علی‌محمد ورقا
میرزا علی‌محمد ورقا مشهور به جناب ورقای یزدی، یکی از ۱۹ نخستین حواریون بهاالله بود.
او شاعر، طبیب، خطیب،[۲] عارف[۳] و تا پیش از گرویدن به آیین بیانی، یکی از مبلغان طراز اوّل شهر یزد به‌شمار می‌آمد.
در پی ترور ناصرالدین‌شاه قاجار توسط میرزا رضا کرمانی در ۱۷ ذیقعدهٔ ۱۳۱۳ هجری قمری، حاجب‌الدوله به‌گمان این‌که شاه را بابی‌ها کشته‌اند، شبانه به اتفاق چند میرغضب و فراش به زندان تهران رفت و به قتل‌عام بابیان زندانی مشغول شد. وی شخصاً میرزا علی‌محمد ورقا را در پیشِ روی روح‌الله، پسر دوازده ساله‌اش سلاخی‌کرد. روح‌الله در تکاپو برای رسیدن به بالین پدر، خود را به کشتن داد.[۴]
فرزند ملا مهدی یزدی، پدر میرزا ولی‌الله خان ورقا و روح‌الله ورقا و پدربزرگ علی‌محمد ورقا (ایادی امرالله) است.[۵] علی‌محمد ورقا، از ایادی امرالله، نام خود را از پدربزرگش یعنی جناب ورقا گرفته بود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۴، ۳۵۳ و ۳۵۴.
- ↑ میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۴، ۳۵۳ و ۳۵۴.
- ↑ میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۲، ۱۵۰.
- ↑ «شرح حال «حضرت ورقا و جناب روح‌الله» | تعالیم و عقاید آئین بهائی». aeenebahai.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۰.
- ↑ میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی.
- "VARQĀ, ʿALI-MOḤAMMAD – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). 2017-08-31. Retrieved 2018-06-22.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)