پرش به محتوا

فلسطینی‌ستیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بخشی از مجموعه مقاله‌های تبعیض
تبعیض
اشکال
ویژگی‌ها
اجتماعی
تبعیض دینی
قومی/ملی
بازنمودها
سیاسی
اقدامات برای جلوگیری
موضوع‌های وابسته

فلسطینی‌ستیزی یا تبعیض نژادی ضد فلسطینی[۱] به تعصب، نفرت جمعی و تبعیضی اطلاق می‌شود که به هر دلیلی متوجه مردم فلسطین است. از اواسط قرن بیستم، این پدیده تا حد زیادی با عرب‌ستیزی و اسلام‌هراسی همپوشانی داشته است، زیرا اکثریت قریب به اتفاق فلسطینیان امروزی عرب و مسلمان هستند.[۱][۲] با این حال، از نظر تاریخی، فلسطینی‌ستیزی بیشتر با یهودی‌ستیزی اروپایی مرتبط بود، زیرا اروپاییان راست‌گرای افراطی از یهودیان به عنوان مزاحمان نامطلوب فلسطین، متنفر بودند.[۳][۴] از میان کشورهای دیگر فلسطینی‌ستیزی مدرن - یعنی بیگانه هراسی در مورد مردم عرب فلسطین - در اسرائیل، [الف][منبع بهتری نیاز است] ایالات متحده[۲] و لبنان،[۵] بیش از همه است.

نویسنده پاکستانی پروفسور سونینا مایرا با استناد به گفته استاد مطالعات اسلامی آمریکایی شهزاد بشیر، در زمینه برچسب زدن، می‌گوید: «... یک جنبه مهم فلسطینی‌ستیزی، به خاطر این است که هر کسی که با افراط‌گرایی اسلامی مخالفتی نداشته باشد یا نسبت به سیاستهای دولت اسرائیل انتقادی داشته باشد، به ویژه اگر مسلمان یا جزو جوانان عرب آمریکایی باشد، به‌طور خودکار به او اتهام یهودی‌ستیزی می‌زنند».[۶] به گفته مصطفی بیومی، فلسطینی‌ستیزی مقدم بر موج مدرن اسلام‌هراسی بوده و بر ظهور آن تأثیر گذاشته است.[۷]

شیوع بر اساس کشور

[ویرایش]

کانادا

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۸، ایو انگلر، نویسنده و فعال سیاسی، از حزب دموکراتیک جدید (NDP) به دلیل تصویب قطعنامه فلسطین انتقاد کرد و تلاش‌های آنها را برای «ممنوع کردن فروش محصولات شهرک‌سازی در بازارهای کانادا به اسرائیل و استفاده از اشکال دیگر فشارهای سیاسی و اقتصادی»، را نوعی تهدید از طرف کانادا به [اسرائیل] برای پایان دادن به اشغالگری‌اش دانست».[۸] انگلر گفت که این نوع واکنش از طرف یک حزب، ضرورت «مقابله مستقیم با فلسطینی‌ستیزی در داخل آن حزب» را نشان می‌دهد.[۹][ب]

در سال ۲۰۲۰، هنگامی که والنتینا آزارووا نامزد تصدی مدیریت برنامه بین‌المللی حقوق بشر (IHRP) شد، دانشگاه تورنتو از وی به دلیل فعالیت‌های طرفدارانه به نفع فلسطین انتقاد کرد و مانع این کار شد. دانیا مجید، رئیس انجمن وکلای عرب کانادا (ACLA) این اقدام دانشگاه را به عنوان نمونه‌ای بارز از نژادپرستی خطاب کرد و گفت: «فلسطینی‌ستیزی در کانادا زنده و در حال کار است».[۱۲]

در سال ۲۰۲۳، مدیر مدرسه پارک وست در هالیفاکسِ نوا اسکوشیا، پس از اینکه به دانش‌آموزان فلسطینی گفت که نمی‌توانند در روزهای جشن از چفیه استفاده کنند، از آنها عذرخواهی کرد. فعالان فلسطینی و حامیان فلسطین در مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در هالیفاکس به اقدام این مدیر مدرسه اعتراض کردند و آن را فلسطینی‌ستیزی خواندند.[۱۳][۱۴]

فرانسه

[ویرایش]

در ماه می ۲۰۲۱، ژرالد دارمانین، وزیر کشور فرانسه، از پلیس درخواست کرد که تظاهرات طرفداران فلسطینی در پاریس را ممنوع کند. سیهامه آسباگ، روزنامه‌نگار پاریسی، این تصمیم را بیانگر «همبستگی استعماری فرانسه با نیروهای اشغالگر اسرائیل» توصیف کرد.[۱۵]

آلمان

[ویرایش]

متی شمولوف در مجله‌ای به نام «+۹۷۲» گفت که احساسات ضد فلسطینی در آلمان رایج است. حزب چپ‌گرای آلمان، به ویژه جنبش آنتی دویچ، به خاطر احساسات ضد فلسطینی‌اش مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از صهیونیست‌های غیر یهودی طرفدار اسرائیل در حزب چپ‌گرای آلمان، ضد فلسطین بودن را به همبستگی خود با یهودیان مرتبط می‌دانند.[۱۶]

در سال ۲۰۱۹، پارلمان مرکزی آلمان که بوندس‌تاگ نام دارد، جنبش بایکوت (عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل، به اختصار BDS) را نوعی یهودی‌ستیزی خواند. در پاسخ، جنبش بایکوت (BDS) این ادعا را باطل خواند و آن را نوعی فلسطینی‌ستیزی قلمداد کرد. کمیته ملی B.D.S. فلسطینینان با صدور بیانیه‌ای، این اقدام پارلمان مرکزی آلمان (بوندس‌تاگ) را «فلسطینی‌ستیز، سرکوب کننده و خلاف قانون اساسی» خواند.[۱۷][۱۸] برایان اینو، موسیقی‌دان بریتانیایی، مدعی شده است که هنرمندان حامی فلسطین به دلیل اقدامات دولت آلمان و گروه‌های ضد فلسطینی تحت «سانسور و مک‌کارتیسم (تفتیش عقاید)» قرار دارند.[۱۹]

در ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، کمی پیش از هفتاد و پنجمین سالگرد استقلال اسرائیل، یا به زبان دیگر، هفتاد و پنجمین سالگرد آزار و آواره‌سازی فلسطینیان، سیاستمدار برجسته آلمانی و رئیس کمیسیون اروپا، اورزولا فون در لاین، از سیاستهای اسرائیل به عنوان «دموکراسی پویا» در خاورمیانه یاد کرد. در مقابل وزارت امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین این اقدام را مورد انتقاد قرار داد و آن را «جهت‌گیری و جوسازی سیاسی» خواند. وزارت امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین اظهار داشت که این اقدام ترویج دهنده «افکار نژادپرستانه ضد فلسطینی» و نوعی «سرپوش‌گذاری» بر اقدامات ظالمانه و متجاوزانه اسرائیل است. وزارت امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین حتی «پروژه‌های جنگل کاری و کشاورزی اسرائیل» را نوعی بهانه برای ادامه اشغالگری توسط اسرائیل خواند.[۲۰][۲۱][۲۲]

رابطه آلمان با فلسطین به عنوان «رابطه‌ای پیچیده» شناخته شده است. در حال حاضر، اقدامات طبقه سیاسی آلمان نشان دهنده «همذات پنداری متعصبانه آنها با اسرائیل» است که سعی دارند با «توجیهات غیر منطقی» از اسرائیل و اقداماتش دفاع کنند. با این حال، برخی از صاحب نظران، این اقدامات طبقه سیاسی آلمان را به عنوان یک «پدیده کیفی جدید در آلمان» و تا حد زیادی «بی‌ارتباط با ملاحظات اخلاقی مربوط به دوران نازی» می‌دانند.[۲۳] هانا سی. تزوبری استدلال می‌کند که این اقدامات نشان دهنده تغییر دیدگاه شدید طبقه سیاسی آلمان نسبت به «یهودی‌ستیزی» است (که نشان می‌دهد «هویت آلمان پس از جنگ جهانی» چقدر دست‌خوش تغییر شده است).[۲۴] او می‌گوید که حتی همذات پنداری آلمانی‌ها با یهودیان چنان بالا گرفته که گاهی غیریهودیان آلمانی را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. او اضافه می‌کند اتحاد آلمان و اسرائیل چنان بالا گرفته که گاهی اوقات می‌توان از آنها به عنوان یک کشور واحد یاد کرد.[۲۵]

اسرائیل

[ویرایش]
اطلاعات بیشتر: اسرائیل و آپارتاید
همچنین ببینید: موشک هشداردهنده
دیوار نوشته‌ای در شهرک تورموس آیا که توسط شهرک‌نشینان اسرائیلی نوشته شده که می‌گوید «باید از غیر یهودیان انتقام بگیریم».

عمدتاً در کرانه باختری، فلسطینی‌ها مورد هدف خشونت شهرک نشینان اسرائیلی و حامیان آنها قرار دارند. در نوامبر ۲۰۲۱، وزیر دفاع اسرائیل، بنی گانتس، در مورد افزایش شدید تعداد منازعات بین شهرک نشینان و فلسطینی‌ها در کرانه باختری خبر داد. وی اعلام کرد که بسیاری از این درگیری‌ها ناشی از ورود غیرقانونی فلسطینیان از روستاهای مجاور به شهرک‌های اسرائیلی است.[۲۶] این درگیری‌های شهرک‌نشینان تا حملات شدید نیز پیش رفته است. می‌توان گفت که این منازعات حاصل عصبانیت فلسطینیان در پاسخ به اقدامات دولت اسرائیل است، که گاهی اوقات علیه نیروهای امنیتی اسرائیل در کرانه باختری اتفاق می‌افتد.[۲۷]

پلیس فلسطین از واکنش نسبت به اقدامات خشونت‌آمیز شهرک نشینان اسرائیلی منع شده است. این واقعیتی است که از اعتبار پلیس فلسطین در میان فلسطینیان می‌کاهد.[۲۸] از ژانویه تا نوامبر سال ۲۰۰۸، ۵۱۵ شکایت جنایی توسط اسرائیل علیه شهرک نشینان به دلیل خشونت علیه اعراب یا نیروهای امنیتی اسرائیل ثبت شده است که ۵۰۲ مورد آن کار «متعصبان جناح راست» و ۱۳ مورد آن کار «آنارشیست‌های جناح چپ» بوده است.[۲۹][۳۰] در سال ۲۰۰۸، یکی از فرماندهان ارشد اسرائیلی گفت که در کرانه باختری یک گروه سمج و بزرگ چند صد نفره از فعالان سیاسی وجود دارد که در خشونت علیه فلسطینی‌ها و حمله به سربازان اسرائیلی بسیار سهیم هستند.[۳۱] برخی از شخصیت‌های مذهبی برجسته یهودی ساکن در سرزمین‌های اشغالی و همچنین مقامات دولتی اسرائیل، چنین رفتاری را محکوم و به خاطر آن ابراز ناراحتی کرده‌اند،[۳۲] در حالی که برای کشتار شهرک‌نشینان توجیه‌های مذهبی نیز آورده می‌شود.[۳۳] بنا بر گفته رسانه‌های اسرائیلی، نیروهای امنیتی از سال ۲۰۰۸ موضع سخت‌تری را در برابر شهرک نشینان سرکش اتخاذ کرده‌اند.[۳۴] در سال ۲۰۱۱ خبرگزاری بی‌بی‌سی گزارش داد که «اکثریت قریب به اتفاق شهرک نشینان صلح طلب هستند، اما برخی از مقامات در داخل دولت اسرائیل به جریان رو به رشد افراط گرایان خشن، اذعان دارند.»[۲۷] آمارهای سازمان ملل در سال ۲۰۱۱ نشان می‌دهد که ۹۰ درصد از شکایات ثبت شده علیه شهرک نشینان اسرائیلی توسط فلسطینی‌ها به پلیس اسرائیل، هرگز منجر به کیفرخواست نشده است.[۲۷]

در قرن بیست و یکم، خشونت و ترور توسط شهرک نشینان اسرائیلی علیه فلسطینیان افزایش یافته است.[۳۴] طبق گزارش اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲، خشونت شهرک نشینان در سه سال منتهی به ۲۰۱۱ بیش از سه برابر افزایش داشته است.[۳۵] آمارهای دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA) نشان می‌دهد که نرخ سالانه حملات شهرک نشینان (۲۱۰۰ حمله در ۸ سال) بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ تقریباً چهار برابر شده است.[۳۶] در سال ۲۰۲۱، موج دیگری از خشونت توسط شهرک نشینان به وقوع پیوست که پس از مرگ یک شهرک نشین ۱۶ ساله اسرائیلی در تعقیب و گریز خودرو با پلیس اسرائیل پس از پرتاب سنگ به سوی فلسطینی‌ها، آغاز شد. تاکنون ۴۴ حادثه در طول چند هفته، منجر به مجروح شدن دو کودک فلسطینی شده است.[۳۷] در اواخر سال ۲۰۲۱، افزایش قابل توجهی در خشونت شهرک نشینان علیه فلسطینی‌ها رخ داده است که در شورای امنیت سازمان ملل متحد هم محکوم شده است.

این خشونت‌ها پس از انتخاب یک دولت راست‌گرای افراطی در سال ۲۰۲۲ که پیشنهاد توسعه شهرک‌های اسرائیلی در سرزمین‌های فلسطینی را مطرح کرد و همچنین حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ بیشتر شد.

در سال ۱۹۹۴، یک شهرک نشین یهودی در کرانه باختری و شخصی به نام باروخ گلدشتاین که یکی از پیروان حزب کاخ بود، ۲۹ نمازگزار مسلمان فلسطینی را در مکانی موسوم به غار مخپلا در شهر الخلیل، قتل‌عام کردند.[۳۸][۳۹] در مراسم تشییع جنازه این کشته‌شدگان فلسطینی، یک خاخام اعلام کرد که حتی یک میلیون عرب «به یک ناخن یهودی نمی‌ارزد».[۴۰][۴۱][۴۲] باروخ گلدشتاین توسط اکثر جریان‌های مذهبی از جمله جریان اصلی ارتدوکس محکوم شد،[۴۳] و بسیاری در اسرائیل گلدشتاین را یک دیوانه خطاب کردند.[۴۴] دولت اسرائیل این کشتار را محکوم کرد و حزب کاخ را غیرقانونی خواند.[۴۵] ارتش اسرائیل ۹ فلسطینی دیگر را در جریان شورش‌های پس از این کشتار، قتل‌عام کرد[۴۶] و دولت اسرائیل رفت‌وآمد فلسطینیان را در الخلیل به شدت محدود کرد[۴۷] در حالی که به شهرک‌نشینان اجازه داد آزادانه در آن مناطق پرسه بزنند.[۴۸] اگرچه اسرائیل تعداد بسیار کمی (۱۸ نفر) از شهرک نشینان اسرائیلی را از ورود به شهرهای فلسطینی منع کرد و از آن شهرک نشینان خواست که تفنگ‌های خود را تحویل دهند، اما درخواست سازمان آزادی‌بخش فلسطین مبنی بر خلع سلاح همه شهرک نشینان و ایجاد نیرویی بین‌المللی برای حفاظت از فلسطینیان از دست متجاوزان اسرائیلی را رد کرد.[۴۹] قبر گلدشتاین به زیارتگاهی برای یهودیان افراطی تبدیل شده است.[۵۰] ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی کنونی اسرائیل، به عنوان ادای احترام، تصویری از گلدشتاین را در اتاق نشیمن خانه خود آویزان کرده بود.[۵۱]

طبق مطالعات پروفسور آونر بن آموس از دانشگاه تل آویو، به‌طور کلی، اشغال سرزمین‌های فلسطین توسط اسرائیل به سختی در کتاب‌های درسی اسرائیل یا منابع تاریخی ذکر شده است. در این منابع آموزشی به زندگی و دیدگاه فلسطینیان به ندرت اشاره شده است. این رویکردی است که آن را «انکار تفسیری» می‌نامند. در اکثر کتاب‌های درسی اسرائیل، «کنترل‌گری یهودیان و موقعیت فرودست فلسطینیان به‌عنوان یک وضعیت طبیعی و بدیهی قلمداد شده که نیازی به فکر کردن به آن نیست».[۵۲]

بر اساس مطالعات بن آموس، یکی از اصلی‌ترین کتاب‌های درسی مدنی که در دبیرستان‌های اسرائیل تدریس می‌شود، به بیان حقوق محدود میلیون‌ها فلسطینی که در کرانه باختری تحت اشغال نظامی اسرائیل زندگی می‌کنند، نمی‌پردازد. در نسخه قبلی این کتاب درسی به اشغالگری اسرائیل به‌طور ضمنی اشاره شده بود، ولی در آخرین ویرایش این کتاب در زمان وزرای آموزشی جناح راست‌گرا، تمام این مطالب به چند جمله مبهم کاهش یافت. یکی دیگر از کتاب‌های درسی مدنی اسرائیل، بحث در مورد اختلاف بر سر سرزمین‌های اشغالی را کاملاً حذف کرده است. در آزمون‌های کارشناسی ارشد مدنی اسرائیل در ۲۰ سال گذشته، هیچ سؤالی در مورد محدود کردن حقوق فلسطینیان مطرح نشده است. در امتحانات کارشناسی ارشد جغرافیا نیز موضوع خط سبز و نسبت آن با فلسطینی‌ها، نادیده گرفته شده است.[۵۳]

لبنان

[ویرایش]

با پناهندگان فلسطینی در لبنان به عنوان ساکنان درجه دو رفتار می‌شود.[۵] فلسطینیان در لبنان از حق شهروندی محروم هستند، برای تصدی برخی مشاغل محدود می‌شوند، از آموزش رسمی محروم و مجبور به زندگی در اردوگاه‌های آوارگان هستند.[۵۴] فلسطینی‌ستیزی یک احساس رایج در بسیاری از جناح‌های لبنانی در طول جنگ داخلی لبنان بود. این دیدگاه به ویژه در میان مسیحیان لبنانی که برای جبهه دست راستی لبنان علیه سازمان آزادی‌بخش فلسطین و جناح‌های مختلف چپ می‌جنگیدند، رایج‌تر بوده است. نمونه‌هایی که این پدیده را تأیید می‌کند شامل کشتار صبرا و شتیلا است که در آن نیروهای لبنانی صدها یا هزاران فلسطینی (همراه با مسلمانان شیعه لبنانی) را با حمایت نیروهای دفاعی اسرائیل در شهر بیروت قتل‌عام کردند.

ایالات متحده

[ویرایش]

افکار عمومی آمریکا چندین سال است که به نفع اسرائیل و علیه فلسطینیان گرایش داشته است، اگرچه احساسات طرفدار فلسطین در ایالات متحده در قرن بیست و یکم افزایش یافته است.[۵۵]

بر اساس گزارش شرکت گالوپ، در سال ۲۰۲۱، تنها ۲۵ درصد از آمریکایی‌ها بیشتر با فلسطینی‌ها همدردی کرده‌اند تا با اسرائیلی‌ها، ۵۸ درصد با اسرائیل همدردی کرده‌اند و تنها ۳۴ درصد از آمریکایی‌ها معتقد بوده‌اند که ایالات متحده باید در رابطه با درگیری فلسطین و اسرائیل فشار بیشتری بر اسرائیل وارد کند. با این حال، ۵۲ درصد از آمریکایی‌ها از تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی حمایت کرده‌اند. دموکرات‌ها بیشتر از جمهوری‌خواهان، احساسات طرفدارانه نسبت به فلسطین داشته‌اند.[۵۵]

آندریا دورکین، نویسنده یهودی-آمریکایی، در مقاله خود در سال ۱۹۹۰ با عنوان «اسرائیل: به هر حال ماهیت این کشور چیست؟» نوشت که یهودیان آمریکایی با احساسات ضد فلسطینی بزرگ شده‌اند، که او آن را به عنوان «تعصب عمیق و واقعی علیه فلسطینی‌ها که برابر با نژادپرستی و تنفر است» توصیف می‌کند.[۵۶]

در ماه می سال ۲۰۲۱، مرکز اسلامی طیبا در محله شیپس هد بی بروکلین با دیوار نوشته‌ای ضد فلسطینی که روی آن نوشته شده بود «مرگ بر فلسطین» تخریب شد. این حادثه توسط پلیس نیویورک به عنوان جنایت ناشی از نفرت مورد بررسی قرار گرفت.[۵۷] پس از این اتفاق، سران دانشجویی دانشگاه میشیگان بیانیه‌ای صادر کرده و در آن احساسات ضد فلسطینی را محکوم کردند. این عده ادعا کرده بودند که احساسات ضد فلسطینی در محوطه دانشگاه «بسیار بالا گرفته است» و بیان کردند که دانشجویان فلسطینی «عمیقاً از طریق سانسور و تهدید به حاشیه رانده شده‌اند.»[۵۸]

در نوامبر ۲۰۲۱، گروه «فلسطین لگال» شکایتی را به دفتر حقوق بشر واشینگتن دی سی علیه دانشگاه جرج واشینگتن تسلیم کردند و مدعی شدند که این دانشگاه در ارائه خدمات روان‌شناسی علیه فلسطینیان تبعیض قائل شده است.[۵۹][۶۰]

در ۹ نوامبر ۲۰۲۳، یکی از رهبران سابق گروه پردیس حامی فلسطین در دانشگاه کنتیکت، که در سال ۲۰۲۲ فارغ‌التحصیل شده بود، در مورد پیام‌های صوتی تهدیدآمیزی که دریافت کرده بود صحبت کرد. او این پیام‌ها را دریافت می‌کرد چون شماره تلفن او هنوز به‌طور عمومی در وب سایت این گروه نمایش داده می‌شد. یک پیام صوتی خاص که او دریافت کرده بود از شماره‌ای در اکلاهما بود که حاوی توهین‌های نژادی بود. در این پیام او تروریست نامیده و گفته شده بود: «برای مُردنت لحظه شماری می‌کنم». انجمن دانشجویان مسلمان همین دانشکده نیز ایمیلی دریافت کرده بودند که در آن فلسطینی‌های مرده به تمسخر گرفته شده بود. این پیام‌ها برای تحقیقات بیشتر به اف‌بی‌آی، مسئولین دانشگاه و پلیس ایالتی گزارش شد.[۶۱]

در اولین مناظره ریاست جمهوری جو بایدن و دونالد ترامپ در ژوئن ۲۰۲۴، ظاهراً ترامپ از کلمه «فلسطینی» به عنوان توهین استفاده کرده بود.[۶۲]

نمونه‌ها

[ویرایش]

مخالفان فلسطینی‌ستیزی گاهی اوقات ادعا می‌کنند که این امر به اندازه یهودی‌ستیزی یک نقص اخلاقی جدی است، اما معتقدند که فلسطینی‌ستیزی در جوامع غربی به رسمیت شناخته نشده یا کمتر به رسمیت شناخته می‌شود.[۶۳]

پس از آنکه شرکت مُد زارا اظهارات ضد فلسطینی یکی از طراحان ارشد خود را در ژوئن ۲۰۲۱ محکوم کرد، قاهر هارحاش، مدل متولد و بزرگ شده اورشلیم شرقی گفت صنعت مد باید در برابر احساسات ضد فلسطینی بایستد:[۶۴]

ما معمولاً برندهایی را می‌بینیم که در برابر یهودی‌ستیزی ایستاده‌اند، اما زمان آن فرا رسیده است که برندهایی را در مقابله با فلسطینی‌ستیزی ببینیم.[۶۵]

در سال ۲۰۱۵، فعالان اسپانیایی BDS، متیاهو خواننده رپ یهودی-آمریکایی را به ضد فلسطینی بودن متهم کردند و به‌طور موقت موفق شدند حضور او در جشنواره روتوتوم سان اسپلش را لغو کنند.[۶۶][۶۷]

فلسطینی‌ستیزی دیجیتالی

[ویرایش]

سانسور صداهای فلسطینی و طرفدار فلسطین در اینترنت، به ویژه در رسانه‌های اجتماعی، «آپارتاید دیجیتال»[۶۸][۶۹] یا «اشغالگری دیجیتال» نامیده می‌شود.[۷۰]

فیس‌بوک و اینستاگرام توسط فعالان حقوق دیجیتال به تعصبات ضد فلسطینی متهم شده‌اند.[۷۱] سایر وب سایت‌هایی که متهم به تعصبات ضد فلسطینی هستند عبارتند از ردیت،[۷۲] یوتیوب، توییتر و پی‌پل.[۷۳]

فلسطینی‌ستیزی در جنگ اسرائیل و حماس

[ویرایش]

پس از حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و شروع جنگ اسرائیل و حماس، موجی از فلسطینی‌ستیزی، عرب‌ستیزی و اسلام‌هراسی در سراسر جهان به وجود آمد. فلسطینی‌ها نسبت به افزایش فلسطینی‌ستیزی در رسانه‌های جمعی و توطئه‌هایی که باعث نفرت نسبت به فلسطین می‌شود، ابراز نگرانی کرده‌اند.[۷۴][۷۵] گروه‌های مدافع حقوق بشر، افزایش سخنان نفرت‌انگیز ضد فلسطینی و تحریک به خشونت علیه فلسطینیان در جهان را، گزارش کرده‌اند.[۷۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ در بخش عمده‌ای از قرن بیستم، در گفتمان‌های عمومی آمریکایی و اسرائیلی، استفاده از کلمه «فلسطینی» را ناروا می‌دانستند. ادوارد سعید در کتاب «مسئله فلسطین» که در سال ۱۹۷۹ منتشر شد، اظهار داشت که «استفاده از کلماتی مانند فلسطینی‌ها یا فلسطین در اسرائیل نکوهیده است، در واقع از نظر یک صهیونیست افراطی، به کار بردن این کلمات نامناسب است». (Beinart 2021)
  2. ↑ کنوانسیون NDP در سال ۲۰۲۱ قطعنامه‌ای را تصویب کرد که بر اساس آن، سیاست NDP را ملزم به «پایان دادن به حمایت کانادا از شهرک‌سازی‌های غیرقانونی» و «تعلیق جریان ارسال تسلیحات به اسرائیل یا از اسرائیل تا آزادی فلسطینیان» اعلام کرد.[۱۰][۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Abu-Laban & Bakan 2021, pp. 143–149.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Beinart 2021.
  3. ↑ Kant, Immanuel (1974): Anthropology from a Pragmatic Point of View. Translated by Mary J. Gregor. The Hague: Martinus Nijhoff, cited in Chad Alan Goldberg, Politicide Revisited. University of Wisconsin-Madison
  4. ↑ Gelbin, Cathy S.; Gilman, Sander L. (2017). Cosmopolitanisms and the Jews. University of Michigan Press: University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-13041-2.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Moor 2010.
  6. ↑ Maira 2016, p. 150.
  7. ↑ Moustafa Bayoumi, Decades of spying and repression: the anti-Palestinian origins of American Islamophobia The Guardian 23 May 2024
  8. ↑ O'Keefe 2018.
  9. ↑ Engler 2018.
  10. ↑ Aivalis 2021.
  11. ↑ NDP Palestine Res 2021.
  12. ↑ Gadzo 2020.
  13. ↑ "Apology following dispute during school's culture day falls short, say protesters". Canadian Broadcasting Corporation. Retrieved 2023-05-04.
  14. ↑ "Palestinian scarves controversy at Nova Scotia school prompts calls for public apology". Global News. Retrieved 2023-05-04.
  15. ↑ AJE: French ban 2021.
  16. ↑ Shemoelof 2021.
  17. ↑ Nasr & Alkousaa 2019.
  18. ↑ Bennhold 2019.
  19. ↑ Eno 2021.
  20. ↑ "EU's 'Israeli independence' message rebuked in Palestine". Al Jazeera. 27 April 2023.
  21. ↑ Knell, Yolande (27 April 2023). "Palestinians condemn EU's von der Leyen for 'racist trope'". BBC.
  22. ↑ Lynch, Suzanne (27 April 2023). "Von der Leyen's Israel comments provoke Palestinian ire". Politico.
  23. ↑ Fischer, L. (2019). "Deciphering Germany's Pro-Israel Consensus". Journal of Palestine Studies. 48 (2): 26–42. doi:10.1525/jps.2019.48.2.26. S2CID 159195502.
  24. ↑ Judith Gruber (2021). "At the Intersection of Racial and Religious Othering: Theologies of Interreligious Dialogue as a Performance of White Christian Innocence?". Answerable for our Beliefs. Peeters. ISBN 978-90-429-4742-9.
  25. ↑ Tzuberi, Hannah C. (2020). ""The Sun Does Not Shine, It Radiates": On National(ist) Mergings in German Philosemitic Imagery of Tel Aviv". In Reuveni, Gideon; Franklin, Diana (eds.). The Future of the German-Jewish Past: Memory and the Question of Antisemitism (به انگلیسی). Purdue University Press. hdl:20.500.12657/49467.
  26. ↑ Harel, Amos (19 November 2021). "Settler Attacks on Palestinian Spike, Reflecting Israel's Systemic Failure". Haaretz. Retrieved 21 November 2023.
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ ۲۷٫۲ Donnison, Jon (17 November 2011). "Concerns over rising settler violence in the West Bank". BBC. Retrieved March 25, 2012.
  28. ↑ Daniel Byman, A High Price: The Triumphs and Failures of Israeli Counterterrorism, Oxford University Press/Saban Center, Brookings Institution, 2011 p. 292: 'Palestinian police are barred from responding to settler violence. This policy reduces friction between settlers and Palestinian authorities, but it decreases the overall credibility of the PA, which cannot defend its people from settler harassment and violence.'
  29. ↑ "Violence by Extremists in the Jewish Settler Movement: A Rising Challenge". The Washington Institute for Near East Policy. November 25, 2008. Retrieved March 26, 2012.
  30. ↑ Constance B. Hilliard, Does Israel have a future?: the case for a post-Zionist state, Potomac Books, Inc. , 2009 p. 59.
  31. ↑ "'Hundreds join' settler violence". BBC (به انگلیسی). 2008-10-02. Retrieved 2024-02-27.
  32. ↑ Weiss, Efrat (1995-06-20). "Rabbi slams Jewish 'hooligans' - Israel News, Ynetnews". Ynetnews. Ynetnews.com. Retrieved 2012-09-14.
  33. ↑ Amitai Etzioni, Security First: For a Muscular, Moral Foreign Policy, Yale University Press, 2008 p. 119. :'Others have justified violence against Arabs by citing the rule from the Talmud: "If a man comes to kill you, rise early, and kill him first."
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ Anshel Pfeffer,Top IDF officer warns: Settlers' radical fringe growing, Haaretz 20 October 2009.
  35. ↑ Hider, James (March 21, 2012). "Israel 'turning blind eye' to West Bank settlers' attacks on Palestinians". The Guardian. London. Retrieved March 23, 2012.
  36. ↑ Chaim Levinson, Gili Cohen and Jack Khoury , 'Palestinian mosque set on fire in suspected hate crime,' at Haaretz, 15 January 2014. 'The annual totals are up from 115 in 2006 to 399 in 2013..'
  37. ↑ Times of Israel Staff. “5-Year-Old Palestinian Boy Hurt by Rock Thrown at Car in Reported Settler Attack. ” The Times of Israel, January 22, 2021. Times of Israel
  38. ↑ Gurvitz, Yossi (2012-04-08). "Jewish soldiers refuse to share Seder table with Druze comrades". 972mag. Retrieved 2012-09-10.
  39. ↑ Israel Shahak. "The Real Significant of Baruch Goldstein". The Unjust Media. Archived from the original on 2015-03-26.
  40. ↑ Kraft, Scott (1994-02-28). "Extremists Pay Tribute to Killer of 48 at Funeral". Los Angeles Times. p. A1.
  41. ↑ Brownfeld, Allan C. (March 1999). "Growing Intolerance Threatens the Humane Jewish Tradition". Washington Report on Middle East Affairs: 84–89. Retrieved 2011-04-11.
  42. ↑ Emran Qureshi; Michael Anthony Sells (2003). The new crusades: constructing the Muslim enemy. Columbia University Press. p. 129. ISBN 978-0-231-12667-0.
  43. ↑ The ethics of war in Asian civilizations: a comparative perspective By Torkel Brekke, Routledge, 2006, p.44
  44. ↑ Wilson, Rodney (2007). "Review Article: Islam and Terrorism". British Journal of Middle Eastern Studies. 34 (2): 203–213. doi:10.1080/13530190701427933. S2CID 144867169.
  45. ↑ Haberman, Clyde (March 14, 1994). "Israel votes ban on Jewish groups linked to Kahane". The New York Times.
  46. ↑ Surkes, Sue (2014-02-28). "The Goldstein massacre and the danger of escalation". The Times of Israel. Retrieved 2016-01-07.
  47. ↑ AYELET WALDMAN (2014). "The Shame of Shuhada Street". The Atlantic.
  48. ↑ Aditi, Bhaduri (May 21, 2006). "Fabled town, divided and bruised". The Hindu. Archived from the original on October 29, 2007. Retrieved October 19, 2009. Still fresh in the memory of almost all the inhabitants was the Goldstein case of 1994, when a two-week curfew was imposed on the 1,20,000 Palestinian residents of the city, but not on the 400 Jewish settlers of H2.
  49. ↑ Haberman, Clyde (March 3, 1994). "West Bank Massacre; Israel Eases Curfew in Territories; Ensuing Riots Deepen Pessimism". The New York Times. p. A1. Retrieved November 23, 2015. Faced with rage in the territories and its own revulsion over the Hebron massacre, the P.L.O. has dug in on its demands that all settlers be disarmed and that an international force be created to protect Palestinians. Mr. Rabin has said no to both demands. But he [Rabin] has imposed tougher measures against a relatively small number of the most militant settlers, which, while far from what the Palestinians want, represents a significant shift for the Government. Several days after ordering the arrest of five people faithful to the anti-Arab preaching of the late Rabbi Meir Kahane, the army began today to carry out other measures, telling 18 settlers to stay out of Arab towns and to turn in their army-issued rifles.
  50. ↑ "Graveside party celebrates Hebron massacre". BBC News. March 21, 2000. Retrieved October 19, 2009.
  51. ↑ "Israel's far-right leader Ben-Gvir wins adoring young fans". France24.com. 27 October 2022. Retrieved 2 November 2022.
  52. ↑ Haaretz, 21 June 2020 In Israeli Textbooks, the Palestinians Are All but Invisible: A Study by Avner Ben-Amos of Tel Aviv University Shows that the Occupation is Rarely Mentioned in History, Civics or Geography Textbooks
  53. ↑ Haaretz, 21 June 2020 In Israeli Textbooks, the Palestinians Are All but Invisible: A Study by Avner Ben-Amos of Tel Aviv University Shows that the Occupation is Rarely Mentioned in History, Civics or Geography Textbooks
  54. ↑ Khoury 2017.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ Saad 2021.
  56. ↑ "Israel: Whose Country Is It Anyway?". No Status Quo. Retrieved 2022-04-22.
  57. ↑ Elassar 2021.
  58. ↑ Pilkington 2021.
  59. ↑ Kennedy & Trivedi 2021.
  60. ↑ Kane 2021.
  61. ↑ Wendling, Mike (2023-11-09). "Muslim students at University of Connecticut received threats over Israel-Gaza war". BBC News (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-09.
  62. ↑ Ben Samuels, Biden's Presidential Debate Bomb Overshadowed Trump's Use of 'Palestinian' as a Slur Haaretz 28 June 2024.
  63. ↑ Haber 2016.
  64. ↑ Abdelkader 2021.
  65. ↑ Alz & Ayoub 2021.
  66. ↑ Ontiveros 2015.
  67. ↑ LeVine 2015.
  68. ↑ Zahzah 2021.
  69. ↑ "Israel's digital apartheid is silencing Palestinians". openDemocracy. 20 May 2021.
  70. ↑ Brooking & Campbell 2021.
  71. ↑ El-Haroun 2021.
  72. ↑ Richard Silverstein (7 March 2022). "OPT: Reddit allegedly censors pro-Palestine news and threads by users violating its own online democracy slogan". United Nations Guiding Principles on Business and Human Rights (به انگلیسی).
  73. ↑ Tahhan 2021.
  74. ↑ "Palestinian Americans decry negative media portrayals, fear hate crimes". Washington Post. Archived from the original on 20 October 2023. Retrieved 22 October 2023.
  75. ↑ "Battle against hate: Violence, bigotry toward Palestinian Americans spiking across US". USA Today. Archived from the original on 19 October 2023. Retrieved 22 October 2023.
  76. ↑ "Rights group monitors rise in anti-Palestinian hate speech on social media". The Jordan Times. 24 October 2023. Archived from the original on 25 October 2023. Retrieved 25 October 2023.

مآخذ

[ویرایش]

برای خواندن بیشتر

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فلسطینی‌ستیزی&oldid=40497896»