گوستاو هوگو
ظاهر
گوستاو هوگو | |
---|---|
زادهٔ | ۲۳ نوامبر ۱۷۶۴ |
درگذشت | ۱۵ سپتامبر ۱۸۴۴ |
ملیت | دوکنشین بزرگ بادن |
دوره | عصر روشنگری |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | مکتب تاریخی آلمان |
علایق اصلی | |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر |
گوستاو هوگو (انگلیسی: Gustav Hugo؛ ۲۳ نوامبر ۱۷۶۴ – ۱۵ سپتامبر ۱۸۴۴) استاد دانشگاه، و حقوقدان اهل دوکنشین بزرگ بادن بود.
زندگی
[ویرایش]هوگو در لوراخ در بادن به دنیا آمد. او در سال ۱۷۸۲ میلادی از دبیرستانی در کارلسروهه به دانشگاه گوتینگن رفت و در آنجا به مدت سه سال در رشته حقوق تحصیل کرد. پس از انتصاب به عنوان معلم خصوصی شاهزاده آنهالت-دسائو، مدرک دکتری خود را در دانشگاه هال در سال۱۷۸۸ میلادی گرفت. در همان سال به عنوان استاد حقوق به گوتینگن فراخوانده شد و در سال ۱۷۹۲ میلادی در آنجا استاد تمام شد. هوگو توسط کارل مارکس به دلیل توجیه «قانون قدرت خودسرانه»، یعنی به دلیل تأیید بی عدالتی و استثمار اجتماعی صرفاً به دلیل وجود نهادهایی که آنها را ایجاد می کنند، مورد انتقاد قرار گرفت و مورد تمسخر قرار گرفت.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Gustav Hugo». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گوستاو هوگو موجود است.