بیابان پاتاگونیا
| بیابان پاتاگونیا | |
| Desert | |
 عکس گرفته شده از بیابان پاتاگونیا توسط ناسا ورلد ویند
| |
| کشور | آرژانتین، شیلی |
|---|---|
| بلندترین نقطه | Domuyo ۱۵٬۴۴۹ فوت (۴٬۷۰۹ متر) |
| - مختصات | ۳۶°۳۵′۴۰″ جنوبی ۷۰°۲۵′۲۱″ غربی / ۳۶٫۵۹۴۴۴°جنوبی ۷۰٫۴۲۲۵۰°غربی |
| Lowest point | Laguna del Carbón −۳۴۴٫۵ فوت (−۱۰۵٫۰ متر) |
| - مختصات | ۴۹°۳۴′۳۴٫۲″ جنوبی ۶۸°۲۱′۵٫۰۳۹۴″ غربی / ۴۹٫۵۷۶۱۶۷°جنوبی ۶۸٫۳۵۱۳۹۹۸۳۳°غربی |
| مساحت | ۶۷۰۰۰۰ کیلومترمربع (۲۵۸٬۶۸۸ مایل‌مربع) |
| زیاگاه | بیابان |
بیابان پاتاگونیا، بزرگترین بیابان آرژانتین و از نظر گستردگی، چهارمین بیابان بزرگ جهان است که زمینی به مساحت ۶۷۳۰۰۰ کیلومتر مربع را می‌پوشاند. بخش بزرگی از این بیابان در آرژانتین و بخش کوچکی از آن در شیلی قرار دارد. بیابان پاتاگونیا در منطقهٔ پاتاگونیا جنوب آرژانتین، از غرب به رشته کوه آند و از شرق به اقیانوس اطلس محدود است. بخش مرکزی استپ تا غرب آن، با درختچه و گیاهان علفی پوشانده شده‌است هرچه به سمت مناطق با ارتفاع بیشتر می‌رویم پوشش گیاهی از بوته به سمت گندمیان می‌رود.[۱]
ساکنان این بیابان بیشتر شکارچی-گردآورنده اند از سدهٔ ۱۹ میلادی ماپوچه، شیلیایی‌ها، آرژانتینی‌ها، ولزی‌ها و دیگر گروه‌های اروپایی به این منطقه کوچک کردند و دام‌های خود را به این بیابان آوردند. هم‌اکنون کاربری زمین بیشتر محدود به دامداری است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ The Physical Geography of Patagonia and Tierra del Fuego. Andrea M.J. Coronato, Fernando Coronato, Elizabeth Mazzoni and Mirian Vazquez