اعتراضات دانشگاهی ژاپن ۱۹۶۹-۱۹۶۸

اعتراضات دانشگاهی ژاپن ۱۹۶۹–۱۹۶۸
بخشی از اعتراضات ۱۹۶۸ جنگ سرد
اعتراض دانشجویان در دانشگاه توکیو
موقعیت	ژاپن
علت(ها)	ظهور چپ جدید ژاپنی
روش‌ها	اشغال ساختمان‌های پردیس
طرف‌های مدنی درگیر
جنبش دانشجویی ذن کیوتو ذن گاکورن حزب کمونیست ژاپن دانشجویان (مینسیدو) چوکاکو-ها کاکومارو-ها لیگ جوانان سوسیالیست ژاپن، جناح آزادیبخش اتحادیه کمونیست (ژاپن) گروه‌های دیگر در چپ جدید ژاپن دولت ژاپن وزارت آموزش و پرورش آژانس پلیس ملی مدیریت دانشگاه‌های فردی گروه‌های دانشجویی محافظه کار و راست
شخصیت‌های پیشرو
رهبری غیر متمرکز: تاکاکی یوشیموتو کانیچی کورودا یوشیتاکا یاماموتو میتسوکو توکورو آکهیرو آکیتا ایساکو ساتو (نخست‌وزیر ژاپن)

اعتراضات دانشگاهی ژاپن ۱۹۶۹–۱۹۶۸ (大学紛争)، اعتراضات دانشجویی در چندین دانشگاه ژاپنی در نهایت باعث بسته شدن پردیس‌های دانشگاهی در سراسر ژاپن شد. اعتراضات بخشی از چرخه اعتراضات جهانی در سال ۱۹۶۸ و چرخه اعتراضی ژاپن در اواخر دهه ۱۹۶۰ بود، از جمله اعتراضات آنپو در سال ۱۹۷۰ و مبارزه علیه ساخت فرودگاه ناریتا. قانون اقدامات موقت در مورد مدیریت دانشگاه اجازه متفرق کردن معترضان را در سال ۱۹۶۹ داد.

در ابتدا، تظاهراتی برای اعتراض به کارآموزی بدون حقوق در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو سازماندهی شد. سازمان‌های دانشجویی چپ جدید با تکیه بر سال‌ها سازمان‌دهی و اعتراض دانشجویی، شروع به اشغال ساختمان‌های اطراف دانشگاه کردند. پردیس اصلی دیگری که اعتراضات در آن آغاز شد دانشگاه نیهون بود. آنها با نارضایتی دانشجویان به دلیل فساد اداری در هیئت مدیره دانشگاه شروع کردند. در ژاپن به دلیل ماهیت سنتی و محافظه کار دانشگاه، اعتراضات کمتر به دلیل ایدئولوژی و بیشتر توسط عمل گرایی انجام می‌شد. این جنبش به سایر دانشگاه‌های ژاپن گسترش یافت و به خشونت در دانشگاه و خیابان‌ها تبدیل شد. در اواخر سال ۱۹۶۸، در اوج جنبش، هزاران دانشجو وارد شلوغ‌ترین ایستگاه راه‌آهن توکیو، ایستگاه شینجوکو شدند و شورش شینجوکو را به وجود آوردند. درگیری‌های درونی جناحی (اوچی -گه با، 内ゲバ) در میان این دانش آموزان بیداد می‌کرد. در ژانویه ۱۹۶۹، پلیس دانشگاه توکیو را محاصره کرد و به اعتراضات در آنجا پایان داد، که منجر به شور مجدد دانشجویان در سایر دانشگاه‌ها شد، جایی که اعتراضات ادامه یافت. با این حال، با کاهش حمایت عمومی از دانشجویان و افزایش تلاش‌های پلیس برای توقف اعتراضات، جنبش کاهش یافت.

تصویب ۱۹۶۹ قانون اقدامات موقت در مورد مدیریت دانشگاه به پلیس مبنای قانونی برای اعمال تدابیر قهرآمیزتر داد، اگرچه گروه‌های منشعب از گروه‌های چپ جدید، مانند ارتش سرخ متحد به خشونت خود ادامه دادند. در دهه ۱۹۷۰. دانشجویان از آثار مارکسیسم نظریه پردازانی مانند کارل مارکس و لئون تروتسکی الهام گرفتند، فیلسوفان اگزیستانسیالیست فرانسوی مانند ژان-پل سارتر و آلبر کامو، و فلسفه بومی شاعر و منتقد ژاپنی تاکاآکی یوشیمونو. تفسیر یوشیموتو از «خودمختاری» (jiritsusei) و «سوژکتیویته» (shutaisei) بر اساس نقد او از تفاسیر لیبرالی مترقی از این عقاید توسط دیگر روشنفکران ژاپنی مانند ماسائو مارویاما بود که او آنها را ریاکار خواند.{ ارادت دانش آموزان به ویژه «شوتایسی» در نهایت منجر به فروپاشی جنبش آنها شد، زیرا آنها به‌طور فزاینده ای بر «خود نفی کردن» («جیکو هیتی») و «انتقاد از خود» («هانسی») تمرکز می‌کردند.

مشکلات دانشگاه به ظهور جنبش جنبش آزادی‌بخش زنان میتسو تاناکا (اومان ریبو) کمک کرد. در حالی که بیشتر اختلافات در دهه ۱۹۷۰ حل و فصل شد و بسیاری از دانشجویان مجدداً در جامعه ژاپن ادغام شدند، ایده‌های اعتراضات وارد حوزه فرهنگی شد و الهام بخش نویسندگانی مانند هاروکی موراکامی و ریو موراکامی شد. مطالبات سیاسی دانشجویان، اصلاحات آموزش و پرورش را در اولویت دولت ژاپن قرار داد که سعی کرد از طریق سازمان‌هایی مانند شورای مرکزی آموزش به آن رسیدگی کند. این اعتراضات موضوع رسانه‌های محبوب مدرن مانند فیلم کوجی واکاماتسو در سال ۲۰۰۷ ارتش سرخ متحد بوده است.

منشا فعالیت دانشجویی

رهبران حزب کمونیست ژاپن، کیوئیچی توکودا، سانزو نوساکا و یوشیئو شیگا (از چپ به راست) بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم

اشغال ژاپن از پایان جنگ جهانی دوم تا ۱۹۵۲ تغییرات مهمی را در سیاست ژاپن ایجاد کرد. مقامات اشغالگر قوانین امنیت عمومی را که قبل از جنگ برای هدف قرار دادن خاص گروه‌های چپ و دستگیری اعضای آنها وضع شده بود، لغو کردند. زندانیان جناح چپی که تحت این قانون در زندان بودند آزاد شدند.

حزب کمونیست ژاپن (JCP) و حزب سوسیالیست ژاپن (JSP) قانونی شدند و در سیاست ژاپن تأثیرگذار شدند. JCP بر افزایش حمایت خود در بین دانشجویان متمرکز شد که منجر به همراهی دانشجویان با فعالیت‌های چپ شد.

منابع

کتاب‌ها

• Anderson, Ronald Stone (1959). Japan, Three Epochs of Modern Education. U.S. Department of Health, Education, and Welfare, Office of Education.
• Andrews, William (15 August 2016). Dissenting Japan: A History of Japanese Radicalism and Counterculture from 1945 to Fukushima. Hurst. ISBN 978-1-84904-919-1.
• Beer, Lawrence W. (1 May 2009). Human Rights Constitutionalism in Japan and Asia: The Writings of Lawrence W. Beer. Global Oriental. ISBN 978-90-04-21303-6.
• Dowsey, Stuart J.; Ikeda, Kazuo (October 2012). Zengakuren: Japan's Revolutionary Students. Ishi Press International. ISBN 978-4-87187-050-4.
• Harris, George L.; Liebow, Elliot; Muhlenberg, Frederica; Rakowska-Harmstone, Teresa; Rintz, Frances Chadwick; Smith, Harvey H.; Suda, Frances K.; Uyehara, Hilary Mitsuo (1964). U.S. Army Area Handbook for Japan. دفتر چاپ دولت ایالات متحده آمریکا.
• Jesty, Justin (15 September 2018). Art and Engagement in Early Postwar Japan. Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-1506-8.
• Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, MA: انتشارات دانشگاه هاروارد. ISBN 978-0-674-98442-4.
• Leestma, Robert; August, Robert L.; George, Betty; Peak, Lois; Shimahara, Nobuo; Cummings, William K.; Stacey, Nevzer G. (1987). A Report from the U.S. Study of Education in Japan. وزارت آموزش ایالات متحده آمریکا.
• Schieder, Chelsea Szendi (22 January 2021). Coed Revolution: The Female Student in the Japanese New Left. انتشارات دانشگاه دوک. ISBN 978-1-4780-1297-9.
• Schoppa, Leonard James (11 March 2002). Education Reform in Japan: A Case of Immobilist Politics. روتلج. ISBN 978-1-134-86516-1.
• Shibata, Masako (2005). Japan and Germany Under the U.S. Occupation: A Comparative Analysis of Post-war Education Reform. انتشارات بلومزبری. ISBN 978-0-7391-1149-9.
• Shigematsu, Setsu (2012). Scream from the Shadows: The Women's Liberation Movement in Japan. University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-6758-1.
• Weiss, Meredith Leigh; Aspinall, Edward (2012). Student Activism in Asia: Between Protest and Powerlessness. U of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-7969-0.

مقاله‌های مجله‌ها

• Daliot-Bul, Michal (2014). "The Formation of 'Youth' as a Social Category in Pre-1970s Japan: A Forgotten Chapter of Japanese Postwar Youth Countercultures". Social Science Japan Journal. 17 (1): 41–58. doi:10.1093/ssjj/jyt025. JSTOR 43920418. Retrieved May 12, 2021.
• Evans, Sara M. (2009). "Sons, Daughters, and Patriarchy: Gender and the 1968 Generation". The American Historical Review. 114 (2): 331–47. doi:10.1086/ahr.114.2.331. JSTOR 30223782.
• Fuse, Toyomasa (October 1969). "Student Radicalism in Japan: A 'Cultural Revolution'?". Comparative Education Review. 13 (3): 325–342. doi:10.1086/445430. JSTOR 1186545. S2CID 145243868. Retrieved April 26, 2021.
• Kersten, Rikki (September 2009). "The Intellectual Culture of Postwar Japan and the 1968-1969 University of Tokyo Struggles: Repositioning the Self in Postwar Thought". Social Science Japan Journal. 12 (2): 227–245. doi:10.1093/ssjj/jyp030. JSTOR 40649684. Retrieved April 16, 2021.
• Marotti, William (February 2009). "Japan 1968: The Performance of Violence and the Theater of Protest". The American Historical Review. 114 (1): 97–135. doi:10.1086/ahr.114.1.97. Retrieved April 26, 2021.
• Oguma, Eiji (2015). "Japan's 1968: A Collective Reaction to Rapid Economic Growth in an Age of Turmoil". The Asia-Pacific Journal. 13 (12): 1–27. Retrieved May 11, 2021.
• Shiozawa, Yoshinori (2017). "Professor Aoki when he was interested in dynamic processes in the market economy". Evolutionary and Institutional Economics Review. 14 (2): 541–554. doi:10.1007/s40844-017-0083-4. S2CID 158246477. Retrieved July 14, 2021.
• Steinhoff, Patricia G. (2013). "Memories of New Left protest". Contemporary Japan. 25 (2): 127–165. doi:10.1515/cj-2013-0007.
• Strecher, Matthew C. (1999). "Magical Realism and the Search for Identity in the Fiction of Murakami Haruki". The Journal of Japanese Studies. 25 (2): 263–298. doi:10.2307/133313. JSTOR 133313. Retrieved May 12, 2021.
• Sunada, Ichiro (1969). "The Thought and Behavior of Zengakuren: Trends in the Japanese Student Movement". Asian Survey. 9 (6): 457–474. doi:10.2307/2642436. JSTOR 2642436. Retrieved April 26, 2021.
• Tsurumi, Kazuko (1970). "Some Comments on the Japanese Student Movement in the Sixties". Journal of Contemporary History. 5 (1): 104–12. doi:10.1177/002200947000500107. JSTOR 259983. S2CID 154567251. Retrieved April 26, 2021.
• Tsuzuki, Chushichi (1970). "Anarchism in Japan". Government and Opposition. 5 (4): 501–22. doi:10.1111/j.1477-7053.1970.tb00513.x. JSTOR 44484495. S2CID 144716648. Retrieved April 26, 2021.