پرش به محتوا

ایل مساجرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایل مساجرو
نسخه صفحه اول رم، ۳ اکتبر ۲۰۰۸
نوعروزنامه
قطعصفحه گسترده
صاحب(ان) امتیازکالتاگیرون ادیتوره
ناشرایل مساجرو اس‌پی‌ای
ویراستارماسیمو مارتینلی
بنیان‌گذاری۱۸۷۸؛ ۱۴۶ سال پیش (۱۸۷۸-خطا: زمان نامعتبر}})
جهت‌گیری سیاسیمحافظه‌کاری لیبرال
قبلا :
ایتالیای فاشیسم (۱۹۴۴–۱۹۲۵)
ضد کمونیسم
زبانزبان ایتالیایی
دفتر مرکزیرم، ایتالیا
شمارگان۹۱,۰۱۲ (۲۰۱۲)
روزنامه‌های
خواهرخوانده		کوریه آدریاتیکو
ایل ماتینو
شاپا۱۱۲۶-۸۳۵۲
وبگاه

ایل مساجرو (به انگلیسی: "The Messenger") یک روزنامه ایتالیایی است که در رم، ایتالیا منتشر می‌شود. این روزنامه از سال ۱۸۷۸ در گردش بوده است و یکی از اصلی‌ترین روزنامه‌های ملی ایتالیا است.[۱]

تاریخچه و مشخصات

[ویرایش]

ایل مساجرو در دسامبر ۱۷۸۷ تأسیس شد.[۲][۳] در ۱ ژانویه ۱۸۷۹، اولین شماره ال مساجرو، تحت مدیریت لوئیجی سزان منتشر شد.☃☃ هدف این روزنامه این بود تا یک روزنامه روزانه باشد و بتواند همه نظرات و رویدادها را در اختیار خوانندگان خود قرار دهد. چهار نسخه اول آن به عنوان نمونه به‌طور رایگان در اختیار مشترکان روزنامه ایل فانفولا قرار گرفت. یکی از سردبیران اولیه ایل مساجرو ، آلبرتو سیان‌کا بود که بعدا به دلایل سیاسی از این سمت استعفا داد.[۴]

ایل مساجرو از زمان آغاز به کار تحت مالکیت شرکت‌های مختلفی قرار داشته. یکی از مالکان سابق آن از طریق گروه فروزی مونت‌ ادیسون بود.[۵] در سال ۱۹۹۶ این روزنامه توسط فرانچسکو گائتانو کالتا گیرون خریداری شد. او کالتاگیرون ادیتوره را در سال ۱۹۹۹ تأسیس کرد. این شرکت مالک بالغ بر نود درصد روزنامه‌هاست.[۶][۷] رهبران آن شامل آزورا کالتا گیرون، شریک رهبر سیاسی پیر فردیناندو کاسینی، در هیئت مدیره قرار دارند. این شرکت همچنین مالک کوریر آدیاتی‌کو[۸] و ایل ماتینو است.[۶] ناشر روزنامه ایل مساجرو اس‌پی‌ای است [۹]

ایل مساجرو در قالب صفحه گسترده[۱۰] منتشر می‌شود و مقر آن در رم است. این مقاله علاوه بر نسخه ملی خود دارای ۱۲ نسخه محلی است، از جمله نسخه‌های مربوط به مناطق لاتزیو ، اومبریا ، مارکه ، آبروزو و توسکانی است.

مقر ایل مساجرو در رم

تیراژ

[ویرایش]

تیراژ ایل‌ مساجرو در سال ۱۹۸۸، ۳۷۰۰۰۰ نسخه بود. این روزنامه با تیراژ ۲۵۶۴۰۰ نسخه ششمین روزنامه پرفروش ایتالیایی در سال ۱۹۹۷ بود.[۱۱] تیراژ این روزنامه در سال ۱۹۹۹، ۲۸۸۰۰۰نسخه بود.[۱۲]

در سال ۲۰۰۰ تیراژ این روزنامه ۲۹۲۰۰۰ نسخه بود.[۱۳] همچنین تیراژ آن ۲۹۳۰۰۰نسخه در سال ۲۰۰۱ [۱۴] و ۲۵۸۵۳۸ نسخه در سال ۲۰۰۲ بود. [۷]تیراژ ایل مساجرو ۲۵۲۰۰۰ نسخه در سال ۲۰۰۳ [۹]و ۲۴۰۷۷۸ نسخه در سال ۲۰۰۴بود.[۱۵] این روزنامه در سال ۲۰۰۵ تیراژ ۲۳۰۶۹۷ نسخه داشت،[۱۶] و در سال ۲۰۰۷ تیراژ آن ۲۱۶۰۰۰ نسخه بود.[۱۷]

در سال ۲۰۱۲ فروش ایل مساجرو ۹۱,۰۱۲,۷۶۷ نسخه بود.[۱۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Italy media guide". BBC News. 3 July 2023. Archived from the original on 30 December 2023. Retrieved 30 December 2023.
  2. ↑ "Il Messaggero". Prime Media. Archived from the original on 20 August 2014. Retrieved 4 March 2015.
  3. ↑ Francesco Fattorello (February 1965). "A Short Historical Survey of the Italian Press". International Communication Gazette. 11 (1): 1–11. doi:10.1177/001654926501100101.
  4. ↑ "Alberto Cianca" (به ایتالیایی). ANPI. Retrieved 23 January 2022.
  5. ↑ Clyde Haberman (24 April 1989). "Newspaper Deal in Italy Stirs Debate over Press Freedom". The New York Times. Rome. Retrieved 7 June 2015.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Donatella della Porta; Manuela Caiani (2 June 2004). "The Transformation of Political Mobilisation and Communication in European Public Spheres". Europub. Archived from the original (Report) on 3 January 2019. Retrieved 22 March 2015.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ David Ward (2004). "A Mapping Study of Media Concentration and Ownership in Ten European Countries" (PDF). Dutch Media Authority. Archived from the original (PDF) on 12 August 2014. Retrieved 11 February 2015.
  8. ↑ "2006 Annual Results". Caltagirone Editore S.p.A. Archived from the original on 23 September 2015. Retrieved 4 March 2015.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "World Press Trends" (PDF). World Association of Newspapers. Paris. 2004. Retrieved 8 February 2015.
  10. ↑ Adam Smith (15 November 2002). "Europe's Top Papers". campaign. Retrieved 5 February 2015.
  11. ↑ Jose L. Alvarez; Carmelo Mazza; Jordi Mur (October 1999). "The management publishing industry in Europe" (PDF). University of Navarra. Archived from the original (Occasional Paper No:99/4) on 30 June 2010. Retrieved 27 April 2015.
  12. ↑ "Top 100 Dailies 1999". campaign. 24 November 2000. Retrieved 12 February 2015.
  13. ↑ "Top 100 dailies 2000". campaign. 16 November 2001. Retrieved 2 March 2015.
  14. ↑ Adam Smith (15 November 2002). "Europe's Top Papers". campaign. Retrieved 18 April 2015.
  15. ↑ "European Publishing Monitor. Italy" (PDF). Turku School of Economics and KEA. Archived from the original (PDF) on 11 April 2015. Retrieved 5 April 2015.
  16. ↑ Data for average number of paid-for copies. Survey on 2005 newspapers sales in Italy. بایگانی‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (Excel file). Accertamenti Diffusione Stampa.
  17. ↑ Anne Austin; et al. (2008). "Western Europe Market and Media Fact" (PDF). ZenithOptimedia. Archived from the original (PDF) on 5 February 2015. Retrieved 10 April 2015.
  18. ↑ "Daily newspapers: national circulation (2012)". Agcom. Archived from the original on 27 July 2020. Retrieved 12 June 2016.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایل_مساجرو&oldid=40380850»