پرش به محتوا

لزبینیسم سیاسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لزبینیسم سیاسی (انگلیسی: Political lesbianism) یا هم‌جنس‌گرایی زنانه سیاسی یک پدیده در فمینیسم است، در درجه اول با فمینیسم موج دوم و بعدتر با فمینیسم رادیکال مرتبط است، و شامل جدایی‌طلبی هم‌جنس‌گرایی زنانه است. در لزبینیسم سیاسی گرایش جنسی یک انتخاب سیاسی و فمینیستی است و همجنس‌گرایی زنانه را جایگزینی برای دگرجنس‌گرایی برای زنان[۱] به‌عنوان بخشی از مبارزه با جنسیت‌گرایی می‌داند.[۲]

تاریخچه

[ویرایش]

لزبینیسم سیاسی در اواخر دهه ۱۹۶۰ در میان فمینیست‌های رادیکال موج دوم به‌عنوان راهی برای مبارزه با تبعیض جنسی و دگرجنس‌گرایی اجباری سرچشمه گرفت. در سال ۱۹۸۱، شیلا جفریز زمانی که برای گروه فمینیست انقلابی لیدز این جمله را که: «دشمن خود را دوست دارید؟ بحث بین فمینیسم دگرجنسگرا و لزبینیسم سیاسی» نوشت، به توسعه این مفهوم کمک کرد.[۳] آن‌ها استدلال می‌کردند که زنان باید حمایت از دگرجنس‌گرایی را کنار بگذارند و با مردان نخوابند، درحالی‌که زنان را تشویق می‌کردند که مردان را «از بستر و از سر خود باز کنند».[۴] درحالی‌که ایده اصلی لزبینیسم سیاسی جدا بودن از مردان است، لزوماً به این معنا نیست که لزبین‌های سیاسی «باید» با زنان بخوابند. برخی انتخاب می‌کنند که مجرد باشند یا بی‌جنس شناخته شوند. تعریف گروه فمینیست انقلابی لیدز از یک همجنس‌گرای سیاسی این است که «زنی با هویت زن که مردان را لعنت نمی‌کند». مردان را دشمن و زنانی را که با آن‌ها در ارتباط بودند هم‌دست و شریک ظلم و ستم خود می دانستند. رفتار دگرجنس‌گرا واحد اساسی ساختار سیاسی پدرسالاری تلقی می‌شود، لزبین‌هایی که رفتار دگرجنس‌گرا را رد می‌کنند، سیستم سیاسی مستقر را مختل می‌کنند.[۵]

تی-گریس اتکینسون، یک فمینیست رادیکال که به تأسیس گروه فمینیست‌ها کمک کرد، با عبارتی که تجسم این جنبش بود، شناخته می‌شود: «فمینیسم نظریه است. لزبینیسم عمل است.[۶][۷]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Bindel, Julie (27 March 2004). "Location, location, orientation". The Guardian.
  2. Krebs, Paula. "Lesbianism as a Political Strategy". Off Our Backs 17.6. ProQuest 197156630. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  3. Jeffreys, Sheila. "Love Your Enemy? The Debate Between Heterosexual Feminism and Political Lesbianism".
  4. Bindel, Julie (30 January 2009). "My sexual revolution". The Guardian. Retrieved 3 October 2012.
  5. Bunch, Charlotte. "Lesbians in Revolt". The Furies: Lesbian/Feminist Monthly. Archived from the original on 9 March 2013. Retrieved 12 May 2014.
  6. Koedt, Anne. "Lesbianism and Feminism". Archived from the original on 2015-04-29.
  7. "Feminism is the theory, lesbianism is the practice." (Chicago Women's Liberation Union pamphlet, Lesbianism and Feminism, 1971; Stevi Jackson, Sue Scott, Feminism and Sexuality: A Reader, Columbia University Press, 1996, p. 282)

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]