پرش به محتوا

لوبوکاویر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لوبوکاویر
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریLobucavir
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • US: Investigational New Drug
شناسه‌ها
  • 2-amino-9-[(1R,2R,3S)-2,3-bis(hydroxymethyl)cyclobutyl]-1H-purin-6-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC11H15N5O3
جرم مولی265.27 g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C1[C@@H]([C@H]([C@@H]1N2C=NC3=C2N=C(NC3=O)N)CO)CO
  • InChI=1S/C11H15N5O3/c12-11-14-9-8(10(19)15-11)13-4-16(9)7-1-5(2-17)6(7)3-18/h4-7,17-18H,1-3H2,(H3,12,14,15,19)/t5-,6-,7-/m1/s1
  • Key:GWFOVSGRNGAGDL-FSDSQADBSA-N

لوبوکاویر (انگلیسی: Lobucavir) (که پیش‌تر با نام BMS-180194، Cyclobut-G شناخته می‌شد) یک داروی ضد ویروسی است که فعالیت گسترده‌ای را در برابر ویروس‌های هرپس، هپاتیت ب و سایر ویروس‌های هپادنا، ایدز و سیتومگالوویروس نشان می‌دهد.[۱][۲][۳] در آغاز نتایج مثبتی را در آزمایش‌های بالینی انسانی علیه هپاتیت ب با حداقل عوارض جانبی نشان داد، اما پس از کشف افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط با استفاده طولانی‌مدت در موش، از توسعه بیشتر آن متوقف شد.[۴] اگرچه این خطر سرطان‌زا در سایر داروهای ضد ویروسی مانند زیدوودین و گان‌سیکلوویر وجود دارد که برای استفاده بالینی تأیید شده‌اند، توسعه توسط بریستول-مایرز اسکوئیب، سازنده آن متوقف شد.[۵]

کاربرد پزشکی

[ویرایش]

تاکنون اثبات شده‌است که لوبوکاویر فعالیت ضد ویروسی در برابر هرپس‌ویروسان، هپاتیت ب، ایدز و سیتومگالوویروس انسانی از خود نشان می‌دهد.[۶] این آزمایشات به فاز III بالینی برای هپاتیت ب و ویروس هرپس، فاز II آزمایشات بالینی برای سیتومگالوویروس رسید، و پیش از قطع، تحت یک مطالعه آزمایشی برای استفاده در درمان ایدز قرار گرفت.[۷][۸]

اثرات نامطلوب

[ویرایش]

در آزمایشات بالینی اولیه، لوبوکاویر نسبتاً خوب در افراد قابل تحمل بود و به دلیل عوارض جانبی در معرض توقف تولید نبود. عوارض شایع گزارش شده شامل سردرد، خستگی، اسهال، درد شکم و علائم مشابه آنفلوانزا که با سایر آنالوگ‌های نوکلئوزیدی مشترک است. با این حال، مطالعات دیگر، سرطان‌زایی ناشی از لوبوکاویر را در ارتباط با استفاده طولانی‌مدت در موش‌ها شناسایی کردند که منجر به توقف در آزمایش‌های بالینی در سال ۱۹۹۹ شد.[۹]

مکانیسم عمل

[ویرایش]

لوبوکاویر یک آنالوگ گوانین است که با دی‌ان‌ای پلیمراز ویروسی تداخل دارد. پیش از اینکه بتواند فعالیت ضد ویروسی خود را نشان دهد باید از راه آنزیم‌های درون سلولی به شکل تری فسفات خود در سلول‌های آلوده فسفریله شود. در مطالعات هپاتیت ب، لوبوکاویر با عمل به عنوان یک پایان‌دهنده زنجیره غیراجباری پلیمراز ویروسی، سنتز پرایمر ویروسی، رونویسی معکوس و پلیمریزاسیون DNA وابسته به DNA را مهار می‌کند. بر خلاف پایان‌دهنده‌های زنجیره‌ای سنتی که فاقد گروه 3'-OH برای جلوگیری از تکثیر بیشتر DNA هستند، تصور می‌شود که لوبوکاویر باعث ایجاد یک تغییر ساختاری می‌شود که فعالیت بهینه پلیمراز دو تا سه نوکلئوتید را در پایین‌دست ادغام آن مسدود می‌کند. مکانیسم اثر آن در استفاده در برابر سیتومگالوویروس انسانی مشابه است.

فارماکوکینتیک

[ویرایش]

فراهمی زیستی لوبوکاویر ۳۰ تا ۴۰ درصد دوز اولیه خوراکی و نیمه عمر آن تقریباً ۱۰ ساعت است، همان‌طور که توسط آزمایش‌های پیش بالینی نشان داده شده‌است.[۱۰][۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. Seifer, Maria; Hamatake, Robert K.; Colonno, Richard J.; Standring, David N. (1998-12-01). "In Vitro Inhibition of Hepadnavirus Polymerases by the Triphosphates of BMS-200475 and Lobucavir". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 42 (12): 3200–3208. doi:10.1128/aac.42.12.3200. ISSN 0066-4804. PMC 106023. PMID 9835515.
  2. Field AK, Tuomari AV, McGeever-Rubin B, Terry BJ, Mazina KE, Haffey ML, et al. (January 1990). "(+-)-(1 alpha,2 beta,3 alpha)-9-[2,3-bis(hydroxymethyl)-cyclobutyl] guanine [(+-)-BHCG or SQ 33,054]: a potent and selective inhibitor of herpesviruses". Antiviral Research. 13 (1): 41–52. doi:10.1016/0166-3542(90)90043-7. PMID 2159261.
  3. Hoffman VF, Skiest DJ (February 2000). "Therapeutic developments in cytomegalovirus retinitis". Expert Opinion on Investigational Drugs. 9 (2): 207–20. doi:10.1517/13543784.9.2.207. PMID 11060672. S2CID 6621431.
  4. Woicke J, Durham SK, Mense MG (November 2007). "Lobucavir-induced proliferative changes in mice". Experimental and Toxicologic Pathology. 59 (3–4): 197–204. doi:10.1016/j.etp.2007.09.002. PMID 17942294.
  5. "Bristol-Myers Squibb Issues Statement On Lobucavir". www.pharmaceuticalonline.com. Retrieved 2020-03-14.
  6. Tenney, D J; Yamanaka, G; Voss, S M; Cianci, C W; Tuomari, A V; Sheaffer, A K; Alam, M; Colonno, R J (1997). "Lobucavir is phosphorylated in human cytomegalovirus-infected and -uninfected cells and inhibits the viral DNA polymerase". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 41 (12): 2680–2685. doi:10.1128/aac.41.12.2680. ISSN 0066-4804. PMC 164188. PMID 9420038.
  7. "Lobucavir - AdisInsight". adisinsight.springer.com. Retrieved 2020-03-14.
  8. "A Study of Lobucavir in Patients With AIDS - Full Text View - ClinicalTrials.gov". clinicaltrials.gov (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-14.
  9. Mills, John. (1999). Antiviral chemotherapy: new directions for clinical application and research. Elsevier. ISBN 0-306-46107-2. OCLC 164814252.
  10. Yamanaka, Gregory; Wilson, Todd; Innaimo, Steven; Bisacchi, Gregory S.; Egli, Peter; Rinehart, J. Kent; Zahler, Robert; Colonno, Richard J. (January 1999). "Metabolic Studies on BMS-200475, a New Antiviral Compound Active against Hepatitis B Virus". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 43 (1): 190–193. doi:10.1128/AAC.43.1.190. ISSN 0066-4804. PMC 89048. PMID 9869593.
  11. "AIDS Related Opportunistic Infections Report, 1998". Treatment Action Group (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-14.