CELSR1
ظاهر
کادهرین، گیرندهٔ هفت مجرایی شمارهٔ ۱ نوع جی برای فاکتور رشد اپیدرمی و لامینین شبه جی (انگلیسی: Cadherin EGF LAG seven-pass G-type receptor 1) که با نامهای هومولوگ ۲ کادهرین یا عضو شمارهٔ ۹ خانوادهٔ کادهرین هم شناخته میشود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «CELSR1» کُدگذاری میشود.[۴][۵]
این ژن مختص به سیستم عصبی نفش نامشخصی در رویانزایی انسان ایفا میکند.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000016028 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ Hadjantonakis AK, Sheward WJ, Harmar AJ, de Galan L, Hoovers JM, Little PF (Nov 1997). "Celsr1, a neural-specific gene encoding an unusual seven-pass transmembrane receptor, maps to mouse chromosome 15 and human chromosome 22qter". Genomics. 45 (1): 97–104. doi:10.1006/geno.1997.4892. PMID 9339365.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Entrez Gene: CELSR1 cadherin, EGF LAG seven-pass G-type receptor 1 (flamingo homolog, Drosophila)".
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «CELSR1». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸.
برای مطالعهٔ بیشتر
[ویرایش]- Nollet F, Kools P, van Roy F (2000). "Phylogenetic analysis of the cadherin superfamily allows identification of six major subfamilies besides several solitary members". J. Mol. Biol. 299 (3): 551–72. doi:10.1006/jmbi.2000.3777. PMID 10835267.
- Wu Q, Maniatis T (1999). "A striking organization of a large family of human neural cadherin-like cell adhesion genes". Cell. 97 (6): 779–90. doi:10.1016/S0092-8674(00)80789-8. PMID 10380929.
- Dunham I, Shimizu N, Roe BA, et al. (1999). "The DNA sequence of human chromosome 22". Nature. 402 (6761): 489–95. doi:10.1038/990031. PMID 10591208.
- Wu Q, Maniatis T (2000). "Large exons encoding multiple ectodomains are a characteristic feature of protocadherin genes". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 97 (7): 3124–9. doi:10.1073/pnas.060027397. PMC 16203. PMID 10716726.
- Ghosh A (2000). "Dentritic [کذا] growth: don't go says flamingo". Neuron. 28 (1): 3–4. doi:10.1016/S0896-6273(00)00076-3. PMID 11086974.
- Gross J, Grimm O, Ortega G, et al. (2002). "Mutational analysis of the neuronal cadherin gene CELSR1 and exclusion as a candidate for catatonic schizophrenia in a large family". Psychiatr. Genet. 11 (4): 197–200. doi:10.1097/00041444-200112000-00003. PMID 11807409.
- Strausberg RL, Feingold EA, Grouse LH, et al. (2003). "Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899–903. doi:10.1073/pnas.242603899. PMC 139241. PMID 12477932.
- Georgieva L, Nikolov I, Poriazova N, et al. (2004). "Genetic variation in the seven-pass transmembrane cadherin CELSR1: lack of association with schizophrenia". Psychiatr. Genet. 13 (2): 103–6. doi:10.1097/01.ypg.0000057486.14812.03. PMID 12782967.
- Gerhard DS, Wagner L, Feingold EA, et al. (2004). "The status, quality, and expansion of the NIH full-length cDNA project: the Mammalian Gene Collection (MGC)". Genome Res. 14 (10B): 2121–7. doi:10.1101/gr.2596504. PMC 528928. PMID 15489334.
- Carroll JS, Liu XS, Brodsky AS, et al. (2005). "Chromosome-wide mapping of estrogen receptor binding reveals long-range regulation requiring the forkhead protein FoxA1". Cell. 122 (1): 33–43. doi:10.1016/j.cell.2005.05.008. PMID 16009131.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- مکان ژنوم CELSR1 انسانی و صفحهٔ جزئیات ژنی CELSR1 در سامانه جستجوی بانک ژنی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز.
- مکان ژنوم ME2 انسانی و صفحهٔ جزئیات ژنی ME2 در سامانه جستجوی بانک ژنی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز.