شوهی ایمامورا
شوهی ایمامورا | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۵ سپتامبر ۱۹۲۶ |
| درگذشت | ۳۰ مهٔ ۲۰۰۶ (۷۹ سال) |
| علت مرگ | سرطان کبد |
| ملیت | ژاپنی |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۱ تا ۲۰۰۲ |
| آثار برجسته | کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده، هنرپیشه، دستیار کارگردان |
| فرزندان | دایسوکه تنگان |
| جوایز | جایزه نخل طلا برای فیلم مارماهی در سال ۱۹۹۷ جایزه نخل طلا برای فیلم قصیده نارایاما در سال ۱۹۸۳ |
شوهی ایمامورا (به ژاپنی: 今村 昌平؛ به انگلیسی: Shōhei Imamura) (زادهٔ ۱۵ سپتامبر ۱۹۲۶ – درگذشتهٔ ۳۰ مه ۲۰۰۶) کارگردان ژاپنی بود. ایمامورا نخستین کارگردان ژاپنی بود که توانست دو جایزه نخل طلا را برنده شود. پسر بزرگ وی دایسوکه تنگان نیز فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان است.
زندگی و دوران فیلم‌سازی
[ویرایش]وی ابتدا به عنوان دستیار کارگردان وارد سینما شد و در فیلم‌هایی چون داستان توکیو و اوایل تابستان با یاسوجیرو اوزو همکاری کرد و در سال ۱۹۵۷ فیلم‌نامه یکی از شاهکارهای یوزو کاواستیما با نام خورشید آخرین روزهای شوگوناته را نوشت.
نخستین فیلم خود را در سال ۱۹۵۸ با نام آرزوی ربوده‌شده[۱] ساخت و پس از آن دو فیلم تمایل بی‌پایان[۲] و کمدی ایستگاه گینزا نیشی[۳] را کارگردانی کرد که چندان موفقیتی به‌دست نیاوردند.
ایمامورا در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط، و پزشک در توکیو زاده شد. اگر چه وی در یک خانوادهٔ متوسط رشد یافت، ولی دشواری‌ها و بدبختی‌های مردم ژاپن بعد از جنگ جهانی او را واداشت تا محوریت فیلم‌هایش را بر مردم فقیر و طبقهٔ پایین کشورش بگذارد.
شوهی ایمامورا، در سال ۱۹۸۳ برای فیلم قصیده نارایاما[۴] موفق به کسب نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در سال ۱۹۹۷ با فیلم مارماهی[۵] یک بار دیگر این جایزه را به‌طور مشترک با فیلم طعم گیلاس ساخته عباس کیارستمی به دست آورد.
فیلم‌شناسی
[ویرایش]- خوک و رزمناو (۱۹۶۱)
- زن حقیر (۱۹۶۳)
- نیات قاتل (۱۹۶۴)
- آرزوی پیچیده اربابان (۱۹۶۸)
- تاریخ پیش از جنگ ژاپن به روایت یک پیشخدمت نوشخوارگاه (۱۹۷۰)
- ونگانس مال من است (۱۹۷۹)
- انتقام از آن من است (۱۹۸۰)
- تصنیف نارایاما (حماسه نارایاما) (۱۹۸۲)
- باران سیاه (۱۹۹۰)
- مارماهی (۱۹۹۷)
- آب گرم زیر پلی قرمز (۲۰۰۱)
جوایز دیگر
[ویرایش]جایزه بهترین فیلم سال از آکادمی ژاپن
[ویرایش]- انتقام از آن من است در سال ۱۹۸۰
- قصیده نارایاما در سال ۱۹۸۴
- باران سیاه در سال ۱۹۹۰
جایزه بهترین کارگردان از آکادمی ژاپن
[ویرایش]- انتقام از آن من است در سال ۱۹۸۰
- باران سیاه در سال ۱۹۹۰
- مارماهی در سال ۱۹۹۸
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shōhei Imamura». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۲.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
