یاسمنبو دامغانی
ظاهر
یاسمن بو دامغانی از زنان خوشنویس و شاعر ایرانی در هند بودهاست.
او افزون بر نستعلیق٬ ثلث و نسخ و شکسته نستعلیق را نیز خوش مینوشته و شعر نیز میگفتهاست.[۱]
او در دامغان زاده شد.[۲] در «تذکرةالخواتین» تالیف محمد بن محمد رفیع، ملقب به ملکالکتّاب شیرازی که در ۱۳۰۶ ق/۱۸۸۹ م، آن را در هند به چاپ رساند آمده است[۳] که یاسمن بو همسر میرزا عسکری دامغانی بود و مدتی در گلبرگه دکن اقامت داشت و پس از مرگ او با یکی از امرای گورکانی ازدواج کرد و همراه با حرم او به دهلی رفت و تا پایان عمر با عزت در آن شهر میزیست.[۱]
یاسمن بو به سبب تسلطش بر سرودن اشعار زیبا بع زبان فارسی و اردو ذو اللسانین لقب گرفتهاست. متأسفانه از وی دیوانی بر جای نماندهاست.[۲]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. انتشارات علمی. چاپ دوم. تهران ۱۳۶۳ش
- «دامغانی، یاسمن بانو». سایت شهر دامغان. بایگانیشده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۱۲ دی ۱۳۸۹.
- علی میرانصاری. «تذکرةالخواتین». دایرةالمعارف بزرک اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۱۲ دی ۱۳۸۹.