پرش به محتوا

رایدر هشادال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رایدر هشادال
هشادال در تور آلبرتای ۲۰۱۶
مشخصات فردی
زاده۹ دسامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۳ سال)
ویکتوریا، بریتیش کلمبیا، کانادا
قد۱٫۹۰ متر (۶ فوت ۳ اینچ)
وزن۷۱ کیلوگرم (۱۵۷ پوند)
اطلاعات تیم
تیم فعلیبازنشسته
نوع مسابقاتجاده
نقشرکابزن
نوع راندنهمه‌فن‌حریف
تیم(های) حرفه‌ای
۱۹۹۹–۲۰۰۳گری فیشر
۲۰۰۲–۲۰۰۳رابوبانک خی‌اس۳
۲۰۰۴–۲۰۰۵یو اس پوستال سرویس
۲۰۰۶فوناک
۲۰۰۷هلث نت-ماکسیز
۲۰۰۸–۲۰۱۵اسلیپزتریم–چیپوتل
۲۰۱۶ترک–سگافردو
قهرمانی‌های مهم
گرند تورها
جیرو دیتالیا
رده‌بندی اصلی در جیرو دیتالیا (۲۰۱۲)
ووئلتا اسپانیا
۲ مرحله انفرادی (2009، 2014)

مسابقات و کلاسیک‌های یک‌روزه

مسابقات قهرمانی تایم تریل کشور (۲۰۰۷)
مدال‌ها
به نمایندگی از  کانادا
دوچرخه کوهستان
مسابقات قهرمانی جهان
مدال نقره – جایگاه دوم ۲۰۰۳ لوگانو کراس کانتری
Infobox last updated on
۲ ژانویه ۲۰۱۴

اریک رایدر هشادال[۱] (‎/rdər hɛʒɑːdɑːl/‎؛ زادهٔ ۹ دسامبر ۱۹۸۰) رکابزن حرفه‌ای سابق کانادایی است که در رشتهٔ دوچرخه‌سواری جاده فعالیت می‌کرد. پیش از دوچرخه‌سواری جاده، هشادال در دوچرخه‌سواری کوهستان فعالیت می‌کرد و در سال ۲۰۰۳ نایب قهرمان جهان در رشتهٔ کراس کانتری شد. هشادال در سال ۲۰۰۵ که عضو تیم دیسکاوری چنل بود، حرفه‌ای شد. او توانست در سال ۲۰۱۲ برندهٔ جیرو دیتالیا شود که نخستین قهرمانی گرند تورها توسط دوچرخه‌سواران کانادایی بود.

فعالیت حرفه‌ای

[ویرایش]

آغاز فعالیت

[ویرایش]

هشادال در ابتدا در رشتهٔ دوچرخه‌سواری کوهستان فعال بود. او در دو دورهٔ مسابقات قهرمانی جهان در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ موفقیت‌هایی را در بخش امدادی به دست آورد[۲] و در سال ۲۰۰۳ مدال نقرهٔ کراس کانتری را کسب کرد. سپس به همراه تیم کانادا به المپیک ۲۰۰۴ آتن رفت. در آن بازی‌ها هشادال در آستانهٔ کسب مدال بود که یک سنگ تیز، چرخش را پنچر کرد و رؤیای المپیک برای او به پایان رسید.[۳]

هشادال در مسابقهٔ تایم تریل در مسابقات قهرمانی دوچرخه‌سواری جاده جهان ۲۰۰۶.

موفقیت‌های اولیه و عدم نتیجه‌گیری بعدی باعث شد تمام تمرکز خود را به دوچرخه‌سواری جاده منعطف کند.[۳] او متخصص تایم تریل و مسیرهای کوهستانی بود و توسط تیم دیسکاوری چنل برای جیرو دیتالیای ۲۰۰۵ انتخاب شد و به پائولو ساوولدلی کمک کرد تا به قهرمانی برسد؛ هرچند خودش نتوانست مسابقه را به پایان برساند. سپس به تیم سوئیسی فوناک پیوست و در ووئلتا کاتالونیای ۲۰۰۶ چهارم شد. همچنین نایب قهرمان تایم تریل کانادا شد. در همان سال در ووئلتا اسپانیا شرکت کرد؛ ولی در مراحل پایانی کناره‌گیری کرد تا روی مسابقات قهرمانی جهان در سالزبورگ تمرکز کند. هرچند در آن مسابقات نتایج متوسطی به دست آورد. با انحلال تیم فوناک، هشادال برای فصل ۲۰۰۷ به تیم هلث نت ملحق شد. در فصل ۲۰۰۸ او به تیم گارمین–اسلیپ‌استریم پیوست و به کریستین وانده ولده کمک کرد در تور دو فرانس چهارم شود.

فصل ۲۰۰۹

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۹ هشادال در ووئلتا اسپانیا حضور یافت. او توانست رتبهٔ دوم مرحلهٔ کوهستانی دهم را پشت سر سایمون گرنز به دست آورد.[۴] سپس در مرحلهٔ ۱۲ از گروه رقیبان اصلی جدا شد و به داوید گارسیا که فرار کرده‌بود پیوست و در خط پایان، از او پیشی گرفت تا برندهٔ مرحله شود.[۵] به این ترتیب به نخستین کانادایی تبدیل شد که در یک مرحله از ووئلتا (و نیز مرحله‌ای از یک گرند تور پس از استیو باوئر در تور دو فرانس ۱۹۸۸) برنده شده‌است.[۶] البته بعداً از مسابقه انصراف داد و در مرحلهٔ ۱۸ شرکت نکرد.[۷] هشادال تنها کانادایی بود که در تور دو فرانس ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ شرکت می‌کرد.

در پایان سال ۲۰۰۹، هشادال به عنوان بهترین رکابزن کانادایی دههٔ گذشته و بهترین رکابزن مرد سال کانادا انتخاب شد. نتایج بر پایهٔ نظرسنجی آنلاین مشخص شد.[۸]

فصل ۲۰۱۰

[ویرایش]
هشادال در تور دو فرانس ۲۰۱۰

در ماه مارس، هشادال در مسابقهٔ استراده بیانکه که در ایتالیا و بخشی از آن روی راه‌های خاکی برگزار می‌شود، با فاصلهٔ ۱۹ ثانیه نسبت به برندهٔ مسابقه در رتبهٔ پنجم ایستاد.[۹] در ماه آوریل در مسابقهٔ طلایی آمستل پس از فیلیپ گیلبرت بر سکوی دوم ایستاد.[۱۰] سپس رتبهٔ پنجم تور کالیفرنیا را کسب کرد و در مرحلهٔ هشتم آن پیروز شد.[۱۱] در مرحلهٔ سوم تور دو فرانس، هشادال در بیشتر زمان مسابقه پیشتاز بود؛ ولی در ۶ کیلومتری خط پایان پیشتازی را از دست داد و چهارم شد.[۱۲] سپس در مرحلهٔ هفدهم در گردنهٔ تورماله دوباره چهارم شد.[۱۳] هشادال توانست تور را در رتبهٔ پنجم به پایان برساند.[۱۴]

فصل ۲۰۱۱

[ویرایش]

در ماه آوریل هشادال در تور باسک شرکت کرد. او در رتبهٔ پنجم بود؛ ولی پس از تایم تریل انفرادی مرحلهٔ پایانی به رتبهٔ نهم سقوط کرد.[۱۵] او در تور دو فرانس عملکرد خوبی داشت؛ ولی نتوانست جایگاه فصل پیش را تکرار کند و هفدهم شد.[۱۶] البته توانست به همراه تیم گارمین در تایم تریل تیمی مرحلهٔ دوم به پیروزی برسد. در مرحلهٔ ۱۶ نیز در نزدیکی خط پایان در گپ با هم‌تیمی خود تور هوشاود و یک نروژی دیگر به نام ادوالد بوئاسون هاگن رقابت داشت و هوشاود را در موقعیت فرار قرار داد تا هم‌تیمی‌اش برندهٔ مرحله شود. هشادال نیز بر سکوی سوم ایستاد.[۱۷] در جایزه بزرگ میگل ایندوراین چهارم شد و در تور کالیفرنیا رتبهٔ دهم را کسب کرد.

فصل ۲۰۱۲

[ویرایش]

هشادال نمایش قدرتمندانه‌ای در کلاسیک‌های بهاره داشت. از جمله رتبهٔ نهم لیژ–باستون–لیژ را به دست آورد. در ۴ مرحلهٔ نخست تور رماندی نیز رکاب زد؛ ولی تیم گارمین–باراکودا تصمیم گرفت به او استراحت دهد تا برای جیرو دیتالیا آماده شود.[۱۸] هشادال قرار بود رهبر تیم در رده‌بندی اصلی باشد.[۱۹]

هشادال (در پیراهن آبی) در جیرو دیتالیای ۲۰۱۲ در حال تعقیب ایوان باسو در مرحلهٔ هفدهم.

در جیرو، پیروزی تیم گارمین–باراکودا در تایم تریل تیمی مرحلهٔ چهارم باعث شد هشادال به رتبهٔ چهارم رده‌بندی اصلی برسد. سپس در مرحلهٔ هفتم بر فراز روکا دی کامبیو در رتبهٔ پنجم ایستاد تا پیراهن صورتی را به تن کند.[۲۰] نخستین بار بود که رکابزنی از کانادا رهبر رده‌بندی اصلی جیرو دیتالیا می‌شد. در مرحلهٔ دهم رهبری را به جواکیم رودریگز داد؛ ولی در مرحلهٔ ۱۴ آن را پس گرفت.[۲۱] هرچند در مرحلهٔ بعد دوباره رودریگز رهبر مسابقه شد. در مراحل کوهستانی هفتهٔ پایانی بسیاری انتظار داشتند هشادال عقب بیفتد؛ ولی او موقعیت خود را در فاصلهٔ ۱۵ تا ۳۰ ثانیه‌ای رودریگز حفظ کرد.

پیش از مرحلهٔ پایانی که تایم تریل انفرادی به مسافت ۲۸٫۲ کیلومتر بود، رودریگز برتری ۳۱ ثانیه‌ای نسبت به هشادال داشت. هشادال توانست مسیر را ۴۷ ثانیه سریع‌تر از رودریگز بپیماید و قهرمانی جیرو دیتالیا را به دست آورد.[۲۲] نخست‌وزیر کانادا استیو هارپر به‌سرعت پیامی منتشر کرد و از هشادال تشکر کرد.[۲۳]

پس از موفقیت در جیرو، این پرسش مطرح بود که آیا هشادال در تور دو فرانس شرکت خواهد کرد. در اوایل ژوئن اعلام شد که هشادال رهبر تیم گارمین در تور خواهد بود.[۲۴] همچنین نام هشادال در فهرست رکابزنان کانادایی حاضر در المپیک ۲۰۱۲ لندن توسط کمیتهٔ ملی المپیک کانادا اعلام شد.[۲۵] در تور ۲۰۱۲، هشادال در مرحلهٔ پنجم تنها ۱۸ ثانیه با صدرنشین رده‌بندی اصلی فاصله داشت؛ ولی در مرحلهٔ ششم در یک برخورد بزرگ درگیر شد و ۱۳ دقیقه زمان از دست داد.[۲۶] در روز بعد نیز به دلیل مصدومیت ران خود از ادامهٔ مسابقه انصراف داد.[۲۷]

در المپیک نیز نتایج نامطلوبی به دست آورد. در مسابقهٔ استقامت جاده رتبهٔ ۶۳ و در تایم تریل انفرادی رتبهٔ ۲۸ را کسب کرد.[۲۸][۲۹]

در پاییز، هشادال در تور لمباردی شرکت کرد و ششم شد.[۳۰] سپس در تور پکن حضور یافت و در مرحلهٔ پنجم فرار کرد تا به رهبری مسابقه دست یابد؛ ولی نتیجه‌ای نگرفت و تور را با رتبهٔ ۱۸ به پایان رساند.[۳۱]

در پایان سال، به دلیل نتایج قدرتمندانه در طول سال از جمله قهرمانی در جیرو، جایزهٔ بهترین ورزشکار مرد سال کانادا را دریافت کرد.[۳۲]

فصل ۲۰۱۳

[ویرایش]
هشادال در لیژ–باستون–لیژ ۲۰۱۳

نخستین مسابقهٔ فصل هشادال، ووئلتا کاتالونیا بود که به دن مارتین کمک کرد تا برندهٔ مسابقه شود. همچنین خود را برای حضور در جیرو دیتالیا آماده کرد.[۳۳] او در چند کلاسیک بهاره نیز شرکت کرد. از جمله در لیژ–باستون–لیژ در ۱۵ کیلومتری خط پایان به‌تنهایی فرار کرد؛ ولی توسط گروه کوچکی از تعقیب‌کنندگان از جمله هم‌تیمی خود مارتین، گرفته شد و با کمک به پیروزی مارتین، خود نیز در رتبهٔ هشتم جای گرفت.[۳۴]

در جیرو، هشادال در مرحلهٔ سوم در سربالایی آخر فرار کرد؛ ولی دوباره به گروه اصلی بازگشت. سپس در پایان مسابقه در رقابتی سرعتی بر سکوی سوم ایستاد و به رتبهٔ پنجم رده‌بندی اصلی صعود کرد.[۳۵] او توانست در مراحل بعدی تا رتبهٔ سوم نیز بالا رود. هرچند در تایم تریل انفرادی مرحلهٔ نهم زمان زیادی از دست داد و در مرحلهٔ ۱۲ از مسابقه انصراف داد.[۳۶] در تور دو فرانس نیز در مرحلهٔ نخست یکی از دنده‌های دوچرخه‌اش شکست؛[۳۷] ولی توانست به مسابقه ادامه دهد و رتبهٔ ۷۰ را کسب کرد.

فصل ۲۰۱۴

[ویرایش]

در فصل بهار، هشادال رتبهٔ نهم جیرو دیتالیا را به دست آورد.[۳۸] در مرحلهٔ هفتم ووئلتا هشادال جزء گروه پیشتاز چهار نفره‌ای بود؛ ولی در نزدیکی خط پایان با یک موتورسیکلت برخورد کرد. البته توانست رتبهٔ دوم آن مرحله را به دست آورد.[۳۹] پس از آن که مشاهده شد پس از زمین‌خوردن هشادال، چرخ عقب دوچرخه‌اش به چرخش ادامه می‌دهد، ادعا شد که چرخ عقب با یک موتور گردانده می‌شود.[۴۰] الکس راسموسن که هم‌تیمی سابق هشادال بود، ویدئویی منتشر کرد که نمایش دهد چنین رویدادی می‌تواند برای هر دوچرخه‌ای رخ دهد.[۴۱] هشادال نیز واکنش نشان داد و ادعاها را مضحک خواند.[۴۲] در مرحلهٔ چهاردهم نیز بخشی از یک فرار زودهنگام بود و توانست برندهٔ آن مرحله شود.[۴۳]

فصل ۲۰۱۵

[ویرایش]
هشادال در جیرو دیتالیای ۲۰۱۵

در فصل ۲۰۱۵ دو تیم کنندل و گارمین–شارپ با یکدیگر ادغام شدند و تیم کنندل–گارمین را شکل دادند. هشادال در اوایل فصل نتایج خوبی کسب نکرد. سپس به عنوان رهبر تیم در تور ترنتینو انتخاب شد؛[۴۴] هرچند که در مرحلهٔ دوم بیش از دو و نیم دقیقه زمان از دست داد[۴۵] و تور را در رتبهٔ ۱۴ تمام کرد.[۴۶] در جیرو دیتالیا، هشادال به دلیل تمایل به قرارگیری در انتهای گروه اصلی مقداری زمان در هفتهٔ اول از دست داد.[۴۷] او در هفتهٔ سوم نمایش بهتری داشت و با موفقیت در مراحل کوهستانی ۱۸ و ۱۹ به ده نفر اول بازگشت. در مرحلهٔ ۱۹ او توانست پشت سر فابیو آرو بر سکوی دوم بایستد.[۴۸] در مرحلهٔ ۲۰ که در راه‌های آسفالت نشده برگزار شد نیز پس از آرو دوم شد.[۴۹]

در اوت ۲۰۱۵ امضای قرارداد هشادال با تیم ترک-سگافردو برای فصل ۲۰۱۶ اعلام شد.[۵۰]

فصل ۲۰۱۶

[ویرایش]

هشادال در جیرو دیتالیا شرکت کرد؛ ولی در مرحلهٔ‌چهاردهم به دلیل مشکل معده کناره‌گیری کرد. سپس در کریتریوم دوفینه در حمایت بوکه مولما رکاب زد؛ ولی برای تور دو فرانس انتخاب نشد. پس از آن از حضور در تیم کانادا در المپیک ۲۰۱۶ ریو نیز انصراف داد. در ماه اوت تیم ترک–سگافردو بازنشستگی هشادال در پایان فصل را اعلام کرد.[۵۱]

زندگی شخصی

[ویرایش]

هشادال در ویکتوریا در بریتیش کلمبیا زاده شد. پدربزرگ و مادربزرگ او نروژی بودند و از نوردلاند مهاجرت کرده‌بودند.[۵۲]

پس از جیرو دیتالیای ۲۰۱۲ هشادال به راه‌اندازی گروه خیریه‌ای با نام «جامعه دوچرخه‌سواری کانادایی رایدر» کمک کرد که هدف خود را «ایجاد و حفظ فرصت برای دوچرخه‌سواری جوانان کانادایی» اعلام کرده‌بود.[۵۳] همچنین پیراهن صورتی خود را در مزایده‌ای به مبلغ ۱۰ هزار دلار فروخت و درآمد آن را برای کمک به دوچرخه‌سواران جوان کانادایی صرف کرد.[۵۴]

نتایج در گرند تورها

[ویرایش]
گرند تور ۲۰۰۵ ۲۰۰۶ ۲۰۰۷ ۲۰۰۸ ۲۰۰۹ ۲۰۱۰ ۲۰۱۱ ۲۰۱۲ ۲۰۱۳ ۲۰۱۴ ۲۰۱۵ ۲۰۱۶
جیرو دیتالیا ناتمام ۶۰ ۱ ناتمام ۹ ۵ ناتمام
تور دور فرانس ۴۶ ۴۶ ۵ ۱۷ ناتمام ۷۰ ۴۰
ووئلتا اسپانیا ناتمام ناتمام ۲۴

منابع

[ویرایش]
  1. "Eye of the Ryder". Impactmagazine.ca. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 2016-02-03.
  2. "Ryder Hesjedal profile". Canada Olympic Committee. Retrieved May 30, 2012.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ John Colebourn, Andy Ivens and Justin McElroy (May 27, 2012). "'He is a legend now,' says Ryder Hesjedal's proud mom after historic win". Vancouver Sun. Archived from the original on 3 June 2012. Retrieved 2 May 2017. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  4. Richard Tyler (9 September 2012). "Gerrans wins cat and mouse game to take the stage win". Cycling News. Future Publishing Limited. Retrieved 12 October 2012.
  5. Gene Bisbee (12 September 2009). "Victoria cyclist Hesjedal wins Stage 12 Vuelta a España". Bikingbis. WordPress. Retrieved 12 October 2012.
  6. "Ryder Hesjedal Interview". Bicycling.com. September 11, 2009. Archived from the original on 7 July 2011. Retrieved 2010-02-02.
  7. "Grabsch abandonne". EuroSport (به فرانسوی). EuroSport. 17 September 2009. Retrieved 12 October 2012.
  8. "Ryder Hesjedal named Canadian cyclist of year, decade!". Slipstream sports. Archived from the original on 19 September 2012. Retrieved 2010-07-05.
  9. Richard Moore (6 March 2010). "Hesjedal happy with fifth in Strade Bianche". Cycling News. Future Publishing Limited. Retrieved 13 October 2012.
  10. "Canada's Hesjedal second at Amstel Gold race". CBC. The Canadian Press. Associated Press. 18 April 2010.
  11. Laura Weslo (25 May 2010). "Hesjedal wins Amgen Tour of California finale". Cycling News. Future Publishing Limited. Archived from the original on 4 June 2010. Retrieved 11 October 2012.
  12. "Canadian Hesjedal fourth in Tour de France stage". Montreal Gazette. July 6, 2010. Retrieved 2010-07-06.[پیوند مرده]
  13. "Tour de France – 2010". Letour.fr. December 1, 1994. Retrieved 2012-07-10.
  14. "Victoria's Ryder Hesjedal takes seventh in the Tour de France 2010". Vancouver Sun. July 25, 2010. Archived from the original on 30 August 2010. Retrieved 2010-07-25.
  15. "2011 Tour of the Basque Country results, stage 6". Velo News. 2012 Competitor Group, Inc. 18 April 2011. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 8 October 2012.
  16. Malcolm Kelly (May 26, 2012). "Stardom greeting Canadian cyclist Ryder Hesjedal". CBC Sports. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  17. Clarke, Les (19 July 2011). "Hushovd smashes breakaway for second stage win". Cycling News. Future Publishing Limited. Retrieved 8 October 2012.
  18. "Rétractations". Zweeler (به فرانسوی). April 29, 2012. Archived from the original on 27 June 2013. Retrieved May 9, 2012.
  19. "Garmin-Barracuda: Farrar et Hesjedal en leaders". Ouest France (به فرانسوی). Ouest-France Multimédia. May 3, 2012. Retrieved May 9, 2012.
  20. Westemeyer, Susan (May 12, 2012). "Giro d'Italia: Tiralongo wins into Rocca di Cambio". Cycling News. Future Publishing Limited. Retrieved May 12, 2012.
  21. "Canada's Ryder Hesjedal reclaims pink jersey at Giro d'Italia". Toronto Star. May 19, 2012. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  22. Malcolm Kelly (May 27, 2012). "Ryder wins! Hesjedal takes the Giro d'Italia". CBC Sports. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  23. Oliver Moore (May 27, 2012). "Canadian Ryder Hesjedal wins Giro D'Italia". Globe and Mail. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  24. Cleeve Dheensaw (June 6, 2012). "Victoria cyclist Ryder Hesjedal to ride in Tour de France". Vancouver Sun. Archived from the original on 8 June 2012. Retrieved 2 May 2017. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  25. Jesse Campigotto (June 21, 2012). "Cyclists Ryder Hesjedal, Clara Hughes join Olympic team". CBC Sports. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  26. Jamey Keatan (July 6, 2012). "Canada's Hesjedal involved in crash at Tour de France, likely out of contention". Winnipeg Free Press. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  27. "Canada's Ryder Hesjedal Withdraws from the Tour de France". TSN. July 7, 2012.
  28. Neil Davidson (July 28, 2012). "Ryder Hesjedal finishes 63rd in Olympic road race, Kazakhstan's Vinokourov wins gold". National Post. Archived from the original on 22 July 2013. Retrieved July 21, 2013. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  29. "London 2012: Bradley Wiggins wins cycling time trial; Ryder Hesjedal 28th". The Star. August 1, 2012. Retrieved July 21, 2013. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  30. Ben Atkins (29 September 2012). "Joaquim Rodríguez solos to a rainy Lombardia victory and grabs WorldTour lead". CyclingNation. CyclingNation LLC. Retrieved 1 October 2012.
  31. Barry Ryan (13 October 2012). "Tony Martin wins second consecutive Tour of Beijing". Cycling News. Future Publishing Limited. Retrieved 15 October 2012.
  32. The Canadian Press (2012-12-26). "Hesjedal wins Lionel Conacher Award for 2012". The Sports Network. Retrieved 2012-12-26.
  33. Andrew Hood (26 March 2013). "Hesjedal: Giro defense is top priority in Giro-Tour double". VeloNews. Competitor Group, Inc. Archived from the original on 26 June 2016. Retrieved 22 April 2013.
  34. Jane Aubrey (21 April 2013). "Hesjedal: We salvaged the Classics season". Cyclingnews.com. Future plc. Retrieved 22 April 2013.
  35. Stephen Farrand (6 May 2013). "Pugnacious Paolini prevails on stage three of Giro d'Italia". Cyclingnews.com. Future plc. Retrieved 11 May 2013.
  36. "Hesjedal quits the Giro d'Italia". Cyclingnews.com. Future plc. 17 May 2013. Retrieved 17 May 2013.
  37. "Canadian Ryder Hesjedal racing with broken rib at Tour de France". CBC Sports. July 3, 2013. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  38. "Results: 2014 Giro d'Italia, stage 21". VeloNews. Competitor Group, Inc. 1 June 2014. Archived from the original on 10 June 2016. Retrieved 29 August 2014.
  39. "Late crash thwarts Hesjedal at Vuelta a España". Cyclingnews.com. Future plc. 29 August 2014. Archived from the original on 31 August 2014. Retrieved 29 August 2014.
  40. Dave Atkinson (4 September 2014). "Fresh 'motor doping' claims surround Ryder Hesjedal at the Vuelta". RoadCC. Farrelly Atkinson Ltd. Retrieved 5 September 2014.
  41. "Un vélo à moteur pour Hesjedal? Cette vidéo prouve le contraire". DH.be (به فرانسوی). DH.be. 5 September 2014. Retrieved 5 September 2014.
  42. Simon MacMichael (5 September 2014). "Videos: Ryder Hesjedal reacts to mechanical doping claims". RoadCC. Farrelly Atkinson Ltd. Retrieved 5 September 2014.
  43. "Ryder Hesjedal takes a hard-fought mountain stage; Alberto Contador leads Vuelta". VeloNews. Competitor Group, Inc. 6 September 2014. Archived from the original on 3 September 2016. Retrieved 6 September 2014.
  44. Stephen Farrand (17 April 2015). "Porte and Aru to clash at the Giro del Trentino". Cyclingnews.com. Future plc. Retrieved 18 April 2015.
  45. "Giro del Trentino: Richie Porte wins stage 2". Cyclingnews.com. Future plc. 22 April 2015. Retrieved 22 April 2015.
  46. "Richie Porte seals Giro del Trentino overall win". Cyclingnews.com. Future plc. 24 April 2015. Retrieved 24 April 2015.
  47. Gregor Brown (15 May 2015). "Hesjedal: 'Down, but not out' in Giro". VeloNews. Competitor Group, Inc. Archived from the original on 14 June 2016. Retrieved 29 May 2015.
  48. Emil Axelgaard (29 May 2015). "Aru makes great comeback with big win in Giro mountains". Cycling Quotes. CyclingQuotes.com 2013. Archived from the original on 1 June 2015. Retrieved 29 May 2015.
  49. "Giro d'Italia stage 20: Aru wins in Sestriere". Cyclingnews.com. Future plc. 30 May 2015. Retrieved 30 May 2015.
  50. "Ryder Hesjedal signs for Trek Factory Racing". Cycling Weekly. 26 August 2015. Retrieved 26 August 2015.
  51. "Ryder Hesjedal to retire at the end of 2016 season". cyclingnews.com. 1 August 2016. Retrieved 1 August 2016.
  52. "Her kommer Ryder Hesjedal sin familie fra – TV 2 Sporten". Tv2.no. Retrieved 2012-07-27.
  53. "Ryders Cycling Society of Canada". Archived from the original on 2 February 2017. Retrieved 16 October 2012.
  54. Sean Fitz-Gerald (24 August 2012). "Ryder Hesjedal taking a spin as cycling ambassador". National Post. Postmedia Network Inc. Archived from the original on 29 January 2013. Retrieved 16 October 2012.

پیوند به بیرون

[ویرایش]