بوئینگ بی-۲۹ سوپرفورترس
| بی-۲۹ سوپرفورترس | |
|---|---|
| |
| یک بی-۲۹ سوپرفورترس نیروهای هوایی ایالات متحده | |
| کاربری | بمب‌افکن راهبردی، بمب‌افکن سنگین |
| کشور سازنده | آمریکا |
| تولیدکننده | بوئینگ |
| نخستین پرواز | ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۲ |
| معرفی‌شده در | ۸ مه ۱۹۴۴ |
| بازنشستگی | ۲۱ ژوئن ۱۹۶۰ |
| وضعیت | بازنشسته |
| کاربر اصلی | نیروهای هوایی ایالات متحده نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا |
| ساخته‌شده | ۱۹۴۳-۱۹۴۶[۱] |
| تعداد ساخته‌شده | ۳٬۹۷۰ |
| هزینه هر فروند | ۶۳۹٬۱۸۸ دلار[۲] (۳٬۳۹۲٬۳۹۶/۶۰ دلار هزینه پیش‌نمونه)[۳] |
| گونه‌ها | بوئینگ کی‌بی-۲۹ سوپرفورترس بوئینگ ایکس‌بی-۳۹ سوپرفورترس بوئینگ بی-۵۰ سوپرفورترس |
| توسعه‌یافته به | بوئینگ ۳۷۷ استراتوکروزر توپولف تو-۴ |
بوئینگ بی-۲۹ سوپرفورترس (به انگلیسی: Boeing B-29 Superfortress) یک بمب‌افکن سنگین بود که عمدتاً توسط ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و جنگ کره مورد استفاده قرار می‌گرفت. این هواپیما بمب‌افکن، در بمباران ژاپن در جنگ جهانی دوم و هواپیمایی بود که بمب‌های اتمی را بر روی هیروشیما و ناگاساکی انداخت. بی-۲۹ تنها هواپیمایی است که تاکنون در نبرد از جنگ‌افزار هسته‌ای استفاده کرده‌است.
بی-۲۹ یک بمب‌افکن سنگین ملخ‌دار چهار موتوره آمریکایی است که توسط بوئینگ طراحی شده و عمدتاً توسط ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم و جنگ کره به پرواز درمی‌آمد. لقب سلف این هواپیما «بوئینگ بی-۱۷ فلایینگ فورترس» (بی-۱۷ دژ پروازکننده) بود و لقب سوپرفورترس (اَبَردژ) برای بی-۱۹ در ادامه این نوع نام‌گذاری انتخاب شده‌است.
بوئینگ بی-۲۹ سوپرفورترس برای بمباران راهبردی در ارتفاع بالا طراحی شده‌است، اما همچنین در بمباران آتش‌زا در ارتفاع کم در شب و در انداختن مین‌های دریایی برای محاصره ژاپن عملکردی ممتاز داشت.
به عنوان یکی از بزرگترین هواپیماهای جنگ جهانی دوم، بی-۲۹ دارای فناوری پیشرفته‌ای بود، از جمله کابین تحت فشار، ارابه فرود دو چرخه سه‌تایی و یک سامانه رایانه‌ای آنالوگ کنترل آتش که برای توپچی و یک افسر کنترل آتش، هدایت چهار برجک مسلسل را از راه دور فراهم می‌کرد.
هزینه ۳ میلیارد دلاری طراحی و تولید آن (معادل ۴۳ میلیارد دلار امروز)، که بسیار بیشتر از هزینه ۱٫۹ میلیارد دلاری پروژه منهتن بود، پروژه بی-۲۹ را میتوان به گران‌ترین پروژه جنگ جهانی تبدیل کرد.[۴][۵] طراحی پیشرفته بی-۲۹ باعث شد که در طول دهه ۱۹۵۰ در نقش‌های مختلف در خدمت باقی بماند. این هواپیما در اوایل دهه ۱۹۶۰ و پس از آن‌که ۳۹۷۰ فروند از آن ساخته شده‌بود، بازنشسته شد.
اتحاد جماهیر شوروی (سابق) بعدها از طریق مهندسی معکوسِ بدون مجوز از طرح بی-۲۹ آمریکایی، هواپیمای توپولف تو-۴ را تولید کرد. امروزه بیست فروند بی-۲۹ در نمایشگاه‌های هوایی در حالت بدون پرواز قرار دارند. تنها دو فروند از این نوع هواپیما که «فیفی» و «داک» نام گرفته‌اند، هنوز پرواز می‌کنند.[۶]
کاربران
[ویرایش]
- نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (دو فروند که سابقا متعلق به نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود جهت آموزش)
- نیروهای هوایی ایالات متحده
- نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
- نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا (چهار فروند که سابقا متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده بود به عنوان بمب‌افکن نگهبان P2B باز طراحی شد.)
- نیروی هوایی شوروی (سه فروند B-29 USAAF در طول جنگ جهانی دوم در اتحاد جماهیر شوروی فرود اضطراری داشتند و هرگز بازگردانده نشدند. آنها برای ساخت بمب افکن توپولف تو-۴ شوروی «بول» مهندسی معکوس شدند.)
همچنین ببینید
[ویرایش]- Air warfare of World War II
- AN/APQ-13
- ASM-A-1 Tarzon
- Boeing B-29 Superfortress variants
- د گریت آرتیست
- کی برد (هواپیما)
- Straight Flush
توسعه مرتبط
- بوئینگ ۳۷۷ استراتوکروزر
- بوئینگ بی-۵۰ سوپرفورترس
- بوئینگ سی-۹۷ استراتوفرایتر
- بوئینگ کی‌بی-۲۹ سوپرفورترس
- بوئینگ ایکس‌بی-۳۹ سوپرفورترس
- توپولف تو-۴
هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه
- Amerikabomber
- آورو لانکاستر
- Nakajima G8N Renzan
- Consolidated B-32 Dominator
- داگلاس ایکس‌بی-۳۱
- هاینکل ۲۷۷
- یونکرس ۲۹۰
- لاکهید ایکس‌بی-۳۰
- مسرشمیت ام‌ئی ۲۶۴
- Victory Bomber
فهرست‌های مرتبط
- List of aircraft of World War II
- List of bomber aircraft
- List of military aircraft of the United States
منابع
[ویرایش]- ↑ "Boeing B-29." Boeing. Retrieved: 5 August 2010.
- ↑ Knaack 1988, p. 486.
- ↑ Associated Press, "Cost of B-29 Bomber Reduced Four-Fifths", The San Bernardino Daily Sun, San Bernardino, California, Sunday 15 October 1944, Volume 51, page 2.
- ↑ O'Brien, Phillips Payson (2015). How the War Was Won (First ed.). Cambridge University Press. pp. 47–48. ISBN 978-1-107-01475-6.
- ↑ "B-29 Superfortress, U.S. Heavy Bomber". The Pacific War Online Encyclopedia. © 2009 by Kent G. Budge. Retrieved 1 April 2018.
- ↑ Waller, Staff Sgt. Rachel (17 July 2016). "B-29 'Doc' takes to the skies from McConnell". پایگاه نیروی هوایی مک‌کانل. Retrieved 2 July 2017.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Boeing B-29 Superfortress». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۱.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- B-29 Combat Crew Manual
- "Meet the B-29", پاپیولار ساینس, August 1944—the first large and detailed public article printed on the B-29 in the US
- Pelican's Perch #56:Superfortress!, Article wrote by John Deakin, one of the pilots who regularly fly the world's first restored-to-flight B-29
- WarbirdsRegistry.org B-29/B-50, Listing of surviving B-29s
- "Great Engines and Great Planes", 1947 – 130 page book about the rapid design, testing, and production of the B-29 powerplant by Chrysler Corporation in World War II بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
- B-29 Flight Procedure and Combat Crew Functioning – 1944 US Army Air Forces Training Film در یوتیوب
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
