ساتیاروند
این صفحه مطابق سیاست حذف ویکیپدیا برای حذف در نظر گرفته شده است. لطفاً اندیشههای خود را دربارهٔ این موضوع در نظرخواهی مربوط به این صفحه، که در صفحهٔ نظرخواهیهای برای حذف، قرار دارد، به اشتراک بگذارید. در ویرایش آزاد هستید، ولی صفحه نباید خالی شود و این آگاهسازی تا زمانی که بحث بسته شود نباید حذف شود. برای اطلاعات بیشتر، به ویژه دربارهٔ ادغام یا انتقال صفحه در مدت بحث، راهنمای حذف را بخوانید. |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
---|---|
ایران: ساکن در [[استان لرستان خرم اباد پلدختر روستای ولیعصر روستای طالقانی رنگین بان میانکوه شرقی چمشک کورکی منکگره تختجو]][استان ایلام دره شهر ابدانان دهلران ماژین] [استان خوزستان بخش الوار اندیمشک شوش ایذه باغملک گتوند لالی مسجد سلیمان اهواز ] | |
زبانها | |
لری بالاگریوهای | |
دین | |
شیعه | |
است.[۱]
ساتیار پسر (دریکوس در زبان یونانی ) (دارک) و درک است بر روی کتیبه های نقش رستم با خط اعیلامی به نام فرمانده ارشد داریوش کبیر اسم ساتیار حکاکی شده است.در ایران باستان فرماندهی ارشد ارتش را فقط به پسران پادشاهان واگذار می کردند.ساتیارها در واقع پل ارتباطی بین لرهای کوچک و بزرگ هستند در مناطق بختیاری نشین جمعیت بالغ بر ۲۰هزار خانوار در شهرهای لالی مسجد سلیمان ایذه باغملک گتوند اندیمشک اهواز بخش الوار خوزستان زندگی می کنند ولامدیر مینورسکی درک وند ها را جز اصیل ترین لرها می داند و به آنها مردان جنگی می گفت که خاستگاه و تاسیس سلسله اتابکان لر بودند ساتیارها جز نژاد بومی فلات ایران یعنی اعیلامیان با زبان اوستایی (بالاگریوه ای) سخن می گویند مردمانی بالابلند و قامت دیار آتشین( زیر شاخه درک وند و بالاگریوه). [۱] [۱] [۱] این طایفه ساکن دهستان کرگاه شرقی از توابع بخش مرکزی شهرستان خرمآباد است.[۱]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- امانالهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). قوم لر. تهران: نشر آگه. شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۳۵-۹.