پرش به محتوا

لوب زانویی جانبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از LGN)
لُبّ زانویی جانبی
نمای خلفی میان مغز (لُبّ زانویی جانبی در نزدیکی بالای شکل قابل مشاهده است)
جزئیات
بخشی ازنهنج
دستگاهدستگاه بینایی
شناسه‌ها
لاتینCorpus geniculatum laterale
کوته‌نوشت(ها)LGN
نورونیمز352
شناسه
نورولکس
birnlex_1662
TA98A14.1.08.302
TA25666
FMA62209

لوب زانویی جانبی یا هسته جناغی جانبی (به انگلیسی: Lateral geniculate nucleus) به اختصار LGN، مرکز تقویت سیگنال در نهنج برای شاهراه بینایی است. این لوب شامل دو برآمدگی متقارن کوچک و بیضوی است که در آن نهنج به عصب بینایی می‌رسد. این لوب در انسان، دارای شش لایه سلول عصبی (ماده خاکستری) متناوب با تارهای نوری (ماده سفید) هستند.[۱]

LGN اطلاعات را مستقیماً از سلول‌های گانگلیونی شبکیه چشم دریافت می‌کند. سلول‌های عصبی LGN آکسونهای خود را از طریق تابش نوری (که شاهراهی مستقیم به قشر بینایی اولیه مخ (V1) است) ارسال می‌کنند.[۲] علاوه بر این، LGN بازخوردهای شدیدی را از V1 دریافت می‌کند. در انسانها و سایر پستانداران، دو مسیر قوی پیوند دهنده چشم به مغز، مسیرهایی هستند که به قسمت خلفی LGN و به کولیکولوس فوقانی منتقل می‌شوند.[۳]

سه نوع سلول P,M,K

ساختمان

[ویرایش]

لوب زانویی جانبی از شش لایه تشکیل شده‌است که سه نوع سلول P,M,K دارند:

  • P: ریز سلول‌ها
  • M: درشت سلول‌ها
  • K: گرد سلول‌ها (میانجی)

ترتیب آنها به صورت زیر است:[۴]

  • M1: متقاطع
  • M2: مستقیم
  • P3: مستقیم
  • P4: متقاطع
  • P5: مستقیم
  • P6: متقاطع

منابع

[ویرایش]
  1. Goodale, M. & Milner, D. (2004)Sight unseen.Oxford University Press, Inc. : New York.
  2. Brodal, Per (2010). The central nervous system: structure and function (4th ed.). New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-538115-3.
  3. Cudeiro, Javier; Sillito, Adam M. (June 2006). "Looking back: corticothalamic feedback and early visual processing". Trends in Neurosciences. 29 (6): 298–306. doi:10.1016/j.tins.2006.05.002. ISSN 0166-2236. PMID 16712965.
  4. Claire Meissirel, Kenneth C. Wikler; Leo M. Chalupa, Pasko Rakic (1997). Early divergence of magnocellular and parvocellular functional subsystems in the embryonic primate visual system. pnas.