آزادی مذهب در ترکیه
ظاهر
ترکیه طبق مادهٔ ۲۴ قانون اساسی، کشوری سکولار است. سکولاریسم در ترکیه از اهداف ششگانهٔ آتاترک نشأت میگیرد: جمهوریخواهی، پوپولیسم، لائیسیته، اصلاحطلبی، ملیگرایی و دولتگرایی. دولت ترکیه محدودیتهایی را برای مسلمانان و دیگر گروههای مذهبی و همچنین ابراز اسلام مذهبی در ادارات و موسسات دولتی از جمله دانشگاهها اعمال میکند.[۵]
جمعیتشناسی مذهبی
[ویرایش]به گفته دولت ترکیه، ۹۰ درصد جمعیت این کشور مسلمان (عمدتا سنی هستند).[۶] کتاب حقایق جهانی ۹۹٫۸ درصد از جمعیت ترکیه را مسلمان ذکر کردهاست.[۷] دولت سه جامعهٔ مذهبیِ اقلیت را به رسمیت میشناسد: مسیحیان ارتدوکس یونانی، مسیحیان حواری ارمنی و یهودیان (اگرچه جوامع غیر مسلمان دیگری نیز وجود دارند).[۵] گزارش سال ۲۰۰۶ وزارت امور خارجه ایالات متحده، اقلیتهای مذهبی زیر را در ترکیه برشمرده است:
مسیحیان حواری ارمنی | ۶۵۰۰۰ |
یهودیان | ۲۳۰۰۰ |
مسیحیان ارتدوکس یونانی | ۶۵۰۰ |
بهائیان | ۱۰۰۰۰ |
مسیحیان ارتدوکس سوری (سوریایی). | ۱۵۰۰۰ |
ایزدیها | ۵۰۰۰ |
شاهدان یهوه | ۳۳۰۰ |
پروتستانها | ۳۰۰۰ |
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Özkök, Ertuğrul (21 May 2019). "Turkey is no longer the country with 99% population is Muslim".
- ↑ "Faith survey from Optimar: 89% of population believes monotheism" (به ترکی استانبولی). T24.com.tr. 15 May 2019.
- ↑ https://minorityrights.org/wp-content/uploads/2015/07/MRG_Rep_Turk2007_TURK.pdf [نشانی وب عریان]
- ↑ "Tengrism is also rising". odatv.com. OdaTV. 9 April 2018. Archived from the original on 15 August 2019. Retrieved 15 August 2019.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Turkey: International Religious Freedom Report 2007. United States Bureau of Democracy, Human Rights and Labor.
- ↑ International Religious Freedom Reports of the US Department of State, Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor quoted from the 2006 report, but included in more annual reports
- ↑ CIA Information on Turkey; accessed on 11 October 2009