خط امام

خط امام اصطلاحی است که اولین بار در اوایل انقلاب سال ۱۳۵۷، توسط حزب توده بکار رفت و در بر گیرنده نوعی ایدئولوژی و طرز فکر بود که شامل ۵ عنصر زیر باشد:

• جنبه ضد امپریالیستی قاطع
• جنبه ضد استبداد سلطنتی
• عدالت خواهی اجتماعی و حمایت از توده‌های محروم
• سمت‌گیری در جهت تأمین حقوق و آزادی‌های فردی
• تکیه به لزوم اتحاد همه نیروهای راستین خلق در جهت تحقق موارد چهارگانهٔ یاد شده

گروه‌های دارای عنوان خط امام

بعدها گروه‌های مختلفی از این اصطلاح استفاده کردند و عنوان خود را بر پایه خط امام نهادند. این گروه‌ها شامل:

• دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (یا گاهی دانشجویان پیرو خط امام)
• ائتلاف نیروهای خط امام. شامل:

• مجمع نیروهای خط امام
• مجمع طلاب خط امام

• جبهه پیروان خط امام و رهبری
• فراکسیون خط امام مجلس شورای اسلامی
• اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان پیرو خط امام

در سخنان دیگران

ایرج اسکندری: «خط امام مثل تصویر یک جارختی بر دیوار بود که سران حزب توده تلاش می‌کردند لباس‌های خود را به آن آویزان کنند.»