پرش به محتوا

مارسلین بارتلو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مارسلین بارتلو
زادهٔ۲۵ اکتبر ۱۸۲۷
پاریس
درگذشت۱۸ مارس ۱۹۰۷ (۷۹ سال)
پاریس
ملیتفرانسه
شناخته‌شده
برای		اصل تامسن-برتلوت
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی
ترموشیمی

پیر یوگین مارسلین برتلوت (Pierre Eugène Marcellin Berthelot)‏ FRS FRSE‏ (۱۸۲۷–۱۹۰۷)، شیمی‌دان و سیاستمدار فرانسوی بود که به دلیل کارهایش در زمینه اصل تامسن-برتلوت در ترموشیمی شناخته می‌شود. او بسیاری از ترکیبات آلی را از مواد غیرآلی سنتز کرد و مقادیر زیادی از شواهد نقض نظریه یاکوب برسلیوس در مورد این که ترکیبات آلی نیازمند موجودات زنده جهت سنتزشان اند، ارائه نمود. برتلوت متقاعد شده بود که سنتز شیمیایی صنعت غذا را تا سال ۲۰۰۰ میلادی متحول خواهد کرد و غذاهای سنتز شده جایگزین زمین‌های کشاورزی و مراتع خواهند شد. او پرسید: «اگر اثبات شود که این روش با استفاده از همان مواد ارزان‌تر از رشد محصولات است» … «چرا که نه؟».[۳]

او را به عنوان «یکی از معروف‌ترین شیمیدانان جهان» در نظر می‌گرفتند. هنگامی که در سمت وزیر امور خارجه دولت فرانسه در ۱۸۹۵ میلادی گماشته شد، او را در فرانسه به عنوان «والاترین شیمیدان زنده» در نظر می‌گرفتند. در ۱۹۰۱ میلادی، او در فرهنگستان فرانسه به عنوان یکی از «چهل فناناپذیر» انتخاب شد. او نه تنها تمامی کشفیاتش را به دولت فرانسه، بلکه به بشریت ارائه نمود.[۴][۵][۶][۷][۸]

ارجاعات

[ویرایش]
  1. ↑ Robert K. Wilcox (2010). The Truth About the Shroud of Turin: Solving the Mystery. Regnery Gateway. p. 23. ISBN 978-1-59698-600-8. Retrieved 1 July 2012. In 1902, Marcellin P. Berthelot, often called the founder of modern organic chemistry, was one of France's most celebrated scientists—if not the world's. He was permanent secretary of the French Academy, having succeeded the giant Louis Pasteur, the renowned microbiologist. Unlike Delage, an agnostic, Berthelot was an atheist—and militantly so.
  2. ↑ Thomas de Wesselow (2012). The Sign: The Shroud of Turin and the Secret of the Resurrection. Penguin. ISBN 978-1-101-58855-0. Retrieved 1 July 2012. Although Delage made it clear that he did not regard Jesus as the resurrected Son of God, his paper upset the atheist members of the Academy, including its secretary, Marcellin Berthelot, who prevented its full publication in the Academy's bulletin.
  3. ↑ Gross, Daniel A. (2015). "Brave New Butter". Distillations. 1 (1): 6–7. Retrieved 30 April 2018.
  4. ↑ Ogle, Maureen (August 7, 2013). "A Century Before the Lab-Grown Burger, This Chemist Imagined "Toothsome" Manufactured Food". Slate/Future Tense. Retrieved 30 April 2018.
  5. ↑ "Biographies". Bulletin of Pharmacy. 9: 574. 1895. Retrieved 30 April 2018.
  6. ↑ Hearst, W. R. (1903). The American Almanac, Year-book, Cyclopaedia and Atlas. Vol. 1. New York American and Journal, Hearst's Chicago American and San Francisco Examiner. p. 219. Retrieved 30 April 2018.
  7. ↑ "Contemporary celebrities". Current Literature. 32: 139. 1902. Retrieved 30 April 2018.
  8. ↑ Talbot, Jean (1995). Les éléments chimiques et les hommes. Paris: SIRPE.

منابع

[ویرایش]

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مارسلین_بارتلو&oldid=38411300»