غلظت زیستی
در سم‌شناسی آبزیان، غلظت زیستی (به انگلیسی: Bioconcentration) تجمع یک ماده شیمیایی موجود در آب در ارگانیسمی است که در معرض آب قرار دارد.
روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری و ارزیابی تجمع زیستی و غلظت زیستی وجود دارد. اینها عبارتند از: ضریب تقسیم آب اکتانول (K OW)، فاکتورهای غلظت زیستی (BCF)، عوامل تجمع زیستی (BAF) و فاکتور تجمع رسوب زیستی (BSAF). هر یک از اینها را می‌توان با استفاده از داده‌های تجربی یا اندازه‌گیری‌ها و همچنین از مدل‌های ریاضی محاسبه کرد.[۱] یکی از این مدل‌های ریاضی یک مدل فاکتور غلظت زیستی مبتنی بر فوگاسیتی است که توسط Don Mackay گسترش‌یافته است.[۲]
فاکتور غلظت زیستی را می‌توان به صورت نسبت غلظت یک ماده شیمیایی در یک موجود زنده به غلظت ماده شیمیایی در محیط پیرامون بیان کرد. فاکتور غلظت زیستی اندازه‌گیری میزان اشتراک شیمیایی بین یک موجود زنده و محیط پیرامون است.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Arnot, Jon A.; Frank A.P.C. Gobas (2004). "A Food Web Bioaccumulation Model for Organic Chemicals in Aquatic Ecosystems". Environmental Toxicology and Chemistry. 23 (10): 2343–2355. doi:10.1897/03-438. PMID 15511097.
- ↑ Mackay, Don (1982). "Correlation of bioconcentration factors". Environmental Science and Technology. 16 (5): 274–278. Bibcode:1982EnST...16..274M. doi:10.1021/es00099a008. PMID 22257252.
- ↑ "Chapter 173–333 WAC Persistent Bioaccumulative Toxins" (PDF). Department of Ecology. Archived from the original (PDF) on 9 February 2017. Retrieved 6 February 2012.
پیوند به بیرون
[ویرایش]| زمینه‌ها | |
|---|---|
| مفاهیم | |
| درمان‌ها | |
| رخدادها | |
| موضوع‌های مرتبط | |
