پرش به محتوا

یادداشت برداری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یادداشت‌های جیمی کارتر از دیدار خصوصی او با پاپ ژان پل دوم، ۶ اکتبر ۱۹۷۹.

یادداشت برداری (به انگلیسی: note-taking) به عمل ثبت اطلاعات از منابع و بسترهای مختلف گفته می‌شود. در این حین نویسنده کلیت اطلاعات را ثبت می‌کند و ذهن خود را از یادآوری هر چیزی آسوده می‌کند.[۱] یادداشت‌ها معمولاً از یک منبع گذرا، مانند بحث شفاهی در یک جلسه، یا یک سخنرانی برداشته می‌شوند (یادداشت‌های جلسه معمولاً صورتجلسه نامیده می‌شوند)، در این صورت، یادداشت‌ها ممکن است تنها گزارش رویداد باشند. از زمان ظهور نوشتن و سواد، یادداشت‌ها به‌طور سنتی تقریباً همیشه با دست نوشته می‌شدند (اغلب در دفترچه یادداشت)، اما با معرفی نرم‌افزار یادداشت نویسی یادداشت برداری دیجیتال را ممکن و گسترده کرده است. این یک مهارت بنیادی در مدیریت دانش شخصی است.

دلایل یادداشت برداری

[ویرایش]

یادداشت برداری راهبرد خوبی برای تقویت یادگیری و حافظه است،[۲] زیرا امکان انتخابی بودن و سازماندهی مجدد ایده‌ها را در طول فراهم می‌کند.[۳] این یادداشت‌ها را می‌توان به روشی ساده‌تر بازنویسی کرد که درک محتوای آموخته شده در کلاس را آسانتر می‌کند. پس از آن، یادداشت‌ها می‌توانند برای کمک به پردازش، یادآوری، و استفاده از اطلاعاتی که به سرعت در طول سخنرانی از بین رفته‌اند استفاده شوند.[۳]

سامانش

[ویرایش]

بسیاری از قالب‌های مختلف برای ساختاردهی اطلاعات وجود دارد که بازیابی و درک آن‌ها را آسان‌تر می‌کنند. از لحاظ تاریخی، یادداشت برداری یک فرایند آنالوگ بود که در دفترچه یادداشت یا سایر روش‌های کاغذی مانند یادداشت‌های Post-It نوشته می‌شد. در عصر دیجیتال، استفاده از کامپیوتر، تبلت و دستیار دیجیتال شخصی (PDA) رایج است.

یادداشت برداری خطی

[ویرایش]

یادداشت برداری خطی فرایند ثبت اطلاعات به ترتیبی است که آن‌ها را دریافت می‌کنید. یادداشت‌های خطی معمولاً طبق روال سیر زمانی یک سخنرانی یا یک نطق هستند. یادداشت برداری خطی یک راه معمول برای این کار است، با این حال، توانش رونویسی همه چیزهایی که گفته می‌شود یا در اسلاید ارائه بسیار زیاد است.

ترسیم کردن

[ویرایش]

طرح کلی یک سیستم یادداشت برداری رایج است. یادداشت‌ها و افکار به شیوه ای ساختاریافته و منطقی سازماندهی شده‌اند و زمان مورد نیاز برای ویرایش و مرور را کاهش می‌دهند و اجازه می‌دهند اطلاعات زیادی در مدت زمان کوتاهی هضم شوند. برای کلاس‌هایی که شامل فرمول‌ها و نمودارهای زیادی هستند، مانند ریاضیات یا شیمی، سیستمی مانند یادداشت کرنل ممکن است بهتر باشد.

یادداشت برداری غیر خطی

[ویرایش]

رویکردهای یادداشت برداری غیرخطی شامل خوشه بندی،[۴] نگاشت مفهومی،[۵][۶] یادداشت‌های کرنل،[۷] نقشه برداری ایده،[۸] بازپخش فوری،[۹] نمودارهای ایشیکاوا،[۱۰] نقشه‌های دانش،[۱۱] یادگیری نقشه‌ها،[۱۲] نقشه برداری ذهنی،[۱۳] نقشه‌های مدل،[۱۴] و اصل هرم.[۱۵]

نمودار

[ویرایش]

روش ترسیم نمودار یادداشت برداری، که شامل ترسیم جداولی است که گاهی اوقات study frames نامیده می‌شود، برای موضوعاتی مفید است که می‌توانند به دسته‌هایی تقسیم شوند، مانند شباهت‌ها، تفاوت‌ها، تاریخ، رویداد، تأثیر. و غیره. دانش آموزان ممکن است از نمودار برای شناسایی دسته‌ها و ترسیم جدول قبل از سخنرانی استفاده کنند یا ممکن است با استفاده از روش نمودار، یادداشت‌ها را مرور و بازنویسی کنند.

نقشه‌کشی

[ویرایش]
نقشه ذهنی ایده‌ها را به صورت گرافیکی به یکدیگر متصل می‌کند

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Makany, Tamas; Kemp, Jonathan; Dror, Itiel E. (2009). "Optimising the use of note-taking as an external cognitive aid for increasing learning". British Journal of Educational Technology. 40 (4): 619–635. doi:10.1111/j.1467-8535.2008.00906.x.
  2. Jansen, Renée S.; Lakens, Daniel; IJsselsteijn, Wijnand A. (2017-11-01). "An integrative review of the cognitive costs and benefits of note-taking". Educational Research Review. 22: 223–233. doi:10.1016/j.edurev.2017.10.001. ISSN 1747-938X.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Van Meter, Peggy; Yokoi, Linda; Pressley, Michael (September 1994). "College students' theory of note-taking derived from their perceptions of note-taking". Journal of Educational Psychology (به انگلیسی). 86 (3): 323–338. doi:10.1037/0022-0663.86.3.323. ISSN 1939-2176.
  4. Rico, G. L. (1983). Writing the natural way: using right-brain techniques to release your expressive powers. New York: Penguin Putnam.
  5. Canas, A. J. , Coffey, J. W. , Carnot, M. J. , Feltovich, P. , Hoffman, R. R. , Feltovich, J. et al. (2003). A summary of literature pertaining to the use of concept mapping techniques and technologies for education and performance support. Report to the Chief of Naval Education and Training Pensacola FL 32500.
  6. Novak, J. D. & Gowin, D. B. (1984). Learning how to learn. New York: Cambridge University Press.
  7. Pauk, W. (2001). How to study in college. Boston, MA: Houghton Mifflin.
  8. Nast, J. (2006). Idea mapping: how to access your hidden brain power, learn faster, remember more, and achieve success in business. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
  9. Turley, J. (1989). Speed-reading in business. An action plan for success. Menlo Park, CA: Crisp Publications.
  10. Ishikawa, K. (1984). Guide to quality control (2nd revised English ed.). New York: Unipub.
  11. O'Donnell, A. M. , Dansereau, D. F. & Hall, R. F. (2002). Knowledge maps as scaffolds for cognitive processing. Educational Psychology Review, 14, 71–86.
  12. Rose, C. & Nicholl, M. J. (1997). Accelerated learning for the 21st century: the six-step plan to unlock your master mind. London: Judy Piatkus Publishers.
  13. Buzan, T. (2000). Use your head. Harlow, England: BBC Active. ; Catchpole, R. & Garland, N. (1996). Mind maps: using research to improve the student learning experience. In G. Gibbs (Ed.), Improving student learning: using research to improve student learning (pp. 211–222). Oxford: Oxford Centre for Staff Development at Oxford Brookes University. ; Gruneberg, M. M. & Mathieson, M. (1997). The perceived value of minds maps (spider diagrams) as learning and memory aids. Cognitive Technology, 2, 21–24. ; Hartley, J. (2002). Note-taking in non-academic settings: a review. Applied Cognitive Psychology, 16, 559–574.
  14. Caviglioli, O. & Harris, I. (2000). Mapwise accelerated learning through visible thinking. Strafford, NH: Network Educational Press.
  15. Minto, B. (1987). The pyramid principle. Harlow, England: Financial Times, Prentice Hall, Pearson Education.