تازوباکتام
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
دادهها | |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | تزریق وریدی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.108.321 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۱۰H۱۲N۴O۵S۱ |
جرم مولی | 300.289 g/mol g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
تازوباکتام(به انگلیسی: Tazobactam) یک داروی شیمیایی است که جهت مهار کردن عملکرد بتالاکتاماز باکتریایی، به ویژه بتالاکتامازهای متعلق به گروه SHV-1 و TEM به کار میرود. معمولاً به صورت نمک سدیم آن، یعنی تازوباکتام سدیم از آن استفاده میشود. به زبان ساده، این ماده میتواند به برخی از آنتی بیوتیکها اضافه شود تا آسیب پذیری آنها در برابر مقاومت آنتیبیوتیکی کمتر شود.
تازوباکتام با آنتیبیوتیک وسیع الطیف بتالاکتامی پیپراسیلین در داروی پیپراسیلین/تازوباکتام، به صورت ترکیبی و جهت درمان بیماریهای ناشی از عفونتهای سودوموناس آئروژینوزا مورد استفاده قرار میگیرد. تازوباکتام با مهار کردن ارگانیسمهای رهاکننده بتالاکتاماز که در حالت عادی باعث تخریب پیپراسیلین میشود، گستره عملکرد پیپراسیلین را افزایش میدهد.[۱]
تازوباکتام یک پنی سیلین به شدت اصلاح شده و یک سولفون است.
تازوباکتام در سال ۱۹۸۲ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۲ جهت مصارف پزشکی وارد بازار شد.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Yang Y, Rasmussen BA, Shlaes DM (1999). "Class A beta-lactamases—enzyme-inhibitor interactions and resistance". Pharmacol. Ther. 83: 141–151. doi:10.1016/S0163-7258(99)00027-3.
- ↑ Fischer, Janos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 490. ISBN 9783527607495.