شاهتره (گیاه)
شاهتره یا شاطره | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
راسته: | آلالهسانان |
تیره: | شقایقیان |
سرده: | شاهتره |
گونه: | F. officinalis |
نام دوبخشی | |
Fumaria officinalis |
شاهتره (نام علمی: Fumaria officinalis) نام یک گونه از سرده شاهتره و از تیره شقایقیان، علفی یکساله با ساقهای شکننده کوتاه و شاخهدار است.[۱]
دارای گلهای نامنظم و برگهای بریدهاست که چون با دست نرم کنند بوی دود میدهد. در طعم او تلخی است.[۲] در ایران این گیاه اغلب در دامنههای زاگرس بخصوص در دشت های (بیجار کردستان)، (فریدونشهر) ، (اقلید فارس) و (کوهسرخ خراسان رضوی) (علاقه خراسان رضوی )(جلگه رخ تربت حیدریه)یافت میشود. در گویش عام به شاطره نیز شناخته میشود.
خواص دارویی
[ویرایش]اشتهاآور، تصفیه خون، تببر، برطرفکننده بیماریهای پوستی، ضد جوش و حساسیت. شاه تره طبع سردی دارد و در طب سنتی برای درمان بیماریهای پوستی از آن بسیار استفاده میشود.
عرق شاه تره
[ویرایش]ترکیب مقداری عرق شاه تره و عرق کاسنی برای شفافیت پوست و زیبایی استفاده میشود؛ و همچنین تأثیر فوقالعادهای در از بین رفتن جوشهای دوره بلوغ دارد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ نوشتاری از بهمن فصیحی، برگرفته از وبگاه مغان ارس بایگانیشده در ۸ ژانویه ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine (برداشت آزاد با ذکر منبع)
- ↑ گیاهشناسی گل گلاب ص ۲۱۲.