ماخ اولا
نویسنده(ها) | نیما یوشیج |
---|---|
کشور | تبریز |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | شعر |
ناشر | شمس |
تاریخ نشر | ۱۳۴۴ |
شمار صفحات | ۸۰ |
از سلسله مقالات دربارهٔ |
آثار |
---|
دیـگر |
|
ماخ اولا یک مجموعهشعر از نیما یوشیج است که در سال ۱۳۴۴ توسط نشر شمس در تبریز منتشر شد.[۱] ماخ اولا که نام یکی از اشعار این مجموعه است از نام رودخانهای در نزدیکی یوش- محل زندگی نیما یوشیج- گرفته شده است.[۲]
نقد و نظر
[ویرایش]به باور مجید نفیسی مجموعهٔ ماخ اولا که در دستهٔ «شعر طبیعت» قرار میگیرد از بهترین اشعار نیما هستند. او محدودنشدن تصاویر این اشعار به ارزش کنایی و «پذیرای تعابیر گوناگون» بودن را مهمترین خصوصیت این اشعار میداند.[۲]
شعر ماخ اولا
[ویرایش]«ماخ اولا» پیکره ی رود بلند
می رود نا معلوم
می خروشد هر دم
می جهاند تن، از سنگ به سنگ،
چون فراری شده ای
(که نمی جوید راه هموار)
می تند سوی نشیب
می شتابد به فراز
می رود بی سامان؛
با شب تیره، چو دیوانه که با دیوانه
رفته دیری است به راهی کاو راست،
بسته با جوی فراوان پیوند
نیست- دیری است- بر او کس نگران
و اوست در کار سراییدن گنگ
و اوفتاده است ز چشم دگرن
بر سر دامن این ویرانه.
با سراییدن گنگ آبش
ز آشنایی «ماخ اولا» راست پیام
وز ره مقصد معلومش حرف است.
می رود لیکن او
به هر آن ره که بر آن می گذرد
همچو بیگانه که بر بیگانه.
می رود نامعلوم
می خروشد هر دم
تاکجاش آبشخور
همچو بیرون شدگان از خانه.
پانویس
[ویرایش]- ↑ صمدی، کتابشناسی نیما یوشیج، ۱۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ مجید نفیسی (۲۰۱۲-۰۱-۱۳). «بازگشت به طبیعت در شعر نیما یوشیج». مجله هفته. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۸-۱۴.
منابع
[ویرایش]- شفیعی کدکنی، محمدرضا (اسفند ۱۳۴۵). «ماخ اولا». راهنمای کتاب (۶): ۵۹۵−۶۰۲.
- صمدی، حسین (۱۳۶۹). کتابشناسی نیما یوشیج. کانون فرهنگ و هنر مازندران.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- دستغیب، ع (۱۳۴۵). «مجموعه شعر از: نیما یوشیج، ماخ اولا: بازگشت بسادگی و طبیعت». نگین (۱۴): ۲۴–۲۵.
- تحلیل و قرائت ماخ اولا توسط احمد کریمی حکاک