فهرست میراث جهانی در ونزوئلا
 | |
 | |
| اطلاعات | |
| کشور | ونزوئلا |
| تاریخ ثبت | ۳۰ اکتبر ۱۹۹۰ |
| آثار ثبت شده | ۳ |
| فهرست آزمایشی | ۳ |
| وبگاه | VE |
میراث جهانی در ونزوئلا تا تاریخ ۲۰۲۵[بروزرسانی] شامل سه اثر ثبت شده در کشور جمهوری بولیواری ونزوئلا است که توسط میراث جهانی ثبت شده است.
سایت‌های سازمان میراث جهانی آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، مکان‌هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان‌طور که در پیمان‌نامه میراث جهانی، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده است.[۱] ونزوئلا این پیمان‌نامه را در جمعه، ۳۰ اکتبر ۱۹۹۰ پذیرفت و از آن هنگام، مکان‌های طبیعی و فرهنگی ونزوئلا واجد شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند.[۲]
۳ مکان میراث جهانی در ونزوئلا وجود دارد که شامل ۲ مکان فرهنگی و یک مکان طبیعی می‌شود. اولین مکان در ونزوئلا، کورو و بنادر آن بود که در سال ۱۹۹۳ ثبت جهانی شد. پس از آن، در سال ۱۹۹۴ نخستین و تنها اثر طبیعی ونزوئلا، یعنی پارک ملی کانائیما، نیز به ثبت جهانی رسید. از آن زمان تاکنون، تنها یک اثر دیگر که مربوط به دانشگاه شهر کاراکاس است، در سال ۲۰۰۰ میلادی، به مجموعه میراث جهانی یونسکو در ونزوئلا افزون گشته.[۲] ونزوئلا ۳ سایت دیگر را در فهرست آزمایشی خود دارد.[۲]
شهر کوروی با سازه‌های خشتی منحصربه‌فرد خود در منطقه کارائیب، تنها نمونه باقی‌مانده از ترکیب غنی سنت‌های بومی با تکنیک‌های معماری اسپانیایی مودیخار و هلندی است. این شهر که یکی از اولین شهرهای استعماری (تأسیس‌شده در سال ۱۵۲۷) محسوب می‌شود و حدود ۶۰۲ بنای تاریخی دارد. به دلیل بارش‌های غیرمعمول و آسیب‌های ناشی از آن به شهر کوروی ونزوئلا و بندر لا ولا در اواخر سال ۲۰۰۴ و اوایل ۲۰۰۵، این منطقه در سال ۲۰۰۵ در فهرست میراث جهانی در خطر قرار گرفت. برای حفاظت از کورو و بندرش، یک برنامه عملیاتی تدوین و کمیته ملی پایش تأسیس شد. این کمیته درخواست ارزیابی تخصصی کرد و در چارچوب توافق همکاری فرانسه و یونسکو، کمک فنی به مقامات ونزوئلا ارائه شد تا در تهیه سازوکارهای مدیریتی و ایجاد ساختارهای نهادی برای حفظ و پایش این منطقه یاری‌رسان باشند.[۳]
میراث جهانی
[ویرایش]یونسکو سایت‌ها را با ده معیار فهرست می‌کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[۴]
| # | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | ش ثبت معیارها |
شرح | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | 
|
کورو و بندر آن
|
فالکون ۱۱°۲۵′۰۱″شمالی ۶۹°۴۰′۱۲″غربی / ۱۱٫۴۱۷°شمالی ۶۹٫۶۷°غربی |
۱۹۹۳ | ۶۵۸ (iv) (v) |
شهر کورو و بندر آن لاولا، در استان فالکون، در سال ۱۵۲۷ توسط اسپانیایی‌ها به عنوان یکی از اولین سکونتگاه‌های استعماری در منطقه تأسیس شد. طرح شهری و ساختمان‌های تاریخی متعدد خود را حفظ کرده است. ساختمان‌ها با تکنیک بهارکه (با استفاده از چوب‌های بامبو یا نی‌های بافته شده با گل پوشانده شده)، خشت و خاک کوبیده ساخته شده‌اند. از نظر معماری، ساختمان‌های قدیمی‌تر به سبک اسپانیایی و مودخار هستند، در حالی که ساختمان‌های نیمه دوم قرن هفدهم به بعد تحت تأثیر سبک هلندی قرار گرفتند. از سال ۲۰۰۵، این سایت به دلیل آسیب‌های ناشی از باران‌های شدید در سال گذشته و به دلیل ساخت و سازهای جدید که یکپارچگی سایت را تهدید می‌کنند، در لیست در معرض خطر قرار گرفته است. | [۵][۶] |
| ۲ | 
|
پارک ملی کانائیما | بولیوار ۶°۱۰′۰۰″شمالی ۶۲°۳۰′۰۰″غربی / ۶٫۱۶۶۶°شمالی ۶۲٫۵°غربی |
۱۹۹۴ | ۷۰۱ (vii) (viii) (ix) (x) |
ویژگی‌های برجسته این پارک ملی تپویی است، که به کوه‌های مسطح یا مسا گفته می‌شود که طی صدها میلیون سال فرسایش ایجاد شده‌اند. به دلیل انزوا، قله‌های تپوئی منزل‌گاه گونه‌های جانوری و گیاهی بومی متعددی شده است که در آنجا زندگی می‌کنند. در میان بسیاری از آبشارهای پارک، آبشار آنجل بلندترین آبشار بدون وقفه جهان با سقوط عمودی حدود ۱٬۰۰۰ متر (۳٬۳۰۰ فوت) است. | [۷][۸] |
| ۳ | 
|
دانشگاه شهر کاراکاس | کاراکاس ۱۰°۲۹′۲۷″شمالی ۶۶°۵۳′۲۶″غربی / ۱۰٫۴۹۰۸۳°شمالی ۶۶٫۸۹۰۵۵۶°غربی |
۲۰۰۰ | ۹۸۶ (i) (iv) |
شهر دانشگاهی کاراکاس بین سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ و با پیروی از طرح‌های معمار کارلوس رائول ویلانوئوا ساخته شد. این مجموعه شامل سازه‌ها و پیکره‌های هنری متعددی از جمله استادیوم، سالن نمایش آئولا ماگنا با مجسمه ابرهای شناور و باغ گیاه‌شناسی است. این یک نمونه برجسته از معماری مدرن است که در این مورد برای آب و هوای گرمسیری منطقه تنظیم شده است. | [۹] |
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش].svg)
فهرست آزمایشی
[ویرایش]افزون بر سایت‌های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می‌توانند فهرستی از سایت‌های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می‌شوند که سایت پیش‌تر در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد.[۱۰]ونزوئلا سه نامزد در این فهرست دارد.[۲]
| # | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | معیارها | شرح | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | 
|
شهر لا گوایرا | وارگاس | ۱۹۹۹ | (ii) (iii) (iv) (v) | لا گوایرا به عنوان بندر کاراکاس در قرن شانزدهم میلادی تأسیس شد. از طریق جاده ای که مرکز توسعه بود به پایتخت متصل می‌شد. در قرن هجدهم، استحکاماتی برای محافظت از شهر در برابر دزدان دریایی ساخته شد. در سال ۱۸۱۲، شهر با زلزله‌ای مواجه شد و چندین خانه به سبک استعماری بازسازی شد. | [۱۱] |
| ۲ | 
|
هاسیندا چوئائو | ایالت آراگوآ | ۲۰۰۲ | چوئائو در سده شانزدهم میلادی بنیان نهاده شد. این روستا درون مزارع کاکائو احاطه شده است و تولید آن بیش از ۴۰۰ سال است که ادامه دارد. در ابتدا، مزارع توسط بردگان آفریقایی زراعت می‌شد. نوادگان آنها هنوز در روستا زندگی می‌کنند و سنت‌های خود را با جشنواره‌ها، موسیقی و لباس حفظ می‌کنند. چندین ساختمان از دوران استعمار حفظ شده است، اگرچه روستا در زلزله ۱۸۱۲ آسیب دید. | [۱۲] | |
| ۳ | 
|
سیوداد بولیوار در تنگهٔ رودخانهٔ اورینوکو | ایالت بولیوار و آنسوآتگی | ۲۰۰۳ | این سایت منطقه‌ای در امتداد قسمتی از رودخانه اورینوکو است که از سنگ‌های گرانیتی می‌گذرد و به یکی از باریک‌ترین قسمت‌های رود می‌رسد، در حدود ۸۰۰ متر (۲٬۶۰۰ فوت) ادامه دارد. این رودخانه محل زندگی دو گونه دلفین رودخانه‌ای است. چشم‌انداز فرهنگی در امتداد رودخانه، توسط جوامع پیشاکلمبی و دوران استعمار و جمهوری شکل گرفته است. سیوداد بولیوار (شهر بولیوار) که تا سال ۱۸۴۶ با نام آنگوستورا شناخته می‌شد، یک پایگاه نظامی مهم در دوران استقلال بود و دارای ساختمان‌هایی تحت تأثیر سبک‌های مختلف معماری است. | [۱۳] |
منابع
[ویرایش]- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 25 October 2015.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ "Venezuela" (به انگلیسی). unesco. Retrieved 1 January 2025.
- ↑ «echnical assistance for the preparation and establishment of a management plan for Coro and its Port, Venezuela (Bolivarian Republic of)». whc.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۱.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
- ↑ "Coro and its Port" (به انگلیسی). یونسکو. Retrieved 1 January 2025.
- ↑ "WHC-05/29.COM/7B.Rev: State of conservation reports of properties inscribed on the World Heritage List" (PDF). UNESCO World Heritage Centre. Retrieved 26 May 2023.
- ↑ "Canaima National Park" (به انگلیسی). یونسکو. Retrieved 1 January 2025.
- ↑ "Canaima National Park: Advisory Body Evaluation (IUCN)". UNESCO World Heritage Centre. Retrieved 26 May 2023.
- ↑ "Ciudad Universitaria de Caracas" (به انگلیسی). یونسکو. Retrieved 1 January 2025.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. 25 October 2015. Archived from the original on 20 July 2017. Retrieved 26 December 2019.
- ↑ "City of "La Guaira"". UNESCO World Heritage Centre. Retrieved 18 October 2021.
- ↑ "Hacienda Chuao (Chuao Plantation)". UNESCO World Heritage Centre. Retrieved 18 October 2021.
- ↑ "Ciudad Bolivar in the narrowness of the Orinoco River". UNESCO World Heritage Centre. Retrieved 18 October 2021.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
فهرست‌های میراث جهانی در قاره آمریکا | ||
|---|---|---|
| آمریکای شمالی |  | |
| آمریکای مرکزی | ||
| حوزه کاراییب | ||
| آمریکای جنوبی | ||