TLR7
گیرندهٔ ناقوسیشکل ۷ (انگلیسی: Toll-like receptor 7) که بهاختصار «TLR7» نامیده میشود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «TLR7» کدگذاری میشود. ارتولوگهای این پروتئین در پستانداران و پرندگان نیز یافت میشود.[۵]
این پروتئین یکی از اعضای خانوادهٔ تیالآر است و آرانای تکرشتهای را شناسایی میکند. در مجموع، اعضای خانوادهٔ تیالآرها در شناسایی عوامل بیماریزا و فعالسازی دستگاه ایمنی ذاتی نقش مهمی ایفا میکنند. کار این پروتئینها، شناسایی الگوی ملکولی وابسته به پاتوژن است که بر سطح عوامل میکروبی موجود است و سپس در تولید سیتوکینها مشارکت میکنند که برای ایمنی ضروری هستند.
ژن «TLR7» بیشتر در ریه، جفت و طحال بیان میشود و از لحاظ مکانی، در مجاورت ژن «TLR8» بر روی کروموزوم ایکس قرار دارد.[۶]
پروتئین TLR7 در شناسایی آرانای تکرشتهای که یکی از ویژگیهای رایج ژنوم ویروسهاست و بهویژه در شناسایی ویروس اچآیوی و ویروس هپاتیت سی (HCV) نقش دارد.[۷][۸] این پروتئین همچنین نقش مهمی در بروز برخی بیماریهای خودایمنی نظیر لوپوس منتشر دارد.
داروی ایمیکیمود بر روی پروتئین TLR7 اثر میگذارد.[۹]
پژوهشی جدید در ژوئیه ۲۰۲۰ نشان داد که نقص در ژن TLR7 موجب بروز نوع شدید کووید ۱۹ در افراد جوان میشود.[۱۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000196664 - Ensembl, May 2017
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000044583 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ Du X, Poltorak A, Wei Y, Beutler B (September 2000). "Three novel mammalian toll-like receptors: gene structure, expression, and evolution". Eur. Cytokine Netw. 11 (3): 362–71. PMID 11022119.
- ↑ "Entrez Gene: TLR7 toll-like receptor 7".
- ↑ Heil F, Hemmi H, Hochrein H, Ampenberger F, Kirschning C, Akira S, Lipford G, Wagner H, Bauer S (2004). "Species-specific recognition of single-stranded RNA via toll-like receptor 7 and 8". Science. 303 (5663): 1526–9. doi:10.1126/science.1093620. PMID 14976262.
- ↑ Zhang Y, El-Far M, Dupuy FP, Abdel-Hakeem MS, He Z, Procopio FA, Shi Y, Haddad EK, Ancuta P, Sekaly RP, Said EA (2016). "HCV RNA Activates APCs via TLR7/TLR8 While Virus Selectively Stimulates Macrophages Without Inducing Antiviral Responses". Scientific Reports. 6: 29447. doi:10.1038/srep29447. PMC 4935957. PMID 27385120.
- ↑ Hemmi H, Kaisho T, Takeuchi O, Sato S, Sanjo H, Hoshino K, Horiuchi T, Tomizawa H, Takeda K, Akira S (February 2002). "Small anti-viral compounds activate immune cells via the TLR7 MyD88-dependent signaling pathway". Nat. Immunol. 3 (2): 196–200. doi:10.1038/ni758. PMID 11812998.
- ↑ van der Made, Caspar I.; Simons, Annet; Schuurs-Hoeijmakers, Janneke; van den Heuvel, Guus; Mantere, Tuomo; Kersten, Simone; van Deuren, Rosanne C.; Steehouwer, Marloes; van Reijmersdal, Simon V.; Jaeger, Martin; Hofste, Tom (2020-07-24). "Presence of Genetic Variants Among Young Men With Severe COVID-19". JAMA (به انگلیسی). 324 (7): 663–673. doi:10.1001/jama.2020.13719. ISSN 0098-7484. PMC 7382021. PMID 32706371.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «TLR7». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ فوریه ۲۰۱۸.
بیشتر بخوانید
[ویرایش]- Lien E, Ingalls RR (2002). "Toll-like receptors". Crit. Care Med. 30 (1 Suppl): S1–11. doi:10.1097/00003246-200201001-00001. PMID 11782555.
- Kaisho T, Akira S (2002). "Toll-like receptors as adjuvant receptors". Biochim. Biophys. Acta. 1589 (1): 1–13. doi:10.1016/S0167-4889(01)00182-3. PMID 11909637.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Toll-Like Receptor 7 در سرعنوانهای موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا