۱٬۱-دیفلورواتیلن
ظاهر
۱٬۱-دیفلورواتیلن | |||
---|---|---|---|
| |||
11-Difluoroethene | |||
دیگر نامها Difluoro-11-ethylene; R-1132a; Halocarbon 1132 A; Freon 1132A; Vinylidene difluoride; Vinylidene fluoride[۱] | |||
شناساگرها | |||
کوتهنوشتها | VDF | ||
شماره ثبت سیایاس | ۷۵-۳۸-۷ | ||
پابکم | ۶۳۶۹ | ||
کماسپایدر | ۱۳۸۳۶۵۴۵ | ||
UNII | 3C1IX2905B | ||
شمارهٔ یواِن | 1959 | ||
KEGG | C19547 | ||
ChEBI | CHEBI:82550 | ||
ChEMBL | CHEMBL۱۱۶۰۲۰ | ||
شمارهٔ آرتیئیسیاس | KW0560000 | ||
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 | ||
| |||
| |||
خصوصیات | |||
فرمول مولکولی | C2H2F۲ | ||
جرم مولی | ۶۴٫۰۳ g mol−1 | ||
شکل ظاهری | گاز بیرنگ[۲] | ||
بوی | کمی اتری[۱] | ||
چگالی | 2.89 kg/m3 (بخار، 0 °C)[۲] 1.122 g/mL (مایع،84 °C)[۲] | ||
دمای ذوب | −۱۴۴ درجه سلسیوس (−۲۲۷ درجه فارنهایت؛ ۱۲۹ کلوین)[۲] | ||
دمای جوش | −۸۴ درجه سلسیوس (−۱۱۹ درجه فارنهایت؛ ۱۸۹ کلوین)[۲] | ||
انحلالپذیری در آب | 0.254 g/L[۳] | ||
فشار بخار | 35.2 atm (20°C)[۴] | ||
خطرات | |||
GHS pictograms | |||
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | Warning | ||
GHS hazard statements | H315, H319, H335 | ||
GHS precautionary statements | P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405 | ||
خطرات اصلی | Flammable[۴] | ||
دمای خودآتشگیری | |||
محدودیتهای انفجار | 5.5%-21.3%[۴] | ||
آمریکا Permissible exposure limit (PEL) |
none[۴] | ||
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
Infobox references | |||
|
۱٬۱-دیفلورواتیلن، که با نام وینیلیدین فلوراید نیز شناخته میشود، یک هیدروفلوروالفین است. این ماده به صورت گاز قابل اشتعال است. تولید جهانی آن در سال ۱۹۹۹ تقریباً ۳۳۰۰۰ تن بودهاست.[۳] این ماده عمدتاً در تولید فلوروپلیمرهایی مانند پلیوینیلیدین فلوراید استفاده میشود.
فرآوری
[ویرایش]۱٬۱-دی فلوئورواتیلن را میتوان با واکنش حذفی از یک ترکیب ۱٬۱٬۱-تری هالواتان، به عنوان مثال، با حذف هیدروژن کلرید از ۱-کلرو-۱٬۱-دیفلوئورواتان، تهیه کرد.[۵]
یا به وسیله از دست دادن هیدروژن فلوراید از ۱٬۱٬۱-تریفلوئورواتان:[۶]
همچنین ببینید
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Difluoro-1,1-ethylene". Gas Encyclopaedia. Air Liquide. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 16 February 2022.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Record in the GESTIS Substance Database from the IFA
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "1,1'-Difluoroethylene (VDF,VF2)" (PDF). International Programme on Chemical Safety. Archived from the original (PDF) on 4 January 2012. Retrieved 16 February 2022.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards 0662
- ↑ Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology (4 ed.). John Wiley and Sons. 1994. pp. V11. Retrieved 8 July 2017.
- ↑ Gerhartz, W (1985). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (5 ed.). VCH Publisher. pp. VA11. Retrieved 8 July 2017.