پرش به محتوا

فهرست میراث جهانی در مالت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اطلاعات
کشورمالت
تاریخ ثبت۱۴ نوامبر ۱۹۷۸
آثار ثبت شده۳
فهرست آزمایشی۷
وبگاهmt

میراث جهانی در مالت تا تاریخ ۲۰۲۵ شامل ۳ اثر ثبت شده در کشور مالت توسط میراث جهانی است که هر ۳ میراث فرهنگی هستند و در سال ۱۹۸۰ میلادی، در فهرست ثبت شدند.[۱]

سایت‌های سازمان میراث جهانی آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، مکان‌هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان‌طور که در پیمان‌نامه میراث جهانی، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده است.[۲] مالت این پیمان‌نامه را در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۸ پذیرفت و از آن هنگام، مکان‌های طبیعی و فرهنگی مالت واجد شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند.[۱]

میراث جهانی

[ویرایش]

یونسکو سایت‌ها را با ده معیار فهرست می‌کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[۳]

   میراث فرهنگی
   میراث طبیعی
   میراث طبیعی و فرهنگی
  سایت فراملی
# نگاره نام موقعیت سال ثبت ش ثبت
معیارها
شرح منبع
۱ سرداب حل-سفلینی پائولا ۱۹۸۰ ۱۳۰
(iii)
هیپوژئوم یک سازه بزرگ زیرزمینی است که بین ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد تا ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد به عنوان یک گورستان زیرزمینی استفاده می‌شد و در سال ۱۹۰۲ کشف شد. معابد مگالیتیک (خرسنگی) هیپوژئوم در ابتدا حاوی بقایای حدود ۷۰۰۰ نفر بود. کاوش‌های بینشی در مورد آیین‌های تدفین نوسنگی ارائه کردند، که احتمالاً چندین مرحله داشت. ظروف سفالی و طلسم‌های سنگی و سفالی و همچنین مجسمه‌های انسانی سنگی و سفالی از جمله مجسمه معروفی که زنی را دراز کشیده روی تخت یا کاناپه نشان می‌دهد به نام بانوی خفته، از این ناحیه به دست آمدند. [۴]
۲ شهر والتا والتا ۱۹۸۰ ۱۳۱
(i)(vi)
شهر والتا در سال ۱۵۶۶ میلادی تأسیس شد. شوالیه‌های سنت جان این شهر را به عنوان یک خلقت واحد و جامع با معماری اواخر رنسانس، با طرحی شبکه‌ای و یکنواخت درون دیوارهای مستحکم شهر تصور و پایه‌ریزی کردند. اگرچه در طول جنگ جهانی دوم بازسازی‌ها و آسیب‌های فراوانی را تجربه کرد، بافت بخش بالایی شهر حفظ یا بازسازی شده است. برخی از ۳۲۰ بنای تاریخی والتا عبارتند از: کلیسای جامع سنت جان، کاخ استاد اعظم، اوبرژ د کاستیل، اوبرژ دو پروونس، اوبرژ د ایتالیه، اوبرژ د آراگون و کلیساهای بانوی پیروزی ما، سنت کاترین و سنت ماری عیسی، و همچنین ساخت و سازهای قرن هجدهم میلادی مانند مسافرخانه باواریا، کلیسای کشتی غرق شده سنت پل، و تئاتر مانوئل. [۵]
۳ معابد خرسنگی مالت زاگرا، قرندی، مجار و ترشین ۱۹۸۰ ۱۳۲
(iv)
این سایت شامل هفت معبد ماقبل تاریخ در شش مکان است. (در ابتدا، این سایت فقط دو معبد جگانتیا را شامل می‌شد و در سال ۱۹۹۲ گسترش یافت) این اماکن در طول هزاره ۴ و ۳ قبل از میلاد ساخته شدند. این معابد از قدیمی‌ترین سازه‌های سنگی مستقل در جهان هستند و احتمالاً اهمیت آیینی مهمی برای یک جامعه بسیار سازمان‌یافته داشتند. اگرچه هر معبد در طراحی معماری متفاوت است، اما معمولاً دارای یک حیاط بیضی شکل در مقابل یک نمای مقعر هستند. سنگ‌تراشی‌های افقی باقی‌مانده نشان می‌دهد که بناهای تاریخی دارای سقف‌های طاق پتکین بودند که برای زمانهٔ خود راه‌حل بسیار پیچیده‌ای بود. از ویژگی‌های تزئینی معابد می‌توان به اشکالی با سوراخ‌های حفر شده و پیکره‌های نقش برجسته‌ای که نقوش مارپیچ، درختان، گیاهان و حیوانات مختلف را نشان می‌دهد، اشاره کرد. [۶]

موقعیت جغرافیایی

[ویرایش]
موقعیت میراث‌های جهانی یونسکو در مالت. نقاط آبی مجموعهٔ معابد خرسنگی را نشان می‌دهند.



فهرست آزمایشی

[ویرایش]

افزون بر سایت‌های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می‌توانند فهرستی از سایت‌های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می‌شوند که سایت پیش‌تر در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد.[۷]

مالت ۷ نامزد در این فهرست دارد.[۱]

# نگاره نام موقعیت سال ثبت معیارها شرح منبع
۱ صخره‌های ساحلی سایت‌های متعدد در مالت، غودش، کمینو، کمینوتو و فیلفلا ۱۹۹۸ خطوط ساحلی در بخش‌های مختلف جزایر مالت شامل صخره‌هایی با تنوع زیستی غنی از گیاهان و جانوران کمیاب است. [۸]
۲ قورا/جیرا سن لاورنز، جزیره غودش ۱۹۹۸ vii, viii, ix, x این خلیج دریایی دارای ویژگی‌های زمین‌شناسی جالبی است؛ از جمله پنجره آزور سابق، صخره تل جنرال و دریای داخلی. این منطقه زیستگاه چندین گونه گیاهی و جانوری بومی است. گیاه انگلی قارچ مالت، با نام علمی Cynomorium coccineum، برای اولین بار در اینجا کشف شد. [۹]
۳ سیتادل (ویکتوریا – گوزو) ویکتوریا ۱۹۹۸ ii, iii, iv, v یک شهر کوچک مستحکم در یک موقعیت استراتژیک بر روی تپه‌ای که بر حومه و اطراف مسلط است. اولین استقرار در این سایت به عصر برنز بازمی‌گردد. این شهرک در دوران قرون وسطی گسترش یافت و در قرن شانزدهم میلادی توسط شوالیه‌های سنت جان صرفاً به یک اردوگاه نظامی تبدیل شد. با این وجود، برخی بناهای تاریخی به سبک باروک نیز ساخته شد، از جمله کلیسای جامع عروج. [۱۰]
۴ استحکامات شوالیه‌ها پیرامون بندرگاه مالت بیرگو، سنگله، فلوریانا، کاسپیکوا، کالکارا، گزیرا و سلیمه ۱۹۹۸ i, ii, iv این سیستم برج و باروی مستحکم توسط شوالیه‌های سنت جان باپتیست بین قرن‌های ۱۶ و ۱۸ میلادی، ساخته شده است. سپس با تغییرات بیشتر بریتانیایی‌ها در قرن‌های ۱۹ و ۲۰ همراه شد. استحکامات بیرگو و سنگله، خطوط فلوریانا، خطوط سانتا مارگریتا، خطوط کوتونرا، قلعه ریکاسولی و قلعه تیگنه اجزائی از این استحکامات هستند. [۱۱]
۵ بخش مدینا مدینا ۱۹۹۸ i, ii, iii مدینا یک شهر کوچک با استحکامات عمدتاً قرون وسطایی است، اما همچنین شامل ساختمان‌های قابل توجهی با معماری باروک است، مانند کلیسای جامع سنت پل. [۱۲]
۶ مجموعهٔ سرداب‌دخمه‌های مالت سایت‌های متعدد در جزیره اصلی مالت ۱۹۹۸ i, ii, iii این مجموعه از سرداب دخمه‌های مسیحیت اولیه قدمتی به اندازهٔ اواخر دوران امپراتوری روم دارند. سبک دخمه‌های رومی خود برگرفته از سبک‌های سادهٔ گورهای سنگی فنیقی‌ها و هلنیست‌ها بوده است. [۱۳]
۷ استحکامات خطوط ویکتوریا رباط، مگار، موستا، ناسار و گارگور ۱۹۹۸ i, ii, iii خط دفاعی در قرن نوزدهم توسط انگلیسی‌ها ساخته شد. در ابتدا این استحکامات شامل سه قلعه مستقل (قلعه مادالنا، قلعه موستا و قلعه بینجما) بود که در دهه ۱۸۹۰ توسط دیواری پیوسته به هم متصل شدند. در سال ۱۹۰۷، استحکامات اهمیت نظامی خود را از دست داده و متروکه شدند. [۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Malta". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 13 September 2015.
  2. "UNESCO World Heritage Centre – The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 25 October 2015.
  3. "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
  4. "Ħal Saflieni Hypogeum". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 21 March 2016.
  5. "City of Valletta". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 25 March 2016.
  6. "Megalithic Temples of Malta". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 19 March 2016.
  7. "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. 25 October 2015. Archived from the original on 20 July 2017. Retrieved 26 December 2019.
  8. "Coastal Cliffs". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 April 2016.
  9. "Qawra/Dwejra". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 April 2016.
  10. "Cittadella (Victoria – Gozo)". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 6 September 2015.
  11. "Knights' Fortifications around the Harbours of Malta". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 5 September 2015.
  12. "Mdina (Città Vecchia)". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 26 March 2016.
  13. "Maltese Catacomb Complexes". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 6 September 2015.
  14. "Victoria Lines Fortifications". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 24 March 2016.

پیوند به بیرون

[ویرایش]