پرش به محتوا

سلول استوانه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یاخته استوانه‌ای
سلول‌های مخروطی واقع در مرکز شبکیه و در امتداد مسیر نور (لکه زرد)
جزئیات
مکانشبکیه
شکلrod shaped
کارکردLow light photoreceptor
اتصالات پس‌سیناپسیBipolar Cells and الگو:Infobox neuron
شناسه‌ها
MeSHD017948
شناسه
نورولکس
nlx_cell_100212
THH3.11.08.3.01030
FMA67747

سلول‌های استوانه‌ای[۱][۲] (به انگلیسی: Rod cell) نوعی از سلول‌های گیرندهٔ نور هستند که در انتهای چشم و در شبکیه قرار دارند. این سلول‌ها همراه با سلول‌های مخروطی جریان الکترومغناطیسی نور خورشید را به پیام عصبی تبدیل کرده و از طریق عصب بینایی به لوب پس‌سری مغز منتقل می‌کنند.

سلول‌های استوانه‌ای بیشتر در نور ضعیف تحریک می‌شوند و به مغز توانایی دیدن در تاریکی را می‌دهند و آسیب به آن موجب بیماری شب کوری می‌شود.این سلول‌ها به رنگ‌ها حساسیت نشان نمی‌دهند؛ به همین دلیل بینایی در تاریکی به رنگ سیاه، سفید و طیفی از خاکستری است. سلول‌های استوانه‌ای همچنین در تشخیص حرکات توسط مغز نقش دارند.

بیشترین تمرکز سلول‌های استوانه‌ای در بخش‌های پیرامونی شبکیه، و کمترین تمرکز آن‌ها در لکهٔ زرد است.

ساختار

[ویرایش]

استوانه‌ها کمی از مخروط ها،بلندتر هستند اما ساختار بنیادی آن‌ها یکسان می‌باشد.آپسین یا رنگدانه ها،در لایهٔ خارجی قرار گرفته و کامل‌کنندهٔ هم‌ایستایی سلول است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. بافت‌شناسی پایه جان کوئیرا، آنتونی ال.مشر، ترجمه غلامرضا حسن‌زاده، سیمین فاضلی‌پور، طاهره طلائی، رستم قربانی، مظفر خزاعی، تهمینه ملک و دیگران. ج. ۱ جلد. انتشارات ابن‌سینا، انتشارات گذر. ۱۴۰۱. صص. ۶۶۹. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۷۶۶۴-۱۷-۱.
  2. رویان‌شناسی پزشکی لانگمن، توماس و.سادلر، ترجمه مسلم بهادری، عباس شکور. انتشارات کپا. ۱۳۹۸. صص. ۵۰۷. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۶۸۸۹-۱۱-۷.