پرش به محتوا

دولت‌گرایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دولت گرایی

دولت‌گرایی، دولت‌سالاری یا دولت‌محوری (فرانسوی: étatisme) در علوم سیاسی، این باور است که دولت باید سیاست اقتصادی یا اجتماعی یا هر دو را تا حدی کنترل کند.[۱][۲][۳][۴] دولت گرایی در واقع متضاد آنارشیسم است.[۱][۲][۳][۴] دولت‌گرایی اشکال مختلفی را می‌تواند به خود بگیرد. مینارشیست‌ها خواهان دولتی حداقلی یا نگهبان شب برای حفاظت مردم برابر تجاوز، دزدی، پیمان‌شکنی و تقلب با استفاده از نظامیان، پلیس و دادگاه‌هایند.[۵][۶][۷][۸] برخی ممکن است به آتش نشانی و زندان هم باور داشته باشند.[۵][۶][۷][۸] توتالیترین‌ها خواهان دولتی حداکثری یا تمام عیارند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳] دولت محدود شده، دولت رفاه و دیگر گزینه‌ها بخش میانی میزان دولت محوری هستند.[۱۴][۱۵] تمامیت‌خواهان یک دولت حداکثری یا همه‌جانبه را ترجیح می‌دهند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Levy, Jonah D (2006). The State After Statism: New State Activities in the Age of Liberalization. Cambridge, MA: Harvard University Press. p. 469. ISBN 978-0-674-02276-8.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Obadare, Ebenezer (2010). Statism, Youth, and Civic Imagination: A Critical Study of the National Youth Service Corps Programme in Nigeria. Dakar Senegal: Codesria. ISBN 978-2-86978-303-4.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Kvistad, Gregg (1999). The Rise and Demise of German Statism: Loyalty and Political Membership. Providence [u.a.]: Berghahn Books. ISBN 978-1-57181-161-5.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Bakunin, Mikhail (1990). Statism and Anarchy. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-36182-8.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Machan, T (2002). "Anarchism and Minarchism: A Rapprochement". Journal des Économistes et des Études Humaines. 12: 569–569–588. ISSN 1145-6396.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Block, W (2007). "Anarchism and Minarchism No Rapprochment Possible: Reply to Tibor Machan". The Journal of Libertarian Studies. 21 (1): 61–61–90. ISSN 0363-2873.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Long, Roderick (2008). Anarchism Minarchism: Is a Government Part of a Free Country?. Aldershot, England: Ashgate. ISBN 978-0-7546-6066-8.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Parker, Martin (2010). The Dictionary of Alternatives Utopianism and Organisation. London, England: Zed. ISBN 978-1-84972-734-1.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Arendt, Hannah (1966). The Origins of Totalitarianism. New York: Harcourt Brace & World. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Origins of Totalitarianism by Arendt» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Cernak, Linda (2011). Totalitarianism. Edina, MN: ABDO. ISBN 978-1-61714-795-1. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Totalitarianism by Cernak» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Friedrich, Carl (1964). Totalitarianism. New York: Grosset & Dunlap.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Gleason, Abbott (1995). Totalitarianism. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-505017-2. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Totalitarianism by Gleason» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Schapiro, Leonard (1972). Totalitarianism. New York: Praeger.
  14. ↑ Friedrich, Carl (1974). Limited Government: A Comparison. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall. ISBN 978-0-13-537167-1.
  15. ↑ Marx, Herbert (1950). The Welfare State. New York: Wilson.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دولت‌گرایی&oldid=38023999»