خواجه (جنسی)
ظاهر
خواجه[۱][۲][۳] یا اخته یا آغا به مردانی گفته میشود که توانایی جنسی ندارند. اغلب برای استفاده در حرمسراها پسربچهها را پیش از سن بلوغ اخته کرده و مانع از بروز صفات ثانویه جنسی و توانایی انجام عمل جنسی در آنها میشدند.
القاب خواجه یادشده
[ویرایش]مردان به دلیل جلوگیری از به پادشاهی رسیدن دشمنانشان آنان را عقیم میکردند. همچنین در حرمسراها برای جلوگیری از نزدیکی اطرافیان ملکه و همسران پادشاه آنان را عقیم میکردند. در اروپا عقیم کردن پسران برای نگه داشتن صدای زیبا مرسوم بودهاست. تعدادی از خواجگان به عنوان سرباز در دژها و قلعهها ساکن بودند. خواجه کردن این دسته از مردان برای جلوگیری از تمایل آنان به بازگشت در خانواده در دوران دفاع از قلعه و جنگ بودهاست.
پانویس
[ویرایش]- ↑ ندا فراهانی. «خواجگان، محرم زنان دربار». جامجم آنلاین. بایگانیشده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
- ↑ «خواجگان سرای». ماهنامه الکترونیکی بهارستان. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
- ↑ «خواجگان دربار چه کسانی بودند؟». گف و گو. ۲۲ فروردین ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ فوریه ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
منابع
[ویرایش]- خداوند الموت، نوشته پل آمیر، ترجمه ذبیحالله منصوری، انتشارات دنیای دانش، ۱۳۸۴، تهران.
- خواجه تاجدار، نوشته ژان گور، ترجمه ذبیحالله منصوری، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶، تهران.
- شاو استانفورد (۱۳۷۰)، تاریخ امپراتوری عثمانی، ترجمهٔ محمود رمضانزاده، مشهد: آستان قدس رضوی
- فرهنگ فارسی حمید صفحه ۵۶۸ چاپ ۳۱ تألیف حسن امید سال ۱۳۸۴ تهران کتابخانه ملی تهران۷۴م ۱۱۱۴