گویش بیدشهری
ظاهر
بیدشهری | |
---|---|
زبان بومی در | ایران |
منطقه | شهرستان اوز و شهرستان لارستان |
فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
لهجه بیدشهری، یکی از لهجههای زبان لارستانی است؛ زبان لارستانی یکی از زیرشاخههای زبانهای ایرانی جنوب غربی بهشمار میآید که همتبار با زبان پهلوی است.[۱][۲] گویش بیدشهری، به چهره نوشتاری زبان اچمی بسیار نزدیک و یکی از دستورمندترین شاخههای لارستانی است؛ جایگاه گویش بیدشهری در میان گویشهای لارستانی همانند نزدیکی گویش تهرانی به زبان فارسی معیار است.[۳]
لارستانی در جنوب استان فارس و استان هرمزگان و شرق استان بوشهر و جنوب غرب استان کرمان گویشور دارد.[۴] این زبان با نگه داشتن واژگان بسیاری از پارسی میانه، زبانی خالصتر از زبان پارسی نوین است و هنوز وابستگی نزدیکی با پارسی باستان دارد.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Indo-European, Indo-Iranian, Iranian, Western, Southwestern.
- ↑ Anonby, E. J. 2003b. Update on Luri: How many languages? Journal of the Royal Asiatic Society 13.2:171–197.
- ↑ فرهنگ دری، انجمروز، عباس (به فارسی).
- ↑ «فرهنگستان جهانی کورش بزرگ».[پیوند مرده]
- ↑ D. N. Mackenzie, R. E. Emmerick, Dieter Weber (1991) "Corolla iranica", 1991, Published by P. Lang, ISBN 3-631-43589-4, 9783631435892.