لری لیراوی
| لُری لیراوی | |
|---|---|
| لری لیراوی[۱] | |
| زبان بومی در |  ایران |
| منطقه | غرب آسیا |
| قومیت | مردم لر |
| |
| الفبای فارسی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
لری لیراوی یکی از گویش‌های لری جنوبی رایج در خوزستان ، بوشهر و ...می‌باشد[۲] [۳][۴] این گویش بازمانده زبان لری خوزی می‌باشد. کتاب‌های فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور، چاپ ادارهٔ جغرافیایی ارتش[۵] به صراحت وجود زبان لری در این مناطق را تأیید کرده است. .[۶][۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ http://www.amazon.com/Phonology-Southern-Luri-Eric-Anonby/dp/3895867233
- ↑ صفی‌نژاد، جواد. لرهای ایران: لر بزرگ، لر کوچک. تهران: ۱۳۸۰.(ص ۷۰).
- ↑ صفی‌نژاد، جواد. لرهای ایران: لربزرگ، لرکوچک. آتیه، تهران: ۱۳۸۱.
- ↑ اقوام ایرانی جلد هشتم صفحه دهم
- ↑ -فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران (جلد101 گناوه 1365) و (جلد 110بوشهر 1365) و (جلد 91 بهبهان 1370 در خصوص بندر دیلم) و (جلد 90 آبادان 1365 در خصوص بندر ماهشهر)
- ↑ فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور، چاپ ادارهٔ جغرافیایی ارتش12
- ↑ لیراو در لغتنامه دهخدا