محمد بهرامی (سیاسمتدار)
محمد بهرامی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۸۹۸ |
| درگذشت | ۱۹۵۷ (۵۸−۵۹ سال) |
| ملیت | ایرانی |
| محل تحصیل | دانشگاه برلین |
| حزب سیاسی | حزب توده ایران حزب کمونیست آلمان |
محمد بهرامی (۱۲۷۷–۱۳۴۵) یک سیاستمدار کمونیست ایرانی بود. بهرامی به گروه پنجاه و سه نفر تعلق داشت و از اعضای ارشد حزب توده ایران بود.[۱] وی یکی از اعضای کمیته اجرایی حزب بود و در زمان تبعید رضا رادمنش، هنگامی که حزب توده غیرقانونی اعلام شد، به عنوان دبیر اول به عنوان سرپرست خدمت می‌کرد.[۲] وی در سال ۱۳۳۳ زندانی شد و در سال ۱۳۳۵ آزاد شد. اندکی بعد، وی بر اثر دیابت که سالها رنج می‌برد، درگذشت.
منابع
[ویرایش]- ↑ Abrahamian, Ervand (1999). Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. University of California Press. p. 97 (به انگلیسی). ISBN 0520922905.
{{cite book}}: no-break space character in|عنوان=at position 27 (help) - ↑ Maziar, Behrooz (2000). Rebels With A Cause: The Failure of the Left in Iran. I.B.Tauris. p. 11 (به انگلیسی). ISBN 1860646301.
{{cite book}}: no-break space character in|عنوان=at position 24 (help)
| مناصب احزاب سیاسی | ||
|---|---|---|
| پیشین: رضا رادمنش |
دبیر اول حزب توده ایران شروع به‌کار ۱۳۲۷–۱۳۳۱ |
پسین: رضا رادمنش |
| پیشین: سلیمان اسکندری به عنوان رئیس |
معاون امنیتی حزب توده ایران ۱۳۲۲–۱۳۲۶ متصدی همزمان: ایرج اسکندری و نورالدین الموتی |
پسین: رضا رادمنش به عنوان دبیر اول |