پرش به محتوا

یوگا درمانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارگاه آموزشی یوگا درمانی، جاکارتا، ۲۰۱۶

یوگا درمانی، استفاده از یوگا به عنوان تمرین بدنی است، که عمدتاً شامل حرکت‌های بدنی به نام آسانا بوده و به عنوان فرم ملایمی از تمرین بدنی و تمدد اعصاب است که به‌طور خاص با هدف بهبود سلامتی انجام می‌شود. این شکل از یوگا به‌طور گسترده در کلاس‌ها تمرین می‌شود و ممکن است شامل مدیتیشن، تصویر سازی (imagery)، تمرین تنفسی (پرانایاما) و موسیقی آرام بخش و همچنین حرکت‌های بدنی یوگا باشد.

دست‌کم سه نوع ادعای سلامتی برای یوگا مطرح شده است: ادعای سِحر آمیزی برای هاتا یوگا سده میانی و از جمله توانایی شفابخشی آن، ادعاهای بدون پشتوانه در مورد منفعت برای سیستم‌های اندام ناشی از تمرین آسانا و ادعاهای کم و بیش به خوبی حمایت شده در مورد منفعت‌های خاص پزشکی و روانشناختی ناشی از مطالعات در ابعاد مختلف با استفاده از طیف گسترده‌ای از روش‌شناسی می‌باشد.

مرور سیستماتیک اثرات مفید یوگا بر کمردرد[۱] و افسردگی[۲] را ثابت کرده است، اما با وجود تحقیقات زیاد، شواهد اندک از فواید آن برای شرایط پزشکی خاص وجود دارد.[۲][۳] مطالعه یوگای حساس به تروما (trauma-sensitive yoga) به دلیل روش‌شناسی ضعیف با مشکل مواجه شده است.[۴]

زمینه

[ویرایش]
آموزشگاه‌های مختلف یوگا را با تأکید بر نرمش هوازی (همچون بیکرام یوگا)، دقت در آسانا (نظیر آینگار یوگا) و معنویت (نظیر شیواناندا یوگا) آموزش می‌دهند.[۵] «هاتا یوگا» غیررسمی یا فاقد بِرَند (با هاتا یوگا سده میانی اشتباه نشود) ممکن است ترکیبی از این موارد را آموزش دهد.

کلاس‌های یوگا که به عنوان درمان مورد استفاده واقع می‌شوند به‌طور معمول شامل آسانا (حرکات کششی)، پرانایاما (تمرین‌های تنفسی) و تن‌آرامی در شاوآسانا (دراز کشیدن) است.[۶] آسانا جسمانی یوگا امروزی وابسته به رسوم هاتا یوگا سده میانی هستند ولی تا قبل از اوایل قرن بیستم، انجام آنها به‌طور گسترده در هند مرسوم نبود. [۷]

از اواخر قرن بیستم، تعداد آموزشگاه و سبک‌های یوگا در دنیای غرب به سرعت افزایش پیدا کرده است. در سال ۲۰۱۲، دست‌کم ۱۹ سبک رایج از آشتانگا وینیاسا یوگا تا وینی‌یوگا وجود داشت. آنها بر جنبه‌های مختلف، از جمله نرمش هوازی، دقت در آسانا و معنویت در رسوم هاتا یوگا تأکید دارند.[۵][۸] این جنبه‌ها می‌تواند توسط آموزشگاه‌ها با سبک‌های مشخص نشان داده شود. بیکرام یوگا حاوی سبک نرمش هوازی بوده که همراه با اتاق‌های داغ تا دمای ۱۰۵ درجه فارنهایت (۴۱ درجه سانتی‌گراد) و توالی ثابت ۲ نرمش تنفسی و ۲۶ اجرای آسانا در هر جلسه است. آینگار یوگا بر توازن صحیح در حالت‌های قرارگیری تأکید دارد، فعالیت‌ها به آهستگی انجام می‌پذیرد، در صورت نیاز از وسایل جانبی استفاده می‌شود و با آرامش خاتمه می‌یابد. شیواناندا یوگا بیشتر روی تمرین معنوی تمرکز دارد و با ۱۲ حالت بنیادی، مناجات به زبان سانسکریت، نرمش‌های تنفسی پرانایاما، مدیتیشن و تمدد اعصاب در هر کلاس، و اهمیت دادن به رژیم گیاه‌خواری همراه است.[۵][۸]


ادعاهای گوناگون

[ویرایش]

دست‌کم سه نوع ادعای متفاوت دربارهٔ فواید درمانی یوگا از دوران سده میانی به بعد مطرح شده‌اند که شامل توانایی شفابخشی، ادعاهای زیست‌پزشکی برای اهداف بازاریابی و ادعاهای پزشکی خاص می‌باشند و این موارد بدون احتساب ادعاهای عمومی‌تری است که در این دوران برای فواید سلامتی یوگا مطرح هستند. هیچ‌یک از دو گزینه ابتدایی با شواهد و منابع قابل اطمینان همراه نیستند. گزینه ادعاهای پزشکی توسط شواهد و منابع با کیفیت‌های مختلف، از مطالعه موردی تا کارآزمایی‌های کنترل‌شده و در نهایت بازنگری سیستماتیک کارآزمایی‌های متعدد همراه هستند.[۹][۱۰]

توانایی فرا طبیعی

نویسندگان سده میانی اظهار داشته‌اند که هاتا یوگا دارای فواید جسمی (و نیز معنوی) است و توانایی‌های فرا طبیعی، از جمله شفابخشی را در دسترس قرار می‌دهد. در هاتا یوگا پرادیپیکا ذکر گردیده است که آساناها به‌طور کلی، به عنوان اولین یاری‌رسان هاتا یوگا توصیف شده‌اند که «ثبات، سلامتی و طراوت بخشی اندام» را به ارمغان می‌آورند.[۹] طبق ادعاهای آن، آساناهای ویژه فواید بیشتری به همراه دارند، به عنوان نمونه پاچی‌موتان‌اسانا «هضم مواد غذایی (آتش گوارشی) را افزایش می‌دهد، چربی شکم را از بین برده و سلامتی به ارمغان می‌آورد»، شاوآسانا «خستگی را برطرف کرده و آرامش ذهن را به همراه می‌آورد» در حالی که پادماسانا «تمام بیماری‌ها را از بین می‌برد.» [۱۱] این ادعاها، خصیصه تمام فرم‌های یوگا است مبنی بر اینکه افرادی که مبادرت به تمرین یوگا می‌کنند می‌توانند توانایی فوق‌طبیعی را کسب کنند.[۱۲] در یوگاشاسترا هماچاندرا، فهرست توانایی فراطبیعی از جمله سلامتی و نابود سازی سموم بدن، ذکر شده است.[۱۳]

ادعاهای زیست پزشکی به منظور بازاریابی

سبک‌های یوگا در رویکرد خود به آسانا متفاوت هستند. آینگار یوگا بر صحت و درستی تأکید دارد، این تصویر فرد متبحری را نشان داده است که از آجر یوگا برای دستیابی به تراز صحیح در حرکت تریکوناسانا استفاده می‌کند.[۸]

طرفداران یوگا در برخی از آموزشگاه‌ها در قرن بیستم، همچون بی.کی.اس آینگار، به دلایل گوناگون ادعایی در مورد تأثیرات یوگا بر اندام‌های خاصی از بدن مطرح کرده‌اند بدون اینکه هیچ مستنداتی ارائه دهند. آندره‌آ جین، پژوهشگر یوگا ادعاهای آینگار را ارتباط با «ارائه و مستحکم کردن پایه برَند یوگای خود»[۱۴] و «بازاریابی قوی»[۱۴] توصیف می‌کند و کتاب آینگار با نام پرتو بر یوگا منتشر شده در سال ۱۹۶۶ را «مسلماً مهم‌ترین رویداد در فرایند تحکم برند» می‌نامد.[۱۴] برنی گورلی، مربی یوگا خاطر نشان می‌کند که این کتاب نه شرحی در مورد منع مصرف قاعده‌مند نموده و نه مستنداتی برای ادعاهای مبنی بر فواید، ارائه کرده است.[۱۵]

انواع عملکردها

[ویرایش]

درمانگری با یوگا

انجمن بین‌المللی متخصصین یوگا درمانی تعریفی در مورد یوگا درمانی ارائه کرده است که طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها و تمرین‌ها را در بر می‌گیرد و آن را «فرایند توانمندسازی افراد در جهت بهبود سلامتی و تندرستی از طریق به کارگیری تعالیم و ممارست‌های یوگا» نامیده است.[۱۶]

پیشینه درمانگری با یوگا به پیشگامان یوگای مدرن، تیرومالای کریشناماچاریا و آینگار باز می‌گردد. در اوایل سال ۱۹۴۰، آینگار از یوگا به عنوان درمان برای بیماری‌های عمومی همچون مشکل‌ سینوس، کمردرد و خستگی شدید بهره می‌برد.[۱۷]

پزشکی ورزشی

از دیدگاه پزشکی ورزشی، عملکرد آساناها به عنوان کشش‌های کنشگر، به ماهیچه‌ها در برابر آسیب کشیدگی محافظت می‌کند. لازم است تا اینها به طور یکسان برای هر دو سمت اجرا شود، در صورتی که برای فیزیوتراپی از آنها استفاده می‌شود، ابتدا روی سمت قویتر به کار گرفته شود‌.[۱۸]

ایمنی

[ویرایش]

اگر چه یوگا تا حدودی ایمن است ولی به خاطر تمرینات بدنی فاقد خطر نیست. اقدامات احتیاطی منطقی همچون جلوگیری از تمرین‌های پیشرفته برای مبتدیان، عدم استفاده از قرص‌های روان‌گردان هنگام تمرین‌های بدنی و اجتناب از رقابت‌جویی می‌تواند مفید واقع شود.[۱۹]

هر سال، درصد کمی از متخصصان یوگا همانند صدمات ورزشی، دچار آسیب بدنی می‌شوند.[۲۰] تمرین یوگا، به خاطر هایپراکستنشن یا چرخش گردن که ممکن است عامل تشدید دیسکسیون عروق گردنی باشد، عاملی برای صدمه دیدگی ذکر شده است.[۲۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Cramer, Holger; Lauche, Romy; Haller, Heidemarie; Dobos, Gustav (2013). "A Systematic Review and Meta-analysis of Yoga for Low Back Pain". The Clinical Journal of Pain. 29 (5): 450–460. doi:10.1097/AJP.0b013e31825e1492. PMID 23246998.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Pascoe, Michaela C.; Bauer, Isabelle E. (1 September 2015). "A systematic review of randomised control trials on the effects of yoga on stress measures and mood". Journal of Psychiatric Research. 68: 270–282. doi:10.1016/j.jpsychires.2015.07.013. PMID 26228429.
  3. Uebelacker, L. A.; Epstein-Lubow, G.; Gaudiano, B. A.; Tremont, G.; Battle, C. L.; Miller, I. W. (2010). "Hatha yoga for depression: critical review of the evidence for efficacy, plausible mechanisms of action, and directions for future research". Journal of Psychiatric Practice. 16 (1): 22–33. doi:10.1097/01.pra.0000367775.88388.96. PMID 20098228.
  4. Nguyen-Feng, Viann N.; Clark, Cari J.; Butler, Mary E. (August 2019). "Yoga as an intervention for psychological symptoms following trauma: A systematic review and quantitative synthesis". Psychological Services. 16 (3): 513–523. doi:10.1037/ser0000191. PMID 29620390.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Anon (13 November 2012). "What's Your Style? Explore the Types of Yoga". Yoga Journal.
  6. Forbes, Bo. "Yoga Therapy in Practice: Using Integrative Yoga Therapeutics in the Treatment of Comorbid Anxiety and Depression". International Journal of Yoga. 2008: 87.
  7. Singleton 2010, p. 4.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ Beirne, Geraldine (10 January 2014). "Yoga: a beginner's guide to the different styles". The Guardian. Retrieved 1 February 2019.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Mallinson & Singleton 2017, p. 108.
  10. Broad 2012, pp. 39 and whole book.
  11. Mallinson & Singleton 2017, pp. 108–111.
  12. Mallinson & Singleton 2017, pp. 359–361.
  13. Mallinson & Singleton 2017, pp. 385–387.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ Jain 2015, pp. 82–83.
  15. Gourley, Bernie (1 June 2014). "Book Review: Light on Yoga by BKS Iyengar". The !n(tro)verted yogi. Retrieved 20 November 2018.
  16. "Contemporary Definitions of Yoga Therapy". International Association of Yoga Therapists. Retrieved 10 December 2021.
  17. Goldberg 2016.
  18. Srinivasan, T. M. (2016). "Dynamic and static asana practices". International Journal of Yoga. Medknow. 9 (1): 1–3. doi:10.4103/0973-6131.171724. PMC 4728952. PMID 26865764.
  19. Cramer, H.; Krucoff, C.; Dobos, G. (2013). "Adverse events associated with yoga: a systematic review of published case reports and case series". PLOS ONE. 8 (10): e75515. Bibcode:2013PLoSO...875515C. doi:10.1371/journal.pone.0075515. PMC 3797727. PMID 24146758.
  20. Penman, S.; Cohen, M.; Stevens, P.; Jackson, S. (July 2012). "Yoga in Australia: Results of a national survey". International Journal of Yoga. 5 (2): 92–101. doi:10.4103/0973-6131.98217. PMC 3410203. PMID 22869991.
  21. Caso, V.; Paciaroni, M.; Bogousslavsky, J. (2005). "Environmental factors and cervical artery dissection". Frontiers of Neurology and Neuroscience. 20: 44–53. doi:10.1159/000088134. ISBN 3-8055-7986-1. PMID 17290110.

پیوند به بیرون

[ویرایش]