گیاه‌پارچ فیلیپینی

گیاه‌پارچ فیلیپینی
	پارچ پایینی از گیاه‌پارچ فیلیپینی در نزدیکی محل نوع خود رشد می‌کند. باکوگان، پالاوان
وضعیت حفاظت
	; کمترین نگرانی (IUCN 3.1)
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
کلاد:	نهان‌دانگان
کلاد:	دولپه‌ای‌های نو
راسته:	میخک‌سانان
تیره:	Nepenthaceae
سرده:	Nepenthes
گونه:	N. philippinensis
نام دوبخشی
	Nepenthes philippinensis; Macfarl. (1908)
مترادف
	Synonyms Nepenthes alata; auct. non Blanco: Danser (1928); [=N. abalata/N. alata/N. benstonei/; N. copelandii/N. eustachya/N. graciliflora/; N. mindanaoensis/N. mirabilis/; N. negros/N. philippinensis] ; Nepenthes brachycarpa; Merr. (1915) ; Nepenthes wilkiei; Jebb & Cheek (1998) ;

گیاه‌پارچ فیلیپینی (نام علمی: Nepenthes philippinensis)، یک گونه از سرده گیاه‌پارچ‌ها و بومی فیلیپین است. از پالاوان و جزایر کالامیان مجاور (شامل جزیره بوسوانگا، کولیون و جزایر کورون (Coron Island) و لیناپاکان، جایی که در ارتفاع ۰ تا ۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد می‌کند، شناخته شده است.^[۸]^[۹]

گیاه‌پارچ ویلکی (Nepenthes wilkiei) توسط متیو جب (Matthew Jebb) و مارتین چیک (Martin Cheek) در سال ۱۹۹۸ توصیف شد. این آرایه متعاقباً مشخص شد که با گیاه‌پارچ فیلیپین همسان است.^[۱۰]^[۱۱]

جب و چیک پیشنهاد می‌کنند که گیاه‌پارچ فیلیپین بیشتر با گونه‌های بورنئایی گیاه‌پارچ بزرگ‌هموند، گیاه‌پارچ پشمالو و گیاه‌پارچ مویچه مرتبط است تا گیاه‌پارچ باله‌دار.^[۱۰]^[۱۱]

گیاه‌پارچ فیلیپین بیشترین گل‌آذین را در میان گونه‌های جنس تولید می‌کند، تا ۱۹۰ در یک بوته ثبت شده است.^[۱۲]

این گیاه دورگه طبیعی شناخته شده‌ای ندارد.^[۱۲] هیچ شکل و یا جوره‌ای به‌طور رسمی توصیف نشده است، اگرچه تعداد زیادی گونه شبیه گیاه‌پارچ فیلیپین در سراسر قله‌های جدا شده پالاوان یافت می‌شود.^[۹]^[۱۳]

منابع[ویرایش]

↑ Clarke, C.M.; Lee, C. (2014). "Nepenthes philippinensis". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2014: e.T49000838A49009847. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T49000838A49009847.en. Retrieved 19 November 2021.
↑ Macfarlane, J.M. 1908. Nepenthaceae. In: A. Engler. Das Pflanzenreich IV, III, Heft 36: 1–91.
↑ Danser, B.H. 1928. 1. Nepenthes alata Blanco. [pp. 258–262] In: The Nepenthaceae of the Netherlands Indies. Bulletin du Jardin Botanique de Buitenzorg, Série III, 9(3–4): 249–438.
↑ Cheek, M. & M. Jebb 2013. Typification and redelimitation of Nepenthes alata with notes on the N. alata group, and N. negros sp. nov. from the Philippines. Nordic Journal of Botany 31(5): 616–622. doi:10.1111/j.1756-1051.2012.00099.x
↑ Clarke, C. & C.C. Lee 2012. A revision of Nepenthes (Nepenthaceae) from Gunung Tahan, Peninsular Malaysia. بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine Gardens' Bulletin Singapore 64(1): 33–49.
↑ Schlauer, J. N.d. Nepenthes alata بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine. Carnivorous Plant Database.
↑ Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1998. Two New Philippine Nepenthes. Kew Bulletin 53(4): 966. doi:10.2307/4118886
↑ McPherson, S.R. & V.B. Amoroso 2011. Field Guide to the Pitcher Plants of the Philippines. Redfern Natural History Productions, Poole.
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ McPherson, S.R. 2011. Observations of Nepenthes philippinensis and related taxa. In: New Nepenthes: Volume One. Redfern Natural History Productions, Poole. pp. 382–395.
↑ ^۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1999. Nepenthes (Nepenthaceae) in Palawan, Philippines. Kew Bulletin 54(4): 887–895. doi:10.2307/4111166
↑ ^۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ Schlauer, J. 2000. "Literature reviews" (PDF). Carnivorous Plant Newsletter 29(2): 53.
↑ ^۱۲٫۰ ^۱۲٫۱ McPherson, S.R. 2009. Pitcher Plants of the Old World. 2 volumes. Redfern Natural History Productions, Poole.
↑ Exploration of Mount Anipahan and Mount Kiamo بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۶-۰۶ توسط Wayback Machine. [video] Redfern Natural History Productions.

[iucn_status_19_November_2021-1] Clarke, C.M.; Lee, C. (2014). "Nepenthes philippinensis". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2014: e.T49000838A49009847. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T49000838A49009847.en. Retrieved 19 November 2021.

[Macfarlane-2] Macfarlane, J.M. 1908. Nepenthaceae. In: A. Engler. Das Pflanzenreich IV, III, Heft 36: 1–91.

[Danser-3] Danser, B.H. 1928. 1. Nepenthes alata Blanco. [pp. 258–262] In: The Nepenthaceae of the Netherlands Indies. Bulletin du Jardin Botanique de Buitenzorg, Série III, 9(3–4): 249–438.

[negros-4] Cheek, M. & M. Jebb 2013. Typification and redelimitation of Nepenthes alata with notes on the N. alata group, and N. negros sp. nov. from the Philippines. Nordic Journal of Botany 31(5): 616–622. doi:10.1111/j.1756-1051.2012.00099.x

[ClarkeLee2012-5] Clarke, C. & C.C. Lee 2012. A revision of Nepenthes (Nepenthaceae) from Gunung Tahan, Peninsular Malaysia. بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine Gardens' Bulletin Singapore 64(1): 33–49.

[6] Schlauer, J. N.d. Nepenthes alata بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine. Carnivorous Plant Database.

[C&J1998-7] Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1998. Two New Philippine Nepenthes. Kew Bulletin 53(4): 966. doi:10.2307/4118886

[M&A2011-8] McPherson, S.R. & V.B. Amoroso 2011. Field Guide to the Pitcher Plants of the Philippines. Redfern Natural History Productions, Poole.

[cf-9] ۹٫۰ ^۹٫۱ McPherson, S.R. 2011. Observations of Nepenthes philippinensis and related taxa. In: New Nepenthes: Volume One. Redfern Natural History Productions, Poole. pp. 382–395.

[wilkiei-10] ۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1999. Nepenthes (Nepenthaceae) in Palawan, Philippines. Kew Bulletin 54(4): 887–895. doi:10.2307/4111166

[Schlauer-11] ۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ Schlauer, J. 2000. "Literature reviews" (PDF). Carnivorous Plant Newsletter 29(2): 53.

[McPherson-12] ۱۲٫۰ ^۱۲٫۱ McPherson, S.R. 2009. Pitcher Plants of the Old World. 2 volumes. Redfern Natural History Productions, Poole.

[13] Exploration of Mount Anipahan and Mount Kiamo بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۶-۰۶ توسط Wayback Machine. [video] Redfern Natural History Productions.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]