پرش به محتوا

خاچیک بابایان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خاچیک بابایان
زاده۳۰ دی ۱۳۳۴ ‏(۶۸ سال)
تبریز، ایران
ژانرموسیقی کلاسیک
ساز(ها)ویولن، پیانو
اعضاکانون آهنگسازان سینمای ایران
اعضای پیشینارکستر سمفونیک تهران
سازهای اصلی
ویولن
تحصیلاتفارغ‌التحصیل آکادمی سلطنتی موسیقی

خاچیک بابایان (ارمنی: Խաչիկ Բաբայան؛ زادهٔ ۳۰ دی ۱۳۳۴) موسیقی‌دان و نوازندهٔ ویولن، ارمنی‌تبار اهل ایران است. او یکی از شاگردان مانوک پاریکیان است و در سال ۱۳۵۲ نفر اول ویلن نوازی ایران شد.[۱]

زندگی‌نامه

[ویرایش]

خاچیک بابایان در سال ۱۹۵۶ (میلادی) در شهر تبریز متولد شد. از چهار سالگی نواختن ویولن را آغاز کرد و در سن هفت سالگی تحت نظر استادش، زاون یادگاریان ادامه داد. او در سال ۱۹۷۲ به هنرستان عالی موسیقی تهران رفت و پس از آنکه در سال ۱۹۷۴ در مسابقهٔ ویولنیست‌ها مقام اول را کسب کرد، بورسیهٔ تحصیل موسیقی در انگلستان را دریافت کرد. وی در سال ۱۹۷۵ تحصیل در آکادمی سلطنتی موسیقی را نزد مانوک پاریکیان آغاز کرد و در سال ۱۹۷۹ در رشتهٔ ویولن تحصیلاتش را به پایان رسانید و از آکادمی سلطنتی موسیقی فارغ‌التحصیل شد. بابایان در سال ۱۹۸۰ به ایران بازگشت و کار خود را به عنوان تک‌نواز و رهبر در ارکستر فیلارمونیک تهران و همچنین ارکستر ملی در رادیو و تلویزیون ادامه داد. در سال ۱۹۹۰ (میلادی) خاچیک بابایان یکی از شرکت‌کنندگان هشتمین دوره از مسابقهٔ "Concorso Internazionale di Violino Premio Rodolfo Lipizer" بود؛ که این مسابقه یک مسابقهٔ بین‌المللی ویولن در گوریتزیا، ایتالیا است. در سال‌های اخیر، بابایان بیشتر به عنوان تک‌نواز با ارکستر فیلارمونیک ارمنستان و ارکستر ملی ارمنستان به رهبری لوریس چکناواریان ظاهر شده‌است. وی همچنین با ارکستر مجلسی فارسی همکاری دارد.

بهمن ۱۳۹۹، در آیینِ ششمین سال‌نوای موسیقی ایران، از خاچیک بابایان، تقدیر به ‌عمل آمد. رافائل میناسکانیان در غیاب وی، لوح تقدیر و تندیس «سال‌نوا» را دریافت کرد.[۲][۳]

فعالیت‌ها

[ویرایش]

آلبوم‌های موسیقی

[ویرایش]

خاچیک بابایان در اجرای بسیاری از قطعات موسیقی در سبک‌های مختلف در گروه یا به عنوان تکنواز حضور داشته‌است که از آن میان به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

پانویس

[ویرایش]
  1. ابوالحسن نجوا. «بزرگداشت موتسارت در تهران». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۲۶.
  2. «خاچیک باز هم بنواز!». خبرگزاری ایسنا. ۲۰۲۱-۰۱-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
  3. «تجلیل از مقام هنری خاچیک بابایان در سال‌نوای موسیقی ایران». خبرگزاری هنر ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
  4. «گردهمایی بزرگان موسیقی ایران». خانه سینما.
  5. «تکنوازی خاچیک بابایان». تبیان.
  6. «اجرای آثار بزرگان موسیقی کلاسیک». باشگاه خبرنگاران جوان.
  7. «چهار فصل اثر ویوالدی در تالار وحدت». موسیقی ما.
  8. «نی نوا». روزنامه شرق. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.
  9. «سیب سرخ خورشید». میهن.[پیوند مرده]
  10. «آهنگسازی برای جنگ». سوره مهر. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.
  11. «مژده باران». ایران صدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.
  12. «خاچیک بابایان». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.
  13. «آلبوم موسیقی تنها ماندم اثر محمد اصفهانی». دیجی کالا.
  14. «اطلاعات آلبوم تنها ماندم». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۰.
  15. «ستاره‌ها بیدار شین». کودک ۲۴.
  16. «نگاه آسمانی». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹.
  17. «دیار مهر». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹.
  18. «عطر مهر». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹.

منابع

[ویرایش]
  • [۱] at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  • Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.