فمینیسم شبکه‌ای

فمینیسم شبکه‌ای (انگلیسی: Networked feminism) پدیده‌ای است که می‌توان آن را بسیج جامعه مجازی و هماهنگی فمینیست‌ها در پاسخ به اعمال تبعیض‌آمیز جنسیتی، زن‌ستیزی، نژادپرستی و سایر اعمال تبعیض‌آمیز علیه گروه‌های اقلیت توصیف کرد.^[۱]^[۲]^[۳] این پدیده تمام تعاریف ممکن از آنچه جنبش‌های فمینیستی ممکن است متضمن آن باشد را پوشش می‌دهد، زیرا موج‌های متعددی از جنبش‌ها در تاریخ فمینیسم وجود داشته‌است و هیچ مرجع مرکزی برای کنترل آنچه اصطلاح «فمینیسم» است، وجود ندارد.^[۴] ممکن است یک نفر در مورد تعریف «فمینیسم» نظر متفاوتی با دیگری داشته باشد، اما همه کسانی که به این جنبش‌ها و ایدئولوژی‌ها اعتقاد دارند، هدف یکسانی از برچیدن ساختار اجتماعی مردسالار کنونی دارند، که در آن مردان قدرت اصلی و امتیازات اجتماعی بالاتری را نسبت به زنان دارا هستند.^[۵] فمینیسم شبکه‌ای توسط یک گروه زنانه ویژه رهبری نمی‌شود، بلکه تجلی توانایی فمینیست‌ها در استفاده از اینترنت برای شنیدن صداها و دیدگاه‌هایی است که بازنمایی نمی‌شوند.^[۶] فمینیسم شبکه‌ای زمانی رخ می‌دهد که سایت‌های شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، توییتر و تامبلر به‌عنوان کاتالیزوری در ترویج برابری فمینیستی و در پاسخ به تبعیض جنسی استفاده شوند. کاربران این وب‌سایت‌های شبکه‌های اجتماعی با استفاده از ابزارهایی مانند گروه‌های ویروسی فیس‌بوک و هشتگ‌ها، پیشرفت فمینیسم را تبلیغ می‌کنند. این ابزارها برای پیشبرد برابری جنسیتی و جلب توجه کسانی که تبلیغات می‌کنند استفاده می‌شود.^[۱] کار آنلاین فمینیستی موتور جدید فمینیسم معاصر است. با امکان اتصال و برقراری ارتباط در سراسر جهان از طریق اینترنت، هیچ شکل دیگری از فعالیت در تاریخ این همه افراد را گرد هم نیاورده و به آن‌ها قدرت نداده‌است تا در مورد یک موضوع منحصر به فرد اقدام کنند.^[۷]

جستارهای وابسته

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.
↑ Chodorow, Nancy J. (1992). Feminism and Psychoanalytic Theory (New ed.). Bangkok: Yale U.P. ISBN 978-0-300-05116-2.
↑ Collins, Patricia Hill (2008). Black Feminist Thought: Knowledge, Consciousness, and the Politics of Empowerment ([2nd ed.]. ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-96472-2.
↑ Kelley, edited by Colleen E.; Eblen, Anna L. (2002). Women who speak for peace. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield. p. 3. ISBN 978-0-7425-0875-0. {{cite book}}: |first1= has generic name (help)
↑ Goldrick-Jones, Amanda (2002). Dismantling the master's house?: men who believe in feminism. Westport, Conn.: Praeger. p. 5. ISBN 978-0-275-96822-9.
↑ Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.
↑ Valenti, Vanessa; Martin, Courtney E. (2012). #FemFuture: Online Revolution (Report). Barnard Center for Research on Women. Retrieved November 29, 2014.^{^{[پیوند مرده]}}

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Networked_Women_as_a_Rising_Political_Force,_Online_and_Off2-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.

[2] Chodorow, Nancy J. (1992). Feminism and Psychoanalytic Theory (New ed.). Bangkok: Yale U.P. ISBN 978-0-300-05116-2.

[3] Collins, Patricia Hill (2008). Black Feminist Thought: Knowledge, Consciousness, and the Politics of Empowerment ([2nd ed.]. ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-96472-2.

[4] Kelley, edited by Colleen E.; Eblen, Anna L. (2002). Women who speak for peace. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield. p. 3. ISBN 978-0-7425-0875-0. {{cite book}}: |first1= has generic name (help)

[5] Goldrick-Jones, Amanda (2002). Dismantling the master's house?: men who believe in feminism. Westport, Conn.: Praeger. p. 5. ISBN 978-0-275-96822-9.

[Networked_Women_as_a_Rising_Political_Force,_Online_and_Off-6] Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.

[#FemFuture:_Online_Revolution2-7] Valenti, Vanessa; Martin, Courtney E. (2012). #FemFuture: Online Revolution (Report). Barnard Center for Research on Women. Retrieved November 29, 2014.^{^{[پیوند مرده]}}

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]