جنگ‌های پونتیاک

جنگ‌های پونتیاک; شورش پونتیاک
	بخشی از جنگ‌های سرخ‌پوستان
	; در شورش معروف ۲۸ آوریل ۱۷۶۳ پونتیاک از شنوندگان می‌خواهد که به جنبش علیه بریتانیا بپیوندند. (حکاکی توسط آلفرد بوبت، قرن نوزدهم).
تاریخ	۱۷۶۳–۱۷۶۶
موقعیت	منطقه دریاچه‌های بزرگ شمال آمریکا
نتایج	بن‌بست نظامی، بومیان آمریکا ضمن تصدیق حاکمیت بریتانیا در عین حال خواهان تغییر سیاست‌های اجرایی بریتانیا گردیدند
تغییرات; قلمرو	کوچیدن به اطراف آبشارهای نیاگارا واگذار شده توسط سنکاها به بریتانیا
طرف‌های درگیر
پادشاهی بریتانیای کبیر	اوتاواس; اوجیبواس; پوتاواتومیس; هورونز; میامیز; Wea; کیکاپوس; ماسکوتنس; پیانکاشاو; دلاورس; شاونی; ویاندوتس; مینگوس; سنه‌کا
فرماندهان و رهبران
جفری آمرست; هنری بوکت; توماس گیج	رئیس پونتیاک; گایاسوتا
قوا
~۳٬۰۰۰ سربازها	~۳٬۵۰۰ سربازها
تلفات و خسارات
۴۵۰ سربازهای کشته,; ۲۰۰۰ غیرنظامی کشته یا دستگیر شده,; ۴۰۰۰ غیرنظامی آواره	~۲۰۰-۱٬۵۰۰ سربازان، افراد غیرنظامی نامشخص.

جنگ‌های پونتیاک (انگلیسی: Pontiac's War) یا شورش پونتیاک، در سال ۱۷۶۳ توسط یک کنفدراسیون ضعیف از قبایل بومی آمریکا تشکیل گردید، مناطقی در تشکیل هسته و شکل‌گیری این شورش نقش داشتند از جمله منطقه دریاچه‌های بزرگ، ایلینوی و اوهایو که از سیاست‌های پس از جنگ بریتانیا در منطقه دریاچه‌های بزرگ ناراضی بودند، پس از پیروزی بریتانیا در جنگ فرانسویان و سرخپوستان در سال‌های ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۳، رزمندگان قبایل مختلف با قیام‌های متعدد تلاش داشتند تا سربازان و مهاجران بریتانیایی را به خارج مناطق محدوده خودشان هدایت کنند، نام این جنگ‌ها برگرفته از اوداوا، یکی از برجسته‌ترین رهبران قبیله پونتیاک می‌باشد، در عین حال از رهبران برجسته دیگری در این جنگ‌ها نیز می‌توان نام برد