ارگ حکومتی اراک
ارگ حکومتی اراک | |
---|---|
نام | ارگ حکومتی اراک |
کشور | ایران |
استان | استان مرکزی |
شهرستان | اراک |
اطلاعات اثر | |
کاربری | عمارت دیوانی شهر |
کاربری کنونی | تخریب شدهاست |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۰۷۶ |
تاریخ ثبت ملی | سال ۱۳۵۴ شمسی |
ارگ حکومتی اراک یکی از بناهای تاریخی شهر اراک است که در سال ۱۲۳۱ هجری قمری ساخته شد. ارگ حکومتی در اصل مرکز حکومتی شهر نهادهای حکومتی و محل سکونت حاکم و دیوانیان شهر بود. ناصرالدین شاه در سفر خود به عراق عجم که در سال ۱۳۰۹ انجام گرفت، در این ارگ سکنی گزید و در کتاب سفرنامه خود به توصیف این بنا پرداخته است که از طبقه فوقانی آن قادر بوده است شهر را برانداز کند.[نیازمند منبع] امروزه از ارگ حکومتی جز قسمتی از بنای منزل سپهدار چیزی باقی نمانده است. این مجموعه به مباشرت یوسف خان گرجی و همزمان با احداث نخستین پایههای شهر اراک در زمان فتحعلی شاه ساخته شد[۱]
ویژگیهای بنا
[ویرایش]به نوشته سالنامه معارف عراق، مساحت این ارگ برابر ۱٫۵ بقعه (قطعه زمین) بوده است.[نیازمند منبع] نقشه سلطان آباد قدیم که آخرین نمونه شهرسازی ایرانی- اسلامی است، به صورت چهارگوش شکل گرفت که ارگ حکومتی در شمال آن و خارج از دیوارهای شهر قرار داشت. مقر حکومتی با دیواری از شهر جدا میشد و در اصل در خارج از متن اصلی شهر قرار داشت. از مجموعه عظیم ارگ تا سال ۱۳۴۰ خورشیدی، تنها عمارت نظمیه، خانه سپهدار و برج شیشه باقیمانده بود. این مجموعه به سبب اهمیت تاریخی و فرهنگی، توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.[۲]
از جمله بخشهای این ارگ حکومتی میتوان به: تالار آیینهخانه، برج قلعه فرنگی، اندرون امیر، حوضخانه، دیوانخانه، تالار کرناخانه، زیرخانه، مسجد ارگ، سرطویله، دروازه ارگ بالا، میدان دروازه ارگ بالا و حمام اشاره کرد.[۳]
تخریب بنا
[ویرایش]در سال ۱۳۶۱ خورشیدی، این اثر به طور کلی تخریب شد و در مکان آن، دو دبستان پسرانه و دخترانه بنا گردید و تنها مخروبهای از ارگ در منتهیالیه شهر واقع میباشد.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ محمد رحم دل، قاسم کاظمی دهقی (۱۳۸۳). سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی. تهران: تولیدات فرهنگی سازمان میراث فرهنگی کشور. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۳۸-۹۷-۱.
- ↑ «بازسازی خانه سپهدار، سرنخهای احیای ارک حکومی اراک». خبرگزاری میراث فرهنگی. ۱۲ اسفند ۱۳۸۲. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ دی ۱۳۹۱.
- ↑ داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل سوم: دیدنیهای باستانی و دینی»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۷۸، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴
- ↑ داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل دوم: ویژگیهای جغرافیایی و تاریخی اراک»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۷۱، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴