پرش به محتوا

تیره زنگنه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زنگنه
مناطق با جمعیت چشمگیر
 ایران: ساکن در ایران
زبان‌ها
لری بختیاری و کردی
دین
شیعه

زنگنه یکی از طایفه‌ های وابسته به جانکی گرمسیر است که از باب کیان‌ارثی شاخۀ چهارلنگ از ایل بختیاری است.[۱]

زنگنه یک ایل بزرگ است که هم در مناطق کردنشین و هم در مناطق بختیاری‌نشین تیره‌های مختلفی دارد. بعضی از مؤرخان زنگنه‌ها را کرد و بعضی دیگر آنها را لر معرفی کرده‌اند. در زمان نادرشاه افشار عده‌ای از زنگنه‌ها به خوزستان و سرزمین بختیاری تبعید شدند که آن‌ها امروزه خود را بختیاری می دانند.

— از سند های قدیمی

[۲][۳]

وجه تسمیه

[ویرایش]

نام این تیره در برخی منابع به صورت زنگند (زنگوند) ذکر شده است. ممکن است به علت شباهت نام برخی این تیره را با ایل زنگنه اشتباه بگیرند.[۴]

طایفه زنگنه چهارلنگ شامل تش‌های زیر می‌شود:

  1. آقایی
  2. هزاروند
  3. عباسوند
  4. فرهادوند
  5. اوموند
  6. تدویی
  7. گیجوند
  8. گلابوند
  9. سلماوند
  10. شرفوند
  11. گراوند

منابع

[ویرایش]
  1. «طوایف جانکی». ویکی شیعه. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  2. «جانکی | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  3. «جانکی دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  4. «معنی زنگنه - لغت‌نامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.