جوزف سیفاکیس

جوزف سیفاکیس
جوزف سیفاکیس
زادهٔ	۲۶ دسامبر ۱۹۴۶ ‏(۷۷ سال); هراکلیون، جزیره کرت
ملیت	فرانسوی/یونانی
محل تحصیل	دانشگاه ملی فنی آتن; دانشگاه گرونوبل آلپ
شناخته‌شده; برای	به خاطر کار بر روی گسترش مدل چکینگ;
جوایز	جایزه تورینگ (۲۰۰۷)
	پیشینه علمی
شاخه(ها)	علوم رایانه
محل کار	مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه

جوزف سیفاکیس (به یونانی: Ιωσήφ Σηφάκης) دانشمند برجسته یونانی - فرانسوی در زمینهٔ علوم رایانه است. وی در سال ۲۰۰۷ میلادی به همراه همکارانش ادموند کلارک و ارنست آلن امرسون به خاطر کار بر روی گسترش مدل چکینگ برندهٔ جایزه تورینگ شد.

زندگی‌نامه

جوزف سیفاکیس در سال ۱۹۴۶ در هراکلیون، کرت به دنیا آمد و اکنون در فرانسه زندگی می‌کند. او مهندسی برق را در دانشگاه ملی فنی آتن و علوم رایانه را در دانشگاه گرونوبل آلپ تحت بورسیه تحصیلی فرانسه خواند. او دکترای مهندسی خود را در سال ۱۹۷۴ و دکترای دولتی خود را در سال ۱۹۷۹ از دانشگاه گرنوبل دریافت کرد.^[۱]^[۲]^[۳]

منابع

↑ Sifakis, Joseph (1979-06-25). Le contrôle des systèmes asynchrones : concepts, propriétés, analyse statique (phdthesis thesis) (به فرانسوی). Institut National Polytechnique de Grenoble - INPG ; Université Joseph-Fourier - Grenoble I.
↑ At the time when Joseph Sifakis was a graduate student, there existed in France two levels of PhDs, the higher one, the doctorat d'état ("state doctorate") being necessary to access professorships. It has since been replaced by the habilitation.
↑ :^a ^b There were two science universities in Grenoble: the Université scientifique et médicale de Grenoble (USMG, Grenoble-1), which was later renamed to Joseph Fourier University, and the Grenoble Institute of Technology(INPG), later renamed to Grenoble-INP. VERIMAG is a joint laboratory of CNRS, Joseph Fourier University and Grenoble-INP.

ویکی‌پدیای انگلیسی

[1] Sifakis, Joseph (1979-06-25). Le contrôle des systèmes asynchrones : concepts, propriétés, analyse statique (phdthesis thesis) (به فرانسوی). Institut National Polytechnique de Grenoble - INPG ; Université Joseph-Fourier - Grenoble I.

[:0-2] At the time when Joseph Sifakis was a graduate student, there existed in France two levels of PhDs, the higher one, the doctorat d'état ("state doctorate") being necessary to access professorships. It has since been replaced by the habilitation.

[3] :^a ^b There were two science universities in Grenoble: the Université scientifique et médicale de Grenoble (USMG, Grenoble-1), which was later renamed to Joseph Fourier University, and the Grenoble Institute of Technology(INPG), later renamed to Grenoble-INP. VERIMAG is a joint laboratory of CNRS, Joseph Fourier University and Grenoble-INP.

[۱]

[۲]

[۳]

ن ب و برندگان جایزه تورینگ
دهه ۱۹۶۰	آلن پرلیس (۱۹۶۶) موریس ویلکس (۱۹۶۷) ریچارد همینگ (۱۹۶۸) ماروین مینسکی (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	جیمز ویلکینسون (۱۹۷۰) جان مک‌کارتی (دانشمند علوم رایانه) (۱۹۷۱) ادسخر دیکسترا (۱۹۷۲) چارلز بکمن (۱۹۷۳) دانلد کنوت (۱۹۷۴) آلن نیوول; هربرت الکساندر سایمون (۱۹۷۵) مایکل رابین; دینا اسکات (۱۹۷۶) جان باکوس (۱۹۷۷) رابرت فلوید (۱۹۷۸) کنت ای. آیورسن (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	تونی هور (۱۹۸۰) ادگار کاد (۱۹۸۱) استیون کوک (۱۹۸۲) کن تامسون; دنیس ریچی (۱۹۸۳) نیکلاوس ویرت (۱۹۸۴) ریچارد ام. کارپ (۱۹۸۵) جان هاپکرافت; رابرت تارجان (۱۹۸۶) جان کوک (۱۹۸۷) ایوان سادرلند (۱۹۸۸) ویلیام کاهان (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	فرناندو کورباتو (۱۹۹۰) رابین میلز (۱۹۹۱) باتلر لامپسن (۱۹۹۲) یوریس هارتمانیس; ریچارد استیرنز (۱۹۹۳) ادوارد فاین‌باوم; راج ردی (۱۹۹۴) مانوئل بلوم (۱۹۹۵) امیر پنوئلی (۱۹۹۶) داگلاس انگلبارت (۱۹۹۷) جیم گری (۱۹۹۸) فردریک بروکز (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	اندرو یائو (۲۰۰۰) اوله-یوهان دال; کریستین نیگارد (۲۰۰۱) رونالد ریوست; ادی شامیر; لئونارد آدلمن (۲۰۰۲) الن کی (۲۰۰۳) وینتون سرف; باب کان (۲۰۰۴) پیتر ناور (۲۰۰۵) فرانسیس آلن (۲۰۰۶) ادموند ام کلارک; ارنست آلن امرسون; جوزف سیفاکیس (۲۰۰۷) باربارا لیسکف (۲۰۰۸) چارلز ثاکر (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	لسلی والینت (۲۰۱۰) یودیا پرل (۲۰۱۱) شافی گولدواسر; سیلویو میکالی (۲۰۱۲) لزلی لمپورت (۲۰۱۳) مایکل استون‌براکر (۲۰۱۴) مارتین هلمن; ویتفیلد دیفی (۲۰۱۵) تیم برنرز-لی (۲۰۱۶) جان هنسی; دیوید پترسون (دانشمند رایانه) (۲۰۱۷) یوشوا بنجیو; جفری هینتون; یان لی کان (۲۰۱۸) ادوین کتمول; پت هانراهان (۲۰۱۹)
دهه ۲۰۲۰	آلفرد آهو; جفری اولمن (۲۰۲۰) جک دونگارا (۲۰۲۱)