آشوت میناسیان
آشوت میناسیان | |
---|---|
زاده | ۱۸۹۲ میلادی۱۲۷۱ خورشیدی تبریز، ایران |
درگذشته | ۱۹۴۵ (۵۳ سال)۱۳۲۴ |
پیشه | مترجم و مقالهنویس |
آشوت میناسیان (ارمنی: Աշոտ Մինասյան؛ زادهٔ ۱۲۷۱ خورشیدی - درگذشته ۱۳۲۴ خورشیدی) مقالهنویس و مترجم ارمنیتبار اهل ایران بود.
زندگینامه
[ویرایش]آشوت میناسیان در سال ۱۲۷۱ش. (۱۸۹۲م) در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدائی را در مدارس ارامنه مراغه و تبریز و دوره متوسطه را در دبیرستان مرکزی تبریز گذراند. از سالهای کودکی علاقه خاصی به فعالیتهای فرهنگی داشت و در همان سالها با گروهی از دانش آموزان، ماهنامه دانش آموزی «سخن» را به صورت دست خط به چاپ رساند.
از سال ۱۳۵۹ – ۱۳۱۹ش. (۱۹۸۰–۱۹۴۰م) به فعالیت در زمینه ترجمه پرداخت و نمونههایی از شعر فارسی را به زبان ارمنی ترجمه نمود و در مجلات داخل و خارج از کشور به چاپ رساند. از دوران جوانی به تحقیق دربارهٔ اشعار حافظ و خیام پرداخت و در سال ۱۳۵۰ش. (۱۹۷۱م) تعدادی از غزلهای حافظ به ترجمه وی در ماهنامه هور به چاپ رسید. در سال ۱۳۵۱ش. (۱۹۷۲م) ترجمه حدود ۵۰ غزل حافظ همراه با تحقیقات وی در ماهنامه هور منتشر شد که با استقبال بسیاری روبرو شد. وی پس از آن به تحقیق در اشعار خیام پرداخت که این کار مدت ۴ سال طول کشید.
آشوت میناسیان همچنین تعداد بسیاری از اشعار ۶۰ شاعر فارسی گوی را به ارمنی برگردانده است که از آن جمله میتوان به میرزا صادق حکیم، ایرج میرزا، علیاکبر دهخدا، عارف قزوینی، ملک الشعرای بهار، پروین اعتصامی، سیمین بهبهانی، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، فروغ فرخزاد و دیگران اشاره مرد. تعدادی از ترجمههای وی در روزنامه آلیک، مجله هور و روزنامه ورازنوند و همچنین روزنامههای ارمنی زبان اروپا و آمریکا به چاپ رسیدهاند.
وی به جز ترجمه به مقالهنویسی هم میپرداخت. نقدهای ادبی، خاطرات و تحقیقات وی بارها به چاپ رسیدهاند.
آشوت میناسیان در سال ۱۳۲۴ش. (۱۹۴۵م) به همراه آریس برخورداریان «انجمن میوتیون» (همبستگی) را تأسیس نمود. وی در سال ۱۳۶۱ش. (۱۹۸۲م) بدرود حیات گفت.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). «نویسندگان، شعرا و مترجمین». دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. ص. ۲۲۴. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.
- از زبان نخستین دانش آموز دبیرستان تِماکان تبریز (۱۹۰۹-۱۹۳۶)
- Այվազյան, Հ. Մ. (2007). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.