پرش به محتوا

متروی زمینی لندن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
متروی زمینی لندن
A London Overground class 378 train at Willesden Junction
اطلاعات
مالکشرکت راه‌آهن لندن
مکانلندن بزرگ; واتفورد، بریتانیا
نوعی ترابریراه‌آهن برون‌شهری
راه‌آهن مسافری
راه‌آهن شهری
تعداد خطوط۹
تعداد ایستگاه‌ها۱۱۲
مسافران سالانه۱۶۰ میلیون[۱]
وبگاهwww.tfl.gov.uk/overground
اداره
آغاز بهره‌برداری۱۱ نوامبر ۲۰۰۷
اداره‌کننده(ها)Operated by LOROL under contract to TfL, 11 November 2007–2016
فنی
طول سیستم۱۶۷ کیلومتر (۱۰۳٫۸ مایل)[۲]
اندازه ریلاستاندارد

متروی زمینی لندن (به انگلیسی: London Overground) راه‌آهن شهری و حومه لندن بزرگ است که در سال ۲۰۰۷ میلادی تأسیس شده‌است.[۳]

این مترو دارای ۱۱۲ ایستگاه و ۹ خط است که به صورت سالانه ۱۶۰ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند.

ایستگاه‌ها

[ویرایش]
خط شمال لندن خط غرب لندن خط شرق لندن خط جنوب لندن خط واتفورد دی‌سی خط گاسپل اوک تا بارکینگ

* Step-free access on platform 1 for London Overground (northbound), and for Southern services (via Crystal Palace and Forest Hill) only
† Step-free access on platform 1 for London Overground (northbound), and for Southern services (via Forest Hill) only

* Mon-Fri, one early morning train to Highbury & Islington starts here instead of Clapham Junction and one late evening train terminates here instead of Clapham Junction

* Step-free access on northbound platform only

خط لی والی خط رامفورد تا آپمینستر

Out of the 112 stations on the London Overground network, 10 of them (seven being on the خط شرق لندن) are underground or sub surface.

An old unit in purple and green Silverlink livery with a London Overground sticker
New unit with white paintwork, blue and orange stripes and yellow cab ends

ناوگان فعلی

[ویرایش]
کلاس تصویر نوع سرعت نهایی تعداد شماره‌های قطارها واگن‌ها طرح صندلی مسیرها ساخت سال استفاده
mph km/h
کلاس ۳۱۵ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۱ ۱۷ 315801–812, 315814–۸۱۷, ۸۵۸ ۴ ۲+۳ خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر
۱۹۸۰–۱ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۱۷/۷ قطار خودگرانشی برقی ۱۰۰ ۱۶۱ ۸ 317708-10, 714, 719, 723, 729, 732 ۴ ۲+۲

۲+۱

خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر
۱۹۸۱–۲ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۱۷/۸
قطار خودگرانشی برقی ۱۰۰ ۱۶۱ ۶ ۳۱۷۸۸۷–۹۲ ۴ ۲+۳

۲+۲

خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر
۱۹۸۱–۲ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۷۸/۱ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۰ ۲۰ ۳۷۸۱۳۵–۱۵۴ ۵ طولی خط شرق لندن
خط جنوب لندن
۲۰۰۹–۲۰۱۰ ۲۰۰۹–تاکنون
۳۷۸/۲ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۰ ۳۷ ۳۷۸۲۰۱–۳۴/۲۵۵–۷ ۵ یا ۴ طولی خط شمال لندن
خط غرب لندن
خط واتفورد دی‌سی
خط شرق لندن
خط جنوب لندن
خط گاسپل اوک تا بارکینگ
۲۰۰۸–۱۱ ۲۰۰۹–تاکنون
۷۱۰/۲ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۱ ۲۲ ۷۱۰۲۵۱–۷۱۰۲۶۹
۷۱۰۲۷۱–۷۱۰۲۷۳
۴ طولی خط گاسپل اوک تا بارکینگ ۲۰۱۷–۲۰۱۹ مه ۲۰۱۹–تاکنون

منابع

[ویرایش]
  1. LOROL: Factsheet بایگانی‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Accessed 17 June 2016
  2. "LOROL takes over West Anglia routes" (PDF). LOROL. Archived from the original (PDF) on 19 August 2016. Retrieved 27 July 2016.
  3. "Introducing London Overground – a new era for London Rail" (Press release). Transport for London. 5 September 2006. Archived from the original on 18 January 2012. Retrieved 10 June 2011.

پیوند به بیرون

[ویرایش]