حفیظ (اسماء الله الحسنی)
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
حفیظ (به عربی: الحفیظ) از اسمای حسنای خدا و با «محافظ» در معنا نزدیک و مفید مبالغه است.
واژه حفیظ ۸۰ بار در قرآن کریم به کار رفته‌است که تنها در سه مورد (هود / ۱۱، ۵۷؛ سبأ / ۳۴، ۲۱؛ شوری / ۴۲، ۶) صفت خداست.
براساس روایات، «حفیظ» و «حافظ» دو اسم از ۹۹ اسمی هستند که احصاء و حفظ آن‌ها مایه درآمدن به بهشت است.[۱][۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ معجم الفروق اللغویه، ابوهلال العسکری (م. ۳۹۵ ق)، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۲ ق؛ معجم مقاییس اللغه، ابن فارس (م. ۳۹۵ ق)، به کوشش عبدالسلام، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۰۴ ق. ص ۱۸۰.
- ↑ کنزالعمال، المتقی الهندی (م. ۹۷۵ ق)، به کوشش السقاء، بیروت، الرسالة، ۱۴۱۳ ق؛ لسان العرب، ابن منظور (م. ۷۱۱ ق)، قم، ادب الحوزة، ۱۴۰۵ ق، ج ۱، ص ۴۴۹
برای مطالعهٔ بیشتر
[ویرایش]https://quran.isca.ac.ir/fa/Cyclopedia/240/70593 پرتال جامع علوم و معارف قرآن
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |