روابط ایران و پرتغال
 | |
 پرتغال |
 ایران |
|---|---|
روابط دیپلماتیک جمهوری پرتغال و جمهوری اسلامی ایران به قرن شانزدهم و پس از تأسیس دولت پرتغالی هند برمی گردد.
تاریخ
[ویرایش]
اولین تعاملات بین پرتغال و ایران به قرن شانزدهم، در دوره سلسله صفویه برمی گردد، زمانی که یک ناوگان پرتغالی به رهبری آلفونسو دو آلبوکرکی در سال ۱۵۰۷ به هرمز یورش برد و شهر را تصرف کردند. از آن لحظه به بعد، دو کشور دوره‌ای از تعامل شدید را با سفارت‌خانه‌ها و فرستادگان متعدد از سوی دو ملت آغاز کردند. در سال ۱۵۱۳، آفونسو دو آلبوکرکی، به عنوان فرماندار هند پرتغالی، میگل فریرا و ژائو فریرا را به عنوان سفیران نزد شاه اسماعیل به ایران فرستاد.[۱]
در طول قرن بیستم، روابط دو کشور تجدید شد و اولین کنسولگری پرتغال در تهران در دسامبر ۱۹۳۲ افتتاح شد و به دنبال آن، نمایندگی پرتغال در همان شهر در ۱۱ مه ۱۹۵۶ افتتاح شد که در نهایت تبدیل به سفارت‌خانه شد. در ۱۵ اکتبر ۱۹۵۶، نماینده فوق‌العاده و وزیر مختار پرتغال در آنکارا، لوئیس نورتون دی ماتوس، استوارنامه خود را به عنوان سفیر غیرمقیم در تهران تقدیم کرد و اولین نماینده دیپلماتیک پرتغال در ایران در عصر مدرن شد.[۲]
در طول دو دهه اول قرن بیستم روابط دو کشور گرمتر شد، چندین قرارداد دوجانبه به امضا رسید و تعدادی بازدید رسمی توسط مقامات دو کشور انجام شد. در سال ۲۰۰۸ پانصدمین سالگرد روابط دو کشور جشن گرفته شد.
روابط اقتصادی
[ویرایش]دو کشور روابط اقتصادی و تجاری ثابت، اما متوسطی دارند. مجموع کالاهای مبادله شده دو کشور در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۲۱٫۹۹ میلیون دلار بوده‌است که پرتغال ۵٫۲۱ میلیون دلار مازاد داشته‌است.[۳]
ایران در سال ۲۰۲۰ با سهمیه ۰٫۰۲ درصد از کل صادرات پرتغال در آن سال، صد و چهارمین مشتری صادرات پرتغال بود، در حالی که در همان دوره با سهمیه ۰٫۰۰۲ درصد از کل صادرات، صد و سی امین صادرکننده کالا به پرتغال بود.[۴]
عمده محصولات صادر شده از پرتغال به ایران در سال ۲۰۲۰ محصولات کشاورزی، محصولات غذایی، فلزات معمولی، مواد معدنی و سنگ معدن و ماشین آلات و سایر تجهیزات بوده‌است. در همان سال عمده‌ترین گروه محصولات صادراتی ایران به پرتغال، مواد معدنی و سنگ معدن، محصولات کشاورزی و محصولات شیمیایی بود.[۴]
نمایندگی‌های دیپلماتیک
[ویرایش]- پرتغال در تهران سفارت دارد[۵]
- ایران در لیسبون سفارت دارد
منابع
[ویرایش]- ↑ "Iran". Diplomatic Portal (به انگلیسی). Retrieved 2021-10-12.
- ↑ "Iran". Diplomatic Portal (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-18.
- ↑ "Portugal (PRT) and Iran (IRN) Trade | OEC". OEC - The Observatory of Economic Complexity (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-18.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "My AICEP". My AICEP (به پرتغالی). Retrieved 2022-01-18.
- ↑ "Embaixada de Portugal no Irão". Embaixada de Portugal no Irão (به پرتغالی). Retrieved 2022-01-18.
| آفریقا |  | |
|---|---|---|
| آمریکا | ||
| آسیا | اسرائیل • افغانستان (روابط تجاری) • پاکستان • تاجیکستان • ترکمنستان • ازبکستان • تایلند • ترکیه • چین • مالزی • ژاپن • کره شمالی • هند • قزاقستان • کره جنوبی • اندونزی • تایوان • ویتنام • مصر • لیبی • مراکش • کویت • امارات • بحرین • سوریه • عراق • یمن • عربستان سعودی • قطر • تونس • الجزایر • لبنان • عمان • اردن | |
| اروپا | آلبانی • ایتالیا • بریتانیا • بلاروس • سوئیس • کوزوو • ارمنستان • جمهوری آذربایجان • روسیه • واتیکان • گرجستان (تاریخچه) • قبرس • صربستان • اوکراین • رومانی • مجارستان • لهستان • آلمان • هلند • دانمارک • فنلاند • فرانسه • سوئد • سوئیس • بلژیک• اتریش • اسپانیا • نروژ • استونی • لیتوانی • لتونی • پرتغال • چک • کرواسی • بوسنی و هرزگوین • واتیکان • یونان | |
| اقیانوسیه | ||
| پیشین | ||
| چندجانبه | ||
| نهادهای مرتبط | ||
| جستارهای وابسته | ||
