پرش به محتوا

یعلی بن امیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یعلیٰ بن اُمَیِّه
درگذشت۶۵۷ / ۳۷ق
پیشهصحابی
فرزندانامیه
بنی
حمزه
محمد
علی
ابوحنزه
صما
اسرا
عایشه
اسما
ام‌امیه
فرا

یعلیٰ بن اُمَیِّه با کُنیهٔ ابوخالد (?-۶۵۷) که همچنین یعلیٰ بن مُنیّه نیز نامیده می‌شد، از صحابه بود. نخست هم‌پیمان قریش در جاهلیت بود و پس از فتح مکه مسلمان شد. در غزوه حنین طائف و تبوک شرکت داشت. از سوی عمر، خلیفهٔ دوم بر برخی مناطق یمن، حکومت کرد. در نبرد صفین همراه علی بن ابی‌طالب و در همان نبرد کشته شد.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «یعلی بن أمیة». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۰۶. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)