پرش به محتوا

محمدگلاب زوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سید محمد گلاب‌زوی
نمایندهٔ دوره پانزدهم پارلمان افغانستان
به‌نمایندگی مردم ولایت خوست
آغاز به کار
۷ دسامبر ۲۰۰۵
وزیر امور داخله
دوره مسئولیت
۲۸ دسامبر ۱۹۷۹ – ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸
پس ازفقیرمحمد فقیر
پیش ازمحمداسلم وطنجار
وزیر مخابرات
دوره مسئولیت
۸ ژوئیه ۱۹۷۸ – ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۹
پس ازمحمداسلم وطنجار
پیش ازمحمد ظریف
اطلاعات شخصی
زاده۱۹۵۱
ولایت خوست، افغانستان
حزب سیاسیحزب دموکراتیک خلق افغانستان
خدمات نظامی
درجه تورن جنرال (۱۹۶۸–۲۰۰۵)

تورن جنرال سید محمد گلاب‌زوی (زاده ۱۹۵۱) سیاستمدار افغان و نماینده مردم خوست در دوره پانزدهم مجلس نمایندگان افغانستان است.[۱] سید محمد گلاب زوی از اعضای حزب دموکراتیک خلق بودند که در کودتای هفت ثور نقش اساسی داشت.[۲][۳] گلاب‌زوی از قبیله زدران قوم پشتون است. او مکانیک و خلبان نیروی هوایی افغانستان بود و در کالج نیروی هوای آموزش دیده‌بود. به‌عنوان خلبان نیروی هوایی او کودتای ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ داوود خان را پشتیبانی می‌کرد. به‌همین دلیل وی به فرماندهی گروهی از نیروی هوایی رسید و برای آموزش در رشته تکنالوجی رادار، در سال ۱۹۷۶ به شوروی رفت.[۴]

زندگی‌نامه

[ویرایش]

سید محمد گلاب زوی متولد ۱۹۵۱ از ولایت خوست افغانستان است. وی دارای مدرک تحصیلات نظامی از دانشگاه نظامی افغانستان، مدرک کارشناسی ارشد در رشته حقوق و علوم نظامی و مدرک تکنالوژی رادار از شوروی دارد.[۱] او در سال ۲۰۰۵ به نمایندگی از مردم ولایت خوست در ولسی پارلمان افغانستان، خود را نامزد کرد و در انتخابات پیروز گردید.[۵]

دیگر فعالیت‌ها

[ویرایش]

وی توسط حفیظ‌الله امین در فراکسیون خلق حزب کمونیست افغانستان جذب شد. او نقش جزئی در انقلاب ثور در سال ۱۳۵۷ داشت که ح.د.خ.ا را به قدرت رساند. پس از کودتا، وی به‌عنوان دستیار رئیس‌جمهور تره‌کی و بعداً وزیر مخابرات منصوب شد. با افزایش مبارزات داخلی در درون رژیم کمونیستی، وی از امین فاصله گرفت و به گروهی از افسران، "باند چهار نفره" توطئه علیه امین پیوست که محمداسلم وطنجار و اسدالله سروری نیز شامل آنها بود. در سال ۱۹۷۹ گلاب‌زوی و متحدانش با خدمت به عنوان راهنمای نیروهای شوروی خدمت کردند.[۶]

در طی حمله، نیروهای شوروی امین را کشتند و قدرت را به شاخه پرچم ح.د.خ.ا واگذار کرده، ببرک کارمل را رئیس‌جمهور کردند. کارمل مجبور شد با جناح رقیب خلق کنار بیاید، زیرا بسیاری از پست‌های مهم ارتش هنوز در دست خلقی‌ها بود. به‌عنوان اقدامی سازشی، گلابزوی، خلقی برجسته، به‌عنوان وزیر امور داخله منصوب شد. به همین ترتیب به فرماندهی مدافعان انقلاب، نیروی شبه نظامی ژاندارمری به شدت مسلح، مقرر گردید.[۷]

در نوامبر ۱۹۸۸، میان تنش‌های تازه بین خلق و پرچم، گلاب‌زوی از سمت خود برکنار شد و توسط محمد نجیب‌الله رئیس جمهور پرچمی به‌عنوان سفیر به مسکو فرستاده شد.[۸] وی همزمان به عنوان سفیر در رومانی و فنلاند خدمت می‌کرد. شایعه بود که وی خود را به عنوان جایگزین بالقوه نجیب‌الله به شوروی پیشنهاد داده است.[۹] در مارس ۱۹۹۰، به دنبال یک کودتای ناکام توسط جنرال شهنواز تنی، گلابزوی به همراه دیگر خلقی‌ها از حزب اخراج شد.[۱۰] از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ قبل از نقل مکان به مسکو، وی در ارمنستان زندگی می‌کرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «سید محمد گلاب زوی». وب سایت رسمی پارلمان افغانستان. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اكتبر ۲۰۱۸. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  2. «زندگینامه حفیظ الله امین، از تولد تا مرگ». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۱۸.
  3. «پیشینه حزب دمکراتیک خلق افغانستان». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۱۸.
  4. Amstutz, J. Bruce (1986). Afghanistan: The First Five Years of Soviet Occupation. Diane publishing. pp. 388. ISBN 978-0-7881-1111-2.
  5. "Profile: Khost Profile". Navy Postgraduate School. January 2009. Archived from the original on 2010-06-14.
  6. Kakar, Hassan M. (1995). Afghanistan: The Soviet Invasion and the Afghan Response, 1979-1982. Berkeley: University of California Press. pp. 185 and 315. ISBN 978-0-520-20893-3.
  7. Urban, Mark (1990). War in Afghanistan. London: Palgrave MacMillan. pp. 46 and 182. ISBN 0-333-51477-7.
  8. «آیا گلاب زوی هم با حکمتیار بیعت کرده‌است؟». افغان پیپر. دریافت‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۱۸.
  9. Urban, p.259
  10. Maley, William (2002). The Afghanistan Wars. Palgrave MacMillan. p. 173. ISBN 0-333-80291-8.