پرش به محتوا

یوهانس اشمیت (زبان‌شناس)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یوهانس اشمیت
نام هنگام تولدیوهانس فردریش هاینریش اشمیت
زادهٔ۲۹ ژوئیه ۱۸۴۳
پرنتسلاو، استان برادنبورگ
درگذشت۴ ژوئیه ۱۹۰۱
برلین، استان براندنبورگ
شناخته‌شده
برای

یوهانس فردریش اشمیت (به آلمانی: Johannes Schmidt) (۲۹ ژوئیه ۱۸۴۳ – ۴ ژوئیه ۱۹۰۱) زبان‌شناس آلمانی بود. او نظریه موج (به آلمانی: Wellentheorie) زبان را توسعه داد.

آثار

[ویرایش]
  • Zur Geschichte des indogermanischen Vocalismus (Part I). Weimar, H. Böhlau (1871)
  • Die Verwandtschaftsverhältnisse der indogermanischen Sprachen. Weimar, H. Böhlau (1872)
  • Zur Geschichte des indogermanischen Vocalismus (Part II). Weimar, H. Böhlau (1875)
  • Die Pluralbildungen der indogermanischen Neutra. Weimar, H. Böhlau (1889)
  • Die Urheimat der Indogermanen und das europäische Zahlsystem, (1890)
  • Kritik der Sonantentheorie. Eine sprachwissenschaftliche Untersuchung. Weimar, H. Böhlau (1895)

منابع

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=یوهانس_اشمیت_(زبان‌شناس)&oldid=40694936»