تئودوره فون کارمان
تئودوره فون کارمان | |
|---|---|
 فون کارمان در آزمایشگاه پیشرانه جت واقع در مؤسسه فناوری کالیفرنیا | |
| زادهٔ | ۱۱ مهٔ ۱۸۸۱ |
| درگذشت | ۶ مهٔ ۱۹۶۳ (۸۱ سال) |
| شهروندی | مجارستان-ایالات متحده |
| محل تحصیل | Budapest University of Technology and Economics |
| شناخته‌شده برای | سرعت فراصوت and hypersonic airflow characterization; مسیر پیچابی فون کارمان |
| جوایز | ASME Medal (۱۹۴۱) John Fritz Medal (۱۹۴۸) مدال فرانکلین (۱۹۴۸) Wright Brothers Memorial Trophy (۱۹۵۴) Daniel Guggenheim Medal (۱۹۵۵) Timoshenko Medal (۱۹۵۸) نشان ملی علوم (۱۹۶۲) انجمن سلطنتی[۱] |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | مهندسی هوافضا |
| محل کار | دانشگاه گوتینگن دانشگاه فنی آخن مؤسسه فناوری کالیفرنیا von Karman Institute for Fluid Dynamics |
| پایان‌نامه | Untersuchungen über Knickfestigkeit (۱۹۰۸) |
| استاد راهنما | لودویگ پرانتل[۲] |
| دانشجویان دکتری | Tsien Hsue-sen چیا چیائو لین Hu Ning موریس انتونی بیو Ernest Sechler[۲] |
تئودوره فون کارمان (به مجاری: Theodore von Kármán) (زاده ۱۱ مه ۱۸۸۱ در بوداپست، مجارستان – درگذشته ۷ مه ۱۹۶۳ در آخن، آلمان) فیزیکدان و مهندس هوانوردی اتریشی-مجاری-آمریکایی بود. از او به عنوان یکی از پیشگامان آیرودینامیک مدرن و مهندسی هوانوردی و پدر علم پرواز فراصوتی یاد می‌شود.[۳][۴]
زندگی‌نامه
[ویرایش]تئودوره فون کارمان در یک خانواده یهودی در بوداپست در اتریش-مجارستان به دنیا آمد. او تحصیلات مهندسی را در دانشگاهی که امروزه با نام دانشگاه صنعتی بوداپست شناخته می‌شود، آغاز کرد. بعد از دانش‌آموخته شدن از این دانشگاه در سال ۱۹۰۲، به آلمان مهاجرت کرد. او به مدت ۶ سال در دانشگاه گوتینگن زیر نظر لودویگ پرانتل به تحصیل پرداخت. او مدرک دکترایش را در سال ۱۹۰۸ از این دانشگاه دریافت کرد و بعد از آن به مدت چهار سال در همین دانشگاه به تدریس مشغول شد. در سال ۱۹۱۲ به دانشگاه فنی آخن پیوست و مسئولیت مرکز تحقیقات هوانوردی این دانشگاه را بر عهده گرفت. در طی سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸ به طور موقت در ارتش مجارستان-اتریش خدمت کرد و در طی این سال‌ها یک بالگرد اولیه را طراحی نمود. بعد از آن به دانشگاه فنی آخن برگشت و تا سال ۱۹۳۰ در این دانشگاه تدریس نمود.[۵][۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Theodore Von Kármán, 1881-1963". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 12: 334–365. 1966. doi:10.1098/rsbm.1966.0016. ISSN 0080-4606.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ تئودوره فون کارمان در پروژه تبارشناسی ریاضی
- ↑ https://www.asme.org/engineering-topics/articles/aerospace-defense/theodore-von-karman
- ↑ D. S. Halacy, Jr. , Father of Supersonic Flight: Theodor von Kármán (1965).
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۱۵.
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Theodore_von_Kármán#cite_note-3
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- استادان دانشگاه اروهتهها آخن
- استادان دانشگاه فنی آخن
- استادان دانشگاه گوتینگن
- استادان مؤسسه فناوری کالیفرنیا
- اشراف اهل مجارستان
- اعضای انجمن فیزیک آمریکا
- اعضای خارجی انجمن سلطنتی
- اهالی پشت، مجارستان
- برندگان نشان ملی دانش
- دانشمندان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشمندان یهودی اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان دانشگاه گوتینگن
- درگذشتگان ۱۹۶۳ (میلادی)
- دینامیک سیالاتدانان
- راهیافتگان به تالار مشاهیر مخترعین ملی
- زادگان ۱۸۸۱ (میلادی)
- فرماندهان دریافتکننده نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- فرماندهان شوالیه نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- فیزیکدانان اهل مجارستان
- فیزیکدانان یهودی
- مجارستانیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- مخترعان اهل مجارستان
- مخترعان سده ۲۰ (میلادی)
- مخترعان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- مخترعان یهودی
- مهاجران گریخته از نازیسم
- مهندسان هوافضا اهل مجارستان
- نجیبزادگی اتریش
- نظامیان جنگ جهانی اول اهل اتریش-مجارستان
- یهودیان اهل مجارستان
- یهودیتبارهای مجارستانی اهل ایالات متحده آمریکا
- دریافتکنندگان مدال جان فریتز
- ریاضیدانان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- فیزیکدانان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- مهندسان اهل ایالات متحده آمریکا
- اعضای مجمع فیلسوفان آمریکا