پرش به محتوا

فصلنامهٔ گیلگمش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فصلنامهٔ گیلگمش فارسی
لوگوی فصلنامهٔ گیلگمش فارسی
سردبیرسمیرا محبعلی
سردبیران پیشیننسیم محمدی
دسته‌بندیفرهنگی، گردشگری، میراث
بسامدفصلنامه
شمارگانشماره ۱۴
سال بنیان‌گذاری۱۳۹۱
نخستین شمارهتابستان ۱۳۹۵
کشور ایران
مستقر درتهران
زبانفارسی
وبگاه
فصلنامهٔ گیلگمش انگلیسی
لوگوی فصلنامهٔ گیلگمش انگلیسی
سردبیرسارا اسدی
دسته‌بندیفرهنگی، گردشگری، میراث
بسامدفصلنامه
شمارگانشماره ۹
ناشرنگارستان
نخستین شمارهتابستان ۱۳۹۶
کشور ایران
مستقر درتهران
زبانانگلیسی
وبگاه

فصلنامهٔ میراث و گردشگری گیلگمش با رویکرد آگاهی‌رسانی و ایجاد انگیزهٔ تحقیق و پژوهش برای علاقه‌مندان، دانشجویان، پژوهشگران، دست‌اندرکاران میراث فرهنگی، میراث طبیعی، میراث ناملموس، گردشگری، هنرهای سنتی و دیگر مخاطبان، با پرداختن به موضوعات فرهنگی و تاریخی، محیط زیست و طبیعت‌گردی و با نگاهی به چالش‌های روز صنعت گردشگری به صورت فصلی به مدیرمسئولی «آرش نورآقایی» تهیه و منتشر می‌شود.[۱][۲][۳]

نام‌گذاری

[ویرایش]

عنوان فصلنامه بر اساس اسطورهٔ گیلگمش، نخستین مسافر اسطوره‌ای تاریخ و پادشاه شهر اوروک انتخاب شده‌است. بر پایهٔ فهرست شاهان سومر، گیل‌گَمِش پنجمین شاه اوروک و پسر لوگالباندا بود که در حدود ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در یک دورهٔ ۱۲۵ ساله بر سومریان حکمرانی می‌کرد. افسانه‌ها مادر او را ایزدبانویی به نام نینسون دانسته‌اند. اوروک یکی از شهرهای باستانی میان‌رودان در جنوب عراق کنونی بوده‌است. حماسهٔ گیلگمش دربارهٔ او است.

چاپ فصلنامه

[ویرایش]

گیلگمش هم به زبان فارسی و هم به زبان انگلیسی در دو مجلد جدا از هم و با محتویات متفاوت چاپ می‌شود. این مجله سازگار با محیط زیست بوده، از کاغذ سنگ تهیه شده و برای چاپ آن هیچ درختی قطع و هیچ آبی مصرف نمی‌شود.

ویژه‌نامه‌ها

[ویرایش]

فصلنامهٔ «گیلگمش»، با هدف ترویج مسیرهای سفر نسبت به انتشار ویژه‌نامه‌های تحقیقاتی، پژوهشی و هدفمند اقدام می‌کند.

ویژه‌نامهٔ «سفر به هفت شهر عشق» با محوریت «جادهٔ ابریشم»، «خراسان بزرگ»، مسیر حرکت امام رضا در ایران و مسیر زیارتی و عرفانی از ری تا مشهد است که در آبان ماه سال ۱۳۹۶ منتشر شده‌است.[۴]

ویژه‌نامهٔ «گیلگمش نوجوان» مفاهیم سفر، گردشگری، میراث‌فرهنگی، ایران‌شناسی، صنایع‌دستی، ادبیات و محیط‌زیست را به زبان این گروه سنی معرفی می‌کند. این ویژه‌نامه در هفت بخش «بوم»، «چاقاله»، «دماوند»، «مینا»، «نقاره»، «هفت‌خان» و «کاوه» منتشر شده‌است.[۵]

کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری از ۶ تا ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۵ با حضور راهنمایان گردشگری جهان در ایران برگزار شد. تیم تحریریهٔ گیلگمش در راستای برنامهٔ کنوانسیون، ویژه‌نامه‌ای منتشر کرد که اولین شمارهٔ انگلیسی زبان مجلهٔ گیلگمش نیز محسوب می‌شود.[۶]

پیشینهٔ فعالیت و انتشار

[ویرایش]

نخستین بار در اسفند ۱۳۹۱ با مجوز شرکت «افق گردشگری ایرانیان» و با همکاری هفته‌نامهٔ تعطیلات نو (https://nooraghayee.com/19389) ویژه‌نامه‌ای به نام «گیلگمش» منتشر شد. سپس در سال ۱۳۹۴ زیر نظر کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری سراسر کشور، یک شمارهٔ الکترونیکی از مجلهٔ گیلگمش منتشر شد و در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۹۴ مجوز فصلنامه‌ای به نام «گیلگمش» دریافت شد. امکان خرید اینترنتی فصلنامه از طریق وب سایت آن فراهم است.[۷]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نگارخانه (جلدهای فصلنامهٔ فارسی)

[ویرایش]

نگارخانه (جلدهای فصلنامهٔ انگلیسی)

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «فصلنامه گردشگری «گیلگمش» از فردا در کیوسک مطبوعات». خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا).
  2. «یک مجله سنگی در حوزه میراث و گردشگری منتشر شد». خبرگزاری مهر.
  3. ««گیلگمش»، نخستین مجله راهنمای گردشگری کشور منتشر شد». خبرگزاری فارس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۷.
  4. «سفر به هفت شهر عشق»، ویژه‌نامه تحقیقاتی پژوهشی گیلگمش
  5. «ویژه‌نامه نوجوان گیلگمش[پیوند مرده]»، ویژه‌نامه نوجوان گیلگمش
  6. «ویژه‌نامه کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری»، ویژه‌نامه کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری
  7. «خرید و اشتراک اینترنتی فصلنامه گیلگمش بایگانی‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۲۳ توسط Wayback Machine"

پیوند به بیرون

[ویرایش]